کلاهبرداری آنلاین: سرزنش قربانی و قیمت احساسی سقوط برای کلاهبرداری | کلاهبرداری ها

مزندگی آری بارکر همانطور که می دانست با دزدیدن 70000 پوند از دیگ بازنشستگی او به پایان رسید. در دوران بازنشستگی، او فکر می کرد که این پول را در اوراق قرضه ای از یک شرکت مالی معروف سرمایه گذاری کرده است. با این حال، مجرمان وب سایت و مدارک آن را شبیه سازی کرده بودند و او را فریب داده بودند تا نیمی از پس انداز خود را به یک حساب بانکی خصوصی منتقل کند. بانک او از بازپرداخت وجه او خودداری کرد و ادعا کرد که او سهل انگاری کرده است.

این کلاهبرداری او را در تنگنای مالی قرار داده است، اما تاثیرات عاطفی آن بسیار بدتر بوده است. او به آبان نیوز مانی گفت: «من گاهی آنقدر افسرده می‌شوم که نمی‌دانم چگونه می‌توانم ادامه دهم. من از آینده می ترسم.»

کلاهبرداری آنلاین در طول همه‌گیری ویروس کرونا تقریباً دو برابر شده است، و بیش از 750 میلیون پوند در نیمه اول سال 2021 به کلاهبرداران از دست داده است. طبق گزارش بازرسی اعلیحضرت پلیس و خدمات آتش نشانی و نجات، می‌تواند «دائمی و زندگی را تغییر دهد. عواقب» برای افراد آسیب دیده.

با این حال، نتیجه گیری می شود: “کلاهبرداری همچنان به عنوان یک جرم با اولویت پایین، یک جنایت بدون قربانی، یا جرمی که باعث آسیب شناخته شده در انواع دیگر جرایم نمی شود، تلقی می شود.”

وزیر بازرگانی، کواسی کوارتنگ، در اوایل این ماه مورد انتقاد قرار گرفت که به نظر می رسید تأثیر کلاهبرداری های مالی فزاینده را نادیده می گیرد. او با دفاع از حذف کلاهبرداری توسط بوریس جانسون هنگام ادعای کاهش نرخ جرم، از “جرماتی که مردم در زندگی روزمره خود تجربه می کنند … از نظر دزدی، از نظر آسیب جسمی، کاهش یافته است” صحبت کرد.

این واکنش خشمگین قربانیانی را برانگیخت که زندگی آنها ویران شده است.

کلارا بنت، کارمند 33 ساله NHS که از پس انداز 20000 پوندی خود در مراسم عروسی کلاهبرداری شد، می گوید که تصور عموم مردم مبنی بر اینکه قربانیان ساده لوح، حریص یا مسن هستند، ماهیت در حال تغییر کلاهبرداری ها را پنهان می کند. او می‌گوید: «این به بانک‌ها این امکان را می‌دهد که از پاسخگویی فرار کنند و فقط کسانی را که آنها را مقصر نمی‌دانند بازپرداخت کنند». «مفهوم این است که برخی از مردم بیش از دیگران سزاوار عدالت هستند.

“من یک حرفه ای باهوش هستم و فکر نمی کردم این اتفاق برای من بیفتد، اما کلاهبردارانی که خود را به عنوان بخش کلاهبرداری بانک من معرفی می کردند، از مهندسی اجتماعی استفاده کردند تا من را به محل وحشت کامل بکشانند.

اگرچه به نظر می رسد که اوضاع در رابطه با مقصر دانستن قربانیان در سوء استفاده جنسی رو به بهبود است، به نظر می رسد که کلاهبرداری ها توسط بخش مالی بدون چالش و توجیه باقی می مانند.

کلاهبرداری در حال حاضر 42 درصد از کل جرایم را تشکیل می دهد و تنها یک مورد از 700 مورد کلاهبرداری در سال 2019 منجر به محکومیت می شود. به گفته گروه مصرف کننده What?، که تخمین می زند که ضربه به سلامتی ادامه دارد، تأثیر آن بر قربانیان می تواند بیشتر از سرقت فیزیکی باشد. سال معادل 9.3 میلیارد پوند است. این رقم بر اساس مطالعه تأثیرات اجتماعی کلاهبرداری های گزارش شده از طریق بررسی رسمی جرم است.

