“خدا نکند قزاق ها بیایند”: ترس از جنگ در شهرهای خط مقدم اوکراین افزایش می یابد | اوکراین

آرآیسا مالاشنکو بعدازظهر شنبه دوچرخه زنگ‌زده‌اش را که مملو از کیسه‌های غذا بود، در مرکز استانیتسیا لوهانسکا رد می‌کرد. این پیرمرد 81 ساله با صدای بلند توپخانه از دور دست تکان نخورد.

پنج فرزند او همگی این شهر خط مقدم را ترک کرده‌اند، برخی به روسیه و برخی دیگر به مناطق امن‌تر اوکراین. او با اندوه گفت: “الان فقط من و گاوم هستیم.”

مالاشنکو مانند بسیاری از افراد مسن در شرق اوکراین گفت که دلتنگ دوره شوروی است و ارتش اوکراین و حامیان غربی کیف را مسئول تشدید تنش فعلی می داند. اما او همچنین گفت که از تهاجم روسیه وحشت دارد.

“خدا نکند روس ها بیایند و سپس با آنها قزاق ها و مبارزان چچنی آنها بیایند. تصور کن آن وقت چه جهنمی خواهد بود،” او گفت که اشک در یکی از چشمانش می درخشید.

در طول هشت سال جنگ، ساکنان نزدیک به خط مقدم اینجا به این ایده عادت کرده‌اند که هر لحظه ممکن است زندگی آنها با یک گلوله یا گلوله تغییر کند. آنها حتی از رونق ها به عنوان “بدمینتون” یاد می کنند – تبادل آتش پراکنده در سراسر خط کنترل.

اما در هفته گذشته شدت انفجارها بیش از هر زمان دیگری در چند سال گذشته بوده است و ظاهراً مناطق مسکونی و حتی مدارس هدف این انفجارها بوده است.

سازمان‌های امدادی تخمین می‌زنند که تقریباً 2 میلیون نفر در 12 مایلی خط مقدم زندگی می‌کنند و اگر جرقه تشدید تنش در شرق اوکراین بیفتد، ابتدا درگیری جدیدی به آنها وارد می‌شود.

استانیتسیا لوهانسکا قبلا یکی از حومه شهر لوهانسک بود، اما از زمان جنگ در سال 2014 به دلیل خط مقدم ارتباط با بقیه شهر قطع شد. در طرف دیگر جمهوری خلق لوهانسک نامیده می شود – یکی از دو کشور نیابتی مورد حمایت روسیه که به نظر می رسد مسکو به دنبال بهانه ای برای شروع عملیات نظامی علیه اوکراین است.

در آنجا، مقامات خواستار تخلیه به روسیه در روز جمعه شدند – ظاهراً قبل از حمله اوکراین، اما به احتمال زیاد بهانه‌ای برای حمله روسیه به روسیه بود.

سرهی هایدای، فرماندار منطقه لوهانسک، روز شنبه گفت برنامه هایی برای تخلیه زنان و کودکان در سمت مرز اوکراین نیز طراحی شده است. «شاید در روزهای آینده دستور تخلیه بدهیم، اگر تشدید شود. اما اگر این کار را خیلی سریع انجام دهیم باعث وحشت می شود نظاره گر.

در یکی از بسیاری از حوادثی که مقامات اوکراینی می گویند نشان دهنده تشدید تنش بزرگ از سوی روسیه است، مهد کودک افسانه در استانیتسیا لوهانسکا روز پنجشنبه دچار آتش سوزی شد و دو نفر مجروح شدند.

روز شنبه، ارتش اوکراین گروهی از روزنامه نگاران را به داخل شهر برد تا به نادیده گرفتن روایت نادرست روسیه مبنی بر اینکه ارتش اوکراین در پس افزایش اخیر خشونت ها بوده است، کمک کند.

دو هلیکوپتر قدیمی Mi-8 از یک فرودگاه در کراماتورسک بلند شدند و به مدت یک ساعت در امتداد خط کنترل به سمت شرق حرکت کردند. هلی کوپترهای تکان دهنده بر فراز منظره بی ثمر و قهوه ای رنگ شرق اوکراین پرواز کردند، جایی که یک فوریه گرم غیرقابل فصل، به جز چند تکه برف زمستانی، همه را آب کرده است.

در داخل مهدکودک، تلی از آوار هنوز روی زمین پراکنده بود که در کنار کارتون‌ها و نقاشی‌هایی که دیوارها را گچ می‌دادند، نامتجانس بود.

برای همه بسیار مهم است که بفهمند این فدراسیون روسیه است که پشت این موضوع است. ایرینا ورشوک، معاون نخست‌وزیر اوکراین، که روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران از داخل مهدکودک سخنرانی کرد، گفت: ما هیچ طرح تهاجمی نداریم… و اوکراین خواهان جنگ نیست.

هیچ کس به اندازه مردم محلی اینجا که علیرغم رواقی گری ظاهری خود در سال های گذشته به شدت آسیب دیده اند، از یک جنگ جدید نمی ترسد.

لاریسا گریتسنکو، که یک مرکز امداد بشردوستانه را در شهر زولوته، نزدیک خط مقدم، اداره می‌کند، گفت: «همه کسانی که در منطقه نزدیک جبهه زندگی می‌کنند با اعصاب خود مشکل دارند و تقریباً همه مشکلات سلامتی جدی دارند.

روز جمعه، کارکنان او در حال کمک به والنتینا ملنیچنکو 72 ساله بودند که خانه اش در شهر وروبیوکا صبح پنجشنبه مورد حمله قرار گرفت و ضمیمه آشپزخانه او را ویران کرد.

ملنیچنکو هنگام بررسی آسیب گریه کرد. او گفت حقوق بازنشستگی او 2800 hrivnya (73 پوند) بود. او گفت که از تداوم خصومت ها وحشت داشت، اما چاره ای جز ماندن در خانه اش نداشت، جایی که از سال 1974 در آن زندگی می کرد و اکنون پس از بیرون ریختن پنجره ها هوا خشک و مرطوب است.

“من باید چه کار کنم، کجا باید بروم؟” او با پاک کردن اشک پرسید. من شوهرم و پسرم را در چهار سال گذشته از دست داده ام. من کسی را ندارم، من تنها هستم.»