سوناک باید مالیات بادآورده ای را بر شرکت های نفتی تحمیل کند – حتی اگر فقط برای نجات حرفه خود | فیلیپ اینمن

ریشی سوناک در طناب است، و نه تنها به دلیل اتهاماتی مبنی بر اینکه در مورد امور مالی شخصی خود و همسرش شفاف نبوده است.

صدراعظم به نظر می رسد که فقط به یک کلاه بالا و کت صبحگاهی نیاز دارد تا تبدیلش به یک سرمایه دار سخت رو ویکتوریایی را تکمیل کند و از نگرانی های مردم عادی دور باشد. جزئیات خانه های گران قیمت، خودروها و تعطیلات او در خارج از کشور تنها تصویر وزیری را که با رای دهندگانش ارتباطی ندارد، تقویت می کند.

اگر او به تلفن‌های رادیویی در طول روز گوش می‌داد، داستان‌های شخصی خانواده‌های گرسنه و لرزان را می‌شنید که به دلیل بحران هزینه‌های زندگی کم شده‌اند. آن تماس گیرندگان اتومبیل می فروشند نه خرید. آنها به دلایل هزینه ای و بدهی های معوقه، سفر به خشکشویی را به تاخیر می اندازند.

افزایش مالیات شورای شهر برای بیش از پنج سال گذشته، نقش خود را در بالا بردن هزینه های زندگی ایفا می کند، همانطور که مسدود شدن آستانه های مالیات بر درآمد نیز نقش دارد. افزایش بیمه ملی در این ماه یکی دیگر از هزینه‌های اضافه است، حتی اگر صدراعظم خاطرنشان کند که خانواده‌های کم‌درآمد را معاف می‌کند. او فراموش می کند که پس از از دست دادن 20 پوند در هفته از درآمد اعتبار جهانی خود در سال گذشته، آنها در حال حاضر زیر آب هستند.

برای فرار از انتقاد، سوناک توجه را به یکی از عناصر اصلی اقتصاد که به عنوان یک موفقیت قضاوت می شود، جلب می کند – بازار کار. تقریباً هرکسی که می خواهد کار کند، شغل دارد. چه چیزی می تواند بهتر باشد؟

با کنار گذاشتن این واقعیت که ارقام بیکاری توسط 500000 نفر که نیروی کار را ترک می کنند، نشان می دهد، و اینکه فقدان دستمزد مناسب برای بیماری به این معنی است که بسیاری از افراد مبتلا به کووید در زمانی که باید در خانه باشند و در حال بهبودی هستند، کار می کنند، واقعیت این است که اکثر افرادی که از وضعیت خود شکایت دارند. شرایط وخیم در کار است

اکثر تحلیلگران انتظار دارند که ارقام بازار کار این هفته از دفتر آمار ملی، که سه ماه منتهی به فوریه را پوشش می دهد، یک ماه دیگر از کاهش بیکاری را ثبت کند. اما داده ها نشان خواهند داد که دستمزدهای تعدیل شده بر اساس تورم نیز در حال کاهش هستند.

در ژانویه، رشد حقوق بدون احتساب پاداش در میان کارمندان 3.8 درصد بود. در همین حال، شاخص قیمت مصرف کننده 5.5 درصد افزایش یافت. وضعیت در فوریه احتمالا بدتر خواهد بود زیرا رشد دستمزدها راکد می شود و تورم که قبلاً می دانیم در آن ماه به 6.2 درصد رسیده است، به مسیر خود تا 8 درصد یا بیشتر ادامه می دهد.

سوناک طی دو هفته پس از بیانیه بهاری خود، از اتخاذ هرگونه اقدام دیگری برای کاهش این فشار مالی بر خانوارها خودداری کرده است. او کاهش اعتبار جهانی 20 پوندی در هفته را بازگرداند یا تخفیف مالیاتی 150 پوندی شورا را افزایش نخواهد داد. کاهش 200 پوندی قبوض انرژی در ماه اکتبر هنوز یک وام است. او می گوید که وضعیت مالی دولت در بحبوحه افزایش قبوض بدهی ناپایدار است.

یکی از پاسخ ها می تواند اعمال مالیات بادآورده بر شرکت های نفتی دریای شمال باشد که به راحتی می تواند 4 میلیارد پوند جمع آوری کند تا بدترین تورم خانوارها را جبران کند. اما باز هم قبول نمی کند.

وزیر بازرگانی، کواسی کوارتنگ، بیش از سوناک زمان صرف کرده است تا درخواست‌های احزاب مخالف برای چنین مالیاتی را رد کند و گفت که آنها درک درستی از نحوه عملکرد تجارت ندارند.

بیایید این ادعا را پیش روی خود بگیریم و بپرسیم که سود بادآورده برای یک تجارت به چه معناست. این سوالی بود که در دهه 1990 توسط اولیویه بلانچارد اقتصاددان – اقتصاددان ارشد سابق صندوق بین المللی پول که هنوز هم نیروی محرکه موسسه پیترسون مستقر در واشنگتن است – پرسید. او دریافت که سودهای بادآورده توسط شرکت ها برای تامین مالی سرمایه گذاری استفاده نمی شود زیرا بنا به تعریف ناپایدار هستند. سرمایه‌گذاری‌ها در طول پنج سال یا بیشتر و بر اساس سود پیش‌بینی‌شده در آن زمان، به‌ویژه در صنعت نفت و گاز برنامه‌ریزی می‌شوند.

با این حال، اگر وجه نقد مازاد به جای سرمایه گذاری حفظ شود، شرکت ممکن است به یک هدف تصاحب تبدیل شود. گزینه دیگر ممکن است پاداش دادن به رؤسا با درآمدهای بادآورده باشد، اما پاداش ها به دست نمی آید و سهامداران به درستی اعتراض می کنند.

او پس از بررسی مجموعه‌ای از موقعیت‌هایی که شرکت‌ها با پول مواجه شدند، به این نتیجه رسید که اگر سوراخ‌های بدهی برای بستن وجود نداشته باشد، تنها راه برای مدیریت سودهای بادآورده توزیع آنها بین سهامداران است.

شرکت‌های تولید دریای شمال، که همگی از قیمت‌های بالای نفت و گاز پول نقد دریافت می‌کنند، احتمالاً همین مسیر را دنبال می‌کنند.

بنابراین این کوارتنگ است که تجارت را اشتباه می‌فهمد، و نه حزب کارگر یا لیبرال دموکرات، وقتی می‌گوید مالیات بادآورده سرمایه‌گذاری را تضعیف می‌کند. او همچنین وقتی می‌گوید بازنشستگان سهامدار هستند و افزایش ارزش سهام را از دست می‌دهند، بازار سهام را اشتباه درک می‌کند. وقتی صندوق‌های بازنشستگی کمتر از 10 درصد از بازار بریتانیا را در اختیار دارند، چگونه می‌شود؟

همه صدراعظم های خوب بهترین سیاست های اپوزیسیون را می دزدند و این موقعیتی است که سوناک می تواند به خودش لطفی کند. نفت باید در زمین بماند و سود مازاد باید توسط کسانی که آنها را تولید کرده اند – عموم مردم – مطالبه شود.

قطعا دولت کاری انجام خواهد داد. اگر به شرکت هایی که بیشترین سود را از جنگ در اوکراین می برند مالیات ندهد، انتخابات محلی در ماه مه می تواند نقطه عطفی باشد.