با این حال، بر خلاف قربانیان دزدی، بسیاری از کسانی که مبالغی را از دست داده اند، احساس می کنند که مقصر شناخته می شوند. فناوری پیچیده و تاکتیک‌های روان‌شناختی مورد استفاده، تشخیص کلاهبرداری از خدمات مالی قانونی را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند. اما اصرار مکرر بانک ها مبنی بر سهل انگاری قربانیان و این واقعیت که تنها 4 درصد از شکایات به Action Fraud به سازمان های اجرایی منتقل می شود، نشان می دهد که قربانیان مقصر شناخته می شوند.

بانک بنت از بازپرداخت وجه او امتناع کرد و مدعی شد که او باید مراقبت بیشتری برای بررسی صحت تماس گیرندگان انجام می داد. او می گوید این یک اتهام است که به اندازه ضرر مالی بر او تأثیر گذاشته است.

او می‌گوید: «سخت است که از آنچه فکر می‌کنم دیگران درباره من فکر می‌کنند و اینکه چگونه پاسخ‌های بانک‌ها در من ایجاد کرده است فاصله بگیرم. “عروسی من فقط به لطف سخاوت خانواده ام می تواند برگزار شود، اما این کلاهبرداری باعث شده است که این سوال را به وجود بیاورم که آیا سزاوار یک جشن عروسی هستم یا اینکه باید همه چیز را لغو کنم، به عنوان نوعی “مجازات” برای آنچه اتفاق افتاده است. “

ادوارد شوارتز، 95 ساله، خود را یک سرمایه گذار باتجربه می داند، اما توسط کلاهبردارانی که خود را به عنوان گلدمن ساکس جعل می کردند، دستگیر شد. آنها 85000 پوند از صندوق بازنشستگی او را در اقدامی پیچیده دزدیدند.

بانک او از بازپرداخت وجه او خودداری کرده است، زیرا او لیست شرکت های شبیه سازی شده اداره رفتار مالی را قبل از انتقال پول بررسی نکرده است. او می گوید: «دیگر دوست ندارم از خانه بیرون بروم. من در حال حاضر پس از یک تصادف در سال گذشته برای راه رفتن مشکل دارم و استرس آن را بسیار بدتر کرده است. چند هفته بعد نتوانستم از رختخواب بلند شوم.»

به گفته وین استیونز، مدیر کل تقلب ملی در موسسه خیریه Victim Support، این داستان ها معمولی هستند. او می‌گوید: «ما از افرادی حمایت کرده‌ایم که مجبور به فروش دارایی‌های با ارزش یا در موارد شدید، ورشکستگی یا بی خانمانی شده‌اند. قربانیان ممکن است با سلامت روانی خود دست و پنجه نرم کنند، گاهی اوقات ترس از ترک خانه یا آنلاین شدن دارند.

گزارش کمیته خزانه داری در این ماه از دولت خواسته بود تا بودجه پلیس را برای مقابله با “اپیدمی” کلاهبرداری افزایش دهد و بانک ها را مجبور به جبران خسارت به قربانیان کند. در حال حاضر، آنها می توانند انتخاب کنند که در یک طرح بازپرداخت داوطلبانه ثبت نام کنند. دولت می گوید که سرمایه گذاری 400 میلیون پوندی را طی سه سال آینده برای مقابله با “اپیدمی کلاهبرداری” انجام می دهد.

بارکر در نهایت 12 ماه پس از کلاهبرداری بازپرداخت شد، زمانی که خدمات بازرس مالی رد بانک او را رد کرد، اما شوک این مصیبت همچنان او را تحت تأثیر قرار می دهد. او می‌گوید: «اگر کسی را که می‌شناسم بفهمد چه اتفاقی افتاده است، از شرم می‌میرم. “صرف نظر از نتیجه، من برای زندگی زخمی هستم.”