تحقیقات نشان می دهد زن شکست خورده پلیس که خود را در سلول بلکبرن کشته است | پلیس

هیئت منصفه تحقیقاتی دریافته است که افسران پلیس یک زن آسیب پذیر و انتحاری را پس از دستگیری و قرار دادن او در سلول پلیس جایی که خودکشی کرده، ناکام گذاشتند.

به گفته فعالان کمپین، پلیس بلک برن، کلی هارتیگان-برنز، 35 ساله، در دسامبر 2016 پس از اینکه با “بی تفاوتی بی پروا” برخورد کرد، درگذشت. او پس از آن دستگیر شده بود که مردم اواخر شب او را دیدند که با لباس خوابش به داخل و خارج ترافیک می رفت و می گفت می خواهد بمیرد.

خانواده او برای انجام تحقیقات مبارزه کردند و معتقد بودند که او توسط پلیس لنکاوی در هر سطحی شکست خورده است، از اتاق کنترل گرفته تا پاسخ در خیابان، در خانه اش و در ایستگاه پلیس.

هیئت منصفه در دادگاه پزشکی قانونی پرستون موافقت کرد و به این نتیجه رسید که «اگر افسران دلسوزی بیشتری نشان می‌دادند، با پشتکار عمل می‌کردند، عقل سلیم را به کار می‌گرفتند، از لحظه‌ای که کلی را پیدا می‌کردند و از دستورالعمل‌ها و رویه‌ها پیروی می‌کردند، ممکن بود نتیجه متفاوتی داشت».

هیئت منصفه یک نتیجه‌گیری باز ارائه کرد، با روایتی که در آن انبوهی از ناکامی‌ها که به گفته آنها در مرگ او نقش داشته است، توضیح می‌دهد.

در اکتبر 2021، کشفیاتی مبنی بر سوء رفتار فاحش علیه جیسون مارسدن، گروهبان نگهبانی که در پرونده هارتیگان-برنز دخیل بود، صورت گرفت و او را از بازگشت به کار پلیس منع کرد.

پس از دستگیری در اواخر 3 دسامبر 2016، افسران پلیس هارتیگان-برنز را نزد شریک زندگی او، کال، که یک پرستار سلامت روان بود، به خانه بردند. کال به پلیس هشدار داد که او در معرض خطر خودکشی است، و گزارش‌های حوادث پلیس نشان می‌دهد که در سال گذشته پنج رویداد سلامت روان جداگانه مربوط به هارتیگان-برنز بوده است.

اما پلیس به‌جای استفاده از قدرت‌های خود در پرونده‌های سلامت روان برای بردن هارتیگان-برنز به مکانی امن، او را به‌خاطر تهاجم مشترک ناشی از مشاجره‌ای که در آن شب با کال داشت، دستگیر کرد.

هنگامی که او را در سلولی بدون دوربین مداربسته قرار دادند، هیچ توجهی به سابقه سلامت روانی او نشد، و زمانی که گروهبان نگهبان دو ساعت زودتر بدون اینکه او را بررسی کند، او را به حال خود رها کردند. همکاران او هیچ‌کدام را بررسی نکردند تا اینکه او را در سلول پیدا کردند که پاسخگو نبود و به بیمارستان منتقل شد و در آنجا درگذشت.

جون هارتیگان، مادر کلی، می‌گوید: «در پنج سال گذشته ما به خاطر اتفاقاتی که می‌دانستیم باید رخ داده باشد، به خاطر همه کارهای اشتباه پلیس و همه راه‌هایی که ممکن است کلی را نجات دهد، شکنجه شده‌ایم. در حالی که شنیدن این موضوع که هیئت منصفه می تواند همان سطح از اشتباهات را ببیند کمک می کند، این واقعیت که پنج سال طول کشیده تا به این مرحله برسد به این معنی است که این یک پیروزی توخالی است.

دبورا کولز، مدیر گروه کمپین Inquest، گفت: «کلی زنی بود که در بحران سلامت روانی قرار داشت، به مراقبت و حمایت تخصصی نیاز داشت، نه حضانت. افسران پلیس با پریشانی، آسیب پذیری و خطر خودکشی او با بی تفاوتی بی پروا برخورد کردند.