سریلانکا با اورژانس پزشکی مواجه است، زیرا بحران اقتصادی بر عرضه دارو تاثیر می گذارد | سری لانکا

بحران اقتصادی سریلانکا به یک بحران پزشکی بدتر شده است و اتحادیه پزشکی ارشد به دلیل کمبود داروها، وضعیت اضطراری بهداشت ملی اعلام کرد.

روز سه شنبه قدرتمندترین اتحادیه صنفی کشور، انجمن افسران پزشکی دولتی (GMOA) در حالی که پزشکان و بیمارستان ها از کمبود گسترده دارو خبر دادند، جلسه ای تشکیل داد و بحران پزشکی را اعلام کرد.

این کشور جنوب آسیا در چنگال بدترین بحران مالی در تاریخ خود قرار دارد و تورم بی سابقه منجر به کمبود سوخت و مواد غذایی و قطعی برق چند ساعته فلج کننده شده است. پس از آغاز اعتراضات گسترده در سراسر کشور که خواستار کناره گیری گوتابایا راجاپاکسا، رئیس جمهور این کشور شده بودند، وضعیت فوق العاده اعلام شد. روز دوشنبه کل کابینه راجاپاسکا استعفا داد و دولت حاکم او اکثریت پارلمانی خود را پس از موج گسترده ای از فرارها از دست داد.

کمبود ذخایر ارز خارجی سریلانکا تأثیر مخربی بر در دسترس بودن دارو داشته است. بیش از 85 درصد محصولات دارویی کشور وارداتی است و هزینه آن با دلار آمریکا پرداخت می شود. اگر دلار در دسترس نباشد، نمی توان دارو را خرید. اتاق صنعت داروسازی سریلانکا ماه گذشته هشدار داد که 5 درصد از داروها موجود نیست و احتمالاً مشکل بدتر خواهد شد.

GMOA دولت را متهم کرد که سیستم بهداشت جهانی مشهور سریلانکا را که به همه شهروندان امکان دسترسی به مراقبت های بهداشتی دولتی رایگان را می دهد، به خطر می اندازد. در این بیانیه آمده است: «هم دولت و هم وزارت بهداشت نتوانسته‌اند از فروپاشی کامل نظام پزشکی جلوگیری کنند.»

Gotabhaya Ranasinghe، متخصص قلب در بیمارستان ملی سریلانکا در کلمبو، گفت که بیمارستان ها در حال اتمام دارو هستند و جان بسیاری در خطر است.

«داروهای مهم قلب، داروهای فشار خون، حملات قلبی وجود دارد، همه در حال اتمام هستند. من شنیده ام که بسیاری از داروهای سرطان نیز دیگر در دسترس نیستند، بنابراین وضعیت بسیار نگران کننده ای است.

مردم می توانند تاثیر بحران غذا و بحران سوخت را به وضوح ببینند، اما بحران پزشکی تازه شروع شده است. به عنوان یک پزشک احساس وحشتناکی دارم که بدانم نمی توانم دارو تجویز کنم و بنابراین جان یک بیمار در خطر است. من فکر نمی‌کنم که سیاستمداران تأثیر آن را کاملاً درک کنند.»

رعناسنگه گفت که نمی تواند هیچ گونه پوشش نقره ای برای وضعیت اقتصادی ببیند و از جامعه بین المللی درخواست کرد تا داروهای حیاتی را تهیه کند. او گفت: “مردم در حال مبارزه هستند، آنها در خیابان ها هستند، اما ما در یک برزخ وحشتناک گیر کرده ایم و من نمی توانم راهی برای خروج از آن ببینم.”

کمبود دارو به دلیل مالیات های پایین تشدید شده است، به این معنی که پول کمی برای مراقبت های بهداشتی هزینه شده است، و مقررات سختگیرانه قیمت داروها که توسط دولت سابق معرفی شده بود و در رژیم راجاپاکسا ادامه یافت.

سقف قیمت پایین به این معنی است که با کاهش ارزش روپیه سری‌لانکا و افزایش تورم داخلی و جهانی، واردکننده‌ها دیگر از نظر مالی مقرون به صرفه نبودند که برخی داروها را به کشور وارد کنند و منجر به خروج داروهای خاص شود.

راویندرا رانان-الیا، مدیر اجرایی مؤسسه سیاست سلامت در کلمبو، گفت: «وضعیت مراقبت‌های بهداشتی طی شش ماه گذشته به‌طور پیوسته بدتر شده است، بدون چشم‌انداز فوری تغییر.» حتی برای کسانی که پول در جیب خود دارند، هیچ دارویی برای خرید از داروخانه ها وجود ندارد.»

در روز سه‌شنبه، زمانی که ائتلاف حاکم به رهبری راجاپاکسا اکثریت پارلمانی خود را پس از آن که 41 قانونگذار از شریک ائتلافی رئیس‌جمهور، حزب آزادی سریلانکا (SLFP) اعلام کردند مستقل خواهند بود، از دست داد، اوضاع سیاسی به آشفتگی بیشتری تبدیل شد. Maithripala Sirisena، رهبر SLFP گفت: «حزب ما در کنار مردم است.

این یک روز پس از استعفای کل کابینه و امتناع اپوزیسیون از تشکیل دولت وحدت با راجاپاکسا رخ داد، در عوض از او خواستند استعفا دهد، که او از انجام آن خودداری کرده است. وزیر دارایی تازه منصوب شده کمتر از 24 ساعت پس از تصدی این سمت استعفا داد و اعتراضات در سراسر کشور نشانه ای از کاهش نشان نداد زیرا پلیس از گاز اشک آور و ماشین آب پاش استفاده کرد و منع آمد و شد برقرار شد.

رانان-الیا گفت: «ما می‌توانیم از آنچه در خیابان‌ها اتفاق می‌افتد و در نظرسنجی‌های عمومی‌مان ببینیم که مردم به تازگی تمام ایمان خود را به سیستم از دست داده‌اند.