به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ناآگاهی ترامپ از امور جهانی تحت هر شرایطی یک مسئولیت خواهد بود. اما وقتی نوبت به برخورد با آن دسته از افراد قدرتمندی میرسید که نسبت به آنها تمایل طبیعی داشت، مانند رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، او را در یک نقطه ضعف آشکار قرار داد. زمانی که ترامپ در حال گفتگو با اردوغان درباره سوریه بود، هیل یادآوری کرد: «اردوغان از صحبت کردن درباره تاریخ امپراتوری عثمانی به زمانی که شهردار استانبول بود، میرود. و می بینید که او گوش نمی دهد و نمی داند اردوغان در مورد چه چیزی صحبت می کند. او به من گفت در یک موقعیت دیگر، ترامپ با خوشرویی به اردوغان شوخی کرد که اساس اطلاعات بیشتر آمریکایی ها درباره ترکیه «اکسپرس نیمه شب» است، فیلمی محصول 1978 که عمدتاً در داخل یک زندان ترکیه اتفاق می افتد. هیل به یاد می آورد که ترامپ به رئیس جمهور ترکیه می گفت: «تصویر بد – شما باید فیلم متفاوتی بسازید» در حالی که با خودش فکر می کرد، اوه، خدای من، واقعا؟
وقتی به هیل اشاره کردم که دستیاران سابق کاخ سفید به من در مورد ترجیح آشکار ترامپ برای مطالب بصری بر متن گفته اند، او فریاد زد: «این کاملاً درست است. چند لحظه خجالت مطلق بود که او یک داستان مجله در مورد یکی از رهبران مورد علاقه خود، خواه اردوغان یا مکرون، می دید. او عکس آنها را می دید و می خواست از طریق سفارت ها برایشان ارسال شود. و زمانی که ما مقالات را می خوانیم، مقالات چاپلوس کننده نیستند. آنها کاملاً انتقادی هستند. بدیهی است که ما نمی توانیم این را بفرستیم! اما پس از آن او میخواهد بداند که آیا آنها عکس و مقالهای را که امضا کرده بود، دریافت کردهاند: «امانوئل، تو فوقالعاده به نظر میرسی. خیلی قوی به نظر می رسم.»
هیل مشکوک میدانست که مردی تا این حد خودخواه و فاقد نظم و انضباط میتوانست با روسیه برای کسب پیروزی انتخاباتی در سال 2016 تبانی کرده باشد، نگرانیای که منجر به تحقیقات کمیته اطلاعاتی سنا و رابرت مولر، بازرس ویژه شد. برای این موضوع، او به من گفت، چند بار در مسکو با کارتر پیج، مشاور سیاست خارجی کمپین ترامپ ملاقات کرده است. “من نسبت به اینکه چگونه کسی می تواند فکر کند که او می تواند جاسوس باشد، باور نداشتم. من فکر میکردم که او از اعماق خود خارج شده است.» همین امر در مورد جورج پاپادوپولوس، یکی دیگر از مشاوران سیاست خارجی نیز صادق است. او گفت: “هر کمپین دارای تعداد زیادی از افراد بی خبر است.”
با این حال، او در ترامپ نوعی اقتدارگرایی آرمانخواهانه را دید که در آن پوتین، اردوغان، اوربان و دیگر مستبدان مدلهای تحسینشده بودند. او می توانست ببیند که او دولت ایالات متحده را کسب و کار خانوادگی خود می دانست. هیل با مشاهده اینکه چگونه خانواده ترامپ در حضور او عمل میکردند، به کلمه «ترال» اکتفا کرد که هم جذابیت عرفانی و هم بندگی را تداعی میکرد. سخنرانیهای ترامپ معمولاً بر خلق و خوی بیش از اندیشه تأکید میکرد و تأثیری قدرتمند داشت. از توجه هیل دور نمانده بود که سخنرانینویس ارشد ترامپ – در واقع، دروازهبان هر آنچه که به سخنرانیهای رئیسجمهور راه پیدا میکرد – استفان میلر بود که همیشه نزدیک ترامپ به نظر میرسید و تأثیرش بر سیاستهای دولت «بسیار زیاد» بود. هیل زمانی را در سال 2019 برای من به یاد آورد که ترامپ در حال بازدید از لندن بود و او متوجه شد که با میلر در یک وسیله نقلیه در شهر سفر می کند. او گفت: «او در مورد تمام درگیریهای با چاقو که مهاجران در این مناطق ایجاد میکردند صحبت میکرد. و من به او گفتم: «وقتی من بزرگ شدم، این خیابانها بسیار ناهموارتر بودند و توسط گروههای سفیدپوست اداره میشدند. مهاجران در واقع همه چیز را آرام کرده اند.» (میلر از اظهار نظر در مورد رکورد خودداری کرد.)
بیش از یک بار در طول گفتگوهای ما، هیل به تیم فیلمسازی برادران کوئن اشاره کرد. بهویژه، به نظر میرسید که او با شخصیتی که فرانسیس مکدورمند در فیلم «فارگو» بازی میکند، ارتباط برقرار میکند: یک رئیس پلیس که عادتاً سر به فلک نمیکشد، وارد روایتی از اعمال نادرست عجیبی میشود که هیچ چیز در تجربه طولانیاش او را برای آن آماده نکرده است. وقتی پرزیدنت ترامپ درباره رقیب دموکرات، سناتور الیزابت وارن، به یک رهبر خارجی، صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان صحبت کرد، هیل ناامید شد، اما تعجب نکرد، در حالی که مرکل از وارن به عنوان «سناتور پوکاهونتاس» یاد کرد. حیرت، شگفتی. یا زمانی که ترامپ از ارنا سولبرگ، نخست وزیر نروژ از اتکای کشورش به انرژی آبی مطلع شد، از فرصت استفاده کرد و ریف استاندارد خود را در مورد شر توربین های بادی به اشتراک گذاشت.
اما هیل به من گفت که از مونولوگ های ضد دموکراتیک ترامپ نگران شده بود. او به یاد می آورد: «او مدام به رهبران جهان می گفت که سزاوار دو سال اول زندگی اش است. او میگوید که دو سال اول زندگیاش را به دلیل «فریب روسیه» از او گرفتند. و او میگوید که بیش از دو دوره میخواهد.»
پیشنهاد کردم: «او این را به شوخی گفت.
هیل اصرار کرد: «به جز اینکه او به وضوح این را میخواست. او به دیوید کورنشتاین، جواهر فروش و دوست دیرینه ترامپ اشاره کرد که رئیس جمهور او را به عنوان سفیر خود در مجارستان منصوب کرد. سفیر کورنشتاین آشکارا در مورد این واقعیت صحبت کرد که ترامپ خواستار همان ترتیبی بود که ویکتور اوربان داشت. موازنه.” (برای نظر دادن به Cornstein امکان پذیر نیست.)
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.