برای مورکوفسکی، تصمیم به حمایت از جکسون در بحبوحه مبارزات سیاسی پرتنش گرفته شد.

سناتور لیزا مورکوفسکی، جمهوری‌خواه آلاسکا، یکی از سه جمهوری‌خواه که به تأیید قاضی کتانجی براون جکسون در دیوان عالی رأی دادند، در حالی که در مورد نامزدی مشورت می‌کرد، در موقعیت سیاسی منحصربه‌فردی قرار گرفت.

خانم مورکوفسکی که به دلیل تمایلش برای جدایی از حزبش شناخته می شود، با رقابت دشواری در انتخابات مجدد در آلاسکا مواجه است که متمایل به محافظه کار است، جایی که رای سال گذشته او به محکوم کردن دونالد جی. ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا در دومین محاکمه استیضاحش، او را وادار کرد. در برابر چالشی از سمت راست آسیب پذیر است. کلی تشیباکا، رقیب مورد تایید ترامپ، مشتاق است که او را به عنوان یکی از افراد داخلی واشنگتن معرفی کند که به جای مردم ایالت خود، علاقه مند به پذیرایی از دوستان دموکرات خود است.

رای علیه قاضی جکسون می‌توانست چنین حملاتی را کمرنگ کند و محافظه‌کارانی را که در غیر این صورت ممکن بود با جدایی‌های خانم مورکوفسکی از آقای ترامپ و حزب جمهوری‌خواه بیگانه شوند، جلب کند.

اما خانم مورکوفسکی که اکنون سومین دوره سناتوری خود را می گذراند، سابقه غیرقابل پیش بینی بودن رای خود در مورد تاییدیه های دادگاه عالی دارد و از منطق سیاسی مناسبی برای حمایت از قاضی جکسون برخوردار است.

رای به تایید نامزد رئیس جمهور بایدن به طور بالقوه می تواند به خانم مورکوفسکی کمک کند تا جمهوری خواهان میانه رو، مستقل ها و دموکرات هایی را که می توانند در سیستم اولیه اولیه باز جدید آلاسکا به او رای دهند، جلب کند و کسانی را که در سمت راست به دلیل فرارهای مکرر او را ترک کرده اند، جبران کند. از خط حزب و از طرف آقای ترامپ.

خانم مورکوفسکی هیچ رقیبی در سمت چپ خود ندارد و هزینه سیاسی کمی برای رای دادن علیه تایید قاضی جکسون باقی می گذارد.

خانم مورکوفسکی پس از اینکه خبرنگاران، همکارانش و کاخ سفید را برای روزها در مورد نحوه رای دادن خود حدس می زدند، در نهایت گفت که از قاضی جکسون حمایت می کند، تا حدی به گفته او، برای رد “سیاسی شدن مخرب روند بررسی برای نامزدهای دیوان عالی. که در هر دو طرف راهرو هر سال بدتر می شود و از واقعیت دورتر می شود.”

او همچنین در بیانیه‌ای که حمایت خود را اعلام می‌کند، از «صلاحیت‌های قاضی که هیچ‌کس آن را زیر سؤال نمی‌برد، تمجید کرد. او استقلال قضایی را نشان داد. رفتار و خلق و خوی او؛ و دیدگاه مهمی که او به دادگاه خواهد آورد» در جایگزینی قاضی استفان جی. بریر.

در طول این فرآیند، مشاوران او اصرار داشتند که سیاست هیچ نقشی در تفکر او نداشته و او صرفاً سوابق و صلاحیت های قاضی را بررسی کرده تا تصمیم خود را بگیرد.