“جامعه شوکه شد”: سومالیایی های بریتانیا و مرگ دیوید ایمس | جوامع

زمانی که کاهیه علیم، مدیر شورای سازمان های سومالیایی (CSO)، گزارش هایی را دید که مظنون به قاتل دیوید آمس، نماینده پارلمان ساوت اند وست، دارای میراث سومالیایی است، در حالت شوک قرار گرفت.

علیم عصر جمعه با شنیدن این خبر برای شام بیرون بود و دیگر نمی توانست غذا بخورد. او شروع به نگرانی در مورد پیامدهای این رویداد بر جامعه سومالیایی بریتانیا کرد.

دو هفته پس از قتل، ترس او محقق شد. آبدیراچید فیدو، از جنبش ضد قبیله گرایی، یکی از معدود سازمان های سومالیایی که جنایات نفرت انگیز را گزارش می کند، گفت که آنها به طور معمول از 60 قربانی در سال حمایت می کنند. اما این گروه 40 مورد داشت که اکثر قربانیان را زنان تشکیل می دادند که در پاسخ به نام بردن از علی حربی علی به عنوان مظنون به آنها گزارش شد.

فیدو گفت که در آن زمان سازمان از تعداد افرادی که در مورد تجربیاتشان در دو هفته پس از آن با آنها تماس گرفته بودند، “غرق” شده بود. یکی از دریافت کنندگان این خیریه از طریق ایمیل تهدید به مرگ شد، در حالی که قربانی دیگر از همسایه خود با اشاره به “قاتلان نماینده مجلس” مورد آزار نژادپرستانه قرار گرفت.

این گزارش‌ها احتمالاً دست کم گرفته می‌شوند، زیرا جامعه سومالی بعید است جنایات ناشی از نفرت را گزارش کند. به همین دلیل است که علیم تلاش کرد تا ویدیوهای آموزشی ایجاد کند که توضیح دهد جنایت ناشی از نفرت چیست و چگونه آن را گزارش کند.

در حالی که اطلاعات کمی در مورد خود علی وجود دارد، خانواده او از چهره های شناخته شده زندگی سیاسی در موگادیشو، سومالی هستند. عموی او، آواله کولان، سفیر سومالی در چین است، در حالی که پدربزرگش در دهه 1960 به عنوان نماینده مجلس شرکت کرد.

پدر او، حربی علی کولان، مشاور سابق ارتباطات نخست وزیر سومالی، به خبرنگاران گفت که از اقدامات پسرش “آسیب دیده” شده است. کولان در نقش خود به عنوان مشاور رسانه ای در کمپین های ضد تروریستی علیه گروه جهادی الشباب کار می کرد. دوستان و همکاران سابق او را مردی لیبرال، کاریزماتیک و روشنفکر توصیف کردند که چندان مذهبی نبود.

با پایان یافتن محاکمه، توجه بیشتر به جامعه نیز افزایش خواهد یافت. عبدی گوره، هماهنگ‌کننده پروژه Hayaan که از جامعه سومالیایی لندن در زمینه مسائل بهداشت روانی حمایت می‌کند، که توسط خیریه Mind اداره می‌شود، هشدار داد که پس از آن، تجارت مانند همیشه خواهد بود و مسائل اجتماعی-اقتصادی شناخته شده همچنان نادیده گرفته می‌شوند.

سازمان‌دهندگان جامعه تلاش می‌کردند از چیزی که گور آن را «شکاف بین نسلی» توصیف می‌کند، حمایت کنند، شکافی که به گفته او باعث می‌شود که پسران به خشونت‌های گروهی و بحران سلامت روانی که به طور فزاینده‌ای بر جوانان تأثیر می‌گذارد، کمک کند.

ما باید با این جوانان گفت‌وگو کنیم و با آنها گفت‌وگو کنیم… [so they can] گور گفت، بخشی فعال از جامعه باشید تا آنها را به رسمیت بشناسید، و به آنها حمایت و فرصتی برای رهبری بدهید. این به جامعه سومالیایی محدود نمی شود، اما همه جوامع به آن نیاز دارند.»

علاوه بر ساخت ویدئویی در مورد نحوه گزارش جنایات ناشی از نفرت، سازمان جامعه مدنی یک ویدیوی دوم را ایجاد کرد که در آن سهم بریتانیایی‌های سومالیایی در رسانه‌ها، آموزش، بهداشت و سیاست محلی برجسته شد.

علی گفت: «مردم نمی‌دانند سومالیایی‌ها چه کسانی هستند، و بسیار مهم است که کلمه سومالیایی را با افراط‌گرایی مرتبط نکنند، زیرا سومالیایی‌ها افراط‌گرا نیستند». ما شهروندان بریتانیایی هستیم و حدود 200 سال است که اینجا زندگی می کنیم.

اینکه این حقایق اساسی در مورد جامعه باید تکرار شود، منبع بزرگی از ناامیدی بود. فیدو به ویژه از رسانه ها عصبانی بود، زیرا او آنها را به دامن زدن به تنش نژادی متهم کرد. او باور نداشت که روزنامه‌نگاران سومالیایی‌های بریتانیایی را که در خیابان‌های غرب لندن راه می‌رفتند متوقف می‌کردند تا نظرشان را درباره این حادثه جویا شوند.

«اگر زمانی را که جو کاکس متأسفانه توسط یک مرد سفیدپوست سفیدپوست کشته شد، مقایسه کنید، ما ندیدیم که رسانه ها با شهروندان سفیدپوست بریتانیایی تمرکز کرده و با آنها مصاحبه کنند. این نوعی تبعیض و پروفایل است.» برخی رسانه‌ها عمداً سعی می‌کردند قومیت مظنون را به جای جنایت متمرکز کنند و روایت مسموم «ما و آن‌ها» را ایجاد کردند.»

در مورد قتل غم انگیز آمس، همراه با سایر نقاط کشور، جامعه سومالی حیرت زده و ویران شده بود. “جامعه شوکه شد زیرا آنها نمی توانستند فکر کنند که یک جوان 25 ساله که هرگز مرتکب جنایتی نشده بود را مجبور کرد برای کشتن یک نماینده مجلس به ساوت اند برود. فیدو گفت تا به امروز ما هنوز نمی توانیم این پرونده و انگیزه مظنون را بفهمیم.