نفرین سرمربی ماه لیگ برتر | لیگ برتر

منجایزه سرمربی ماه لیگ برتر نفرین شده است؟ نگاهی به برندگان این فصل نشان می‌دهد که دریافت‌کنندگان باید نسبت به پذیرش آن محتاط‌تر باشند. شکست 3-0 آرسنال مقابل کریستال پالاس در دوشنبه شب، سه روز پس از آن رخ داد که میکل آرتتا به عنوان بهترین مربی ماه مارس انتخاب شد. شکست آرسنال در سلهرست پارک که در پنج بازی متوالی پیروز شده بود، این روند را متوقف کرد.

به نظر می رسد آرسنال درگیر یک نبرد خصوصی برای کسب مقام چهارم با تاتنهام است و باشگاه های شمال لندن در مورد جایزه بهترین مربی ماه، هماهنگی عجیبی دارند. نونو اسپریتو سانتو اولین جایزه را در این فصل در ماه آگوست پس از اینکه باشگاه جدید خود را به سه پیروزی متوالی هدایت کرد، از جمله برد چشمگیر مقابل قهرمان، منچسترسیتی، در روز افتتاحیه، برد. تیم او در صدر جدول بود و او با کسب این جایزه از رکورد 100 درصدی خود لذت می برد. در عرض 52 روز او اخراج می شود.

همانطور که آرسنال در اواخر فصل انجام داد، اسپرز به پالاس رفت و 3-0 شکست خورد. شکست های بیشتری برای نونو دنبال شد، 3-0 در خانه از چلسی و سپس 3-1 در آرسنال. سرمربی جدید با پیروزی در سه بازی در ماه اوت، اکنون سه بازی را در ماه سپتامبر شکست داده بود. او به زودی در راه بود، خاطره آن جایزه اوت به خوبی و واقعاً خدشه دار شد.

در ماه سپتامبر، آرتتا اولین مربی ماه دوران حرفه‌ای خود را به دست آورد، زیرا افت ابتدای فصل آرسنال را به یک برد سه بازی متوالی تبدیل کرد. اگرچه آنها این روند صعودی را در فرم حفظ نکردند. به محض کسب این جایزه، آرسنال در برابر برایتون و پالاس به تساوی رسید.

توماس توخل در ماه اکتبر برای قدردانی از فرم شاهانه چلسی، این جایزه را گرفت و در هر چهار مسابقه با نتیجه مجموع 14-1 پیروز شد. انتظار می رفت که چلسی با یک برنلی پرتلاش، میهمان بعدی استمفوردبریج، به راحتی پیروز شود، اما گل تساوی دقیقه 79 متی ویدرا به این نتیجه رسید. پس از چهار برد متوالی در ماه اکتبر، چلسی تنها چهار بازی از 13 بازی بعدی خود در لیگ را برد.

پپ گواردیولا در نوامبر و دسامبر این افتخار را به دست آورد. با عملکرد تیم منچسترسیتی او در چنین سطح بالایی، آنها در طول فصل دچار آسیب های بسیار کمی شده اند. گواردیولا از این نظر که او تنها مربی ای است که بعد از دریافت جایزه، بازی بعدی خود را برنده شده است، یک بازیکن پرت است. این جایزه 8 بار اهدا شده است و مدیران مختلف که به تازگی تاجگذاری کرده اند، تنها 8 امتیاز را از 24 امتیاز ممکن در بازی های بعدی خود کسب کرده اند، شکلی که مربوط به شکست خوردگان سقوط است.

اگر گواردیولا روند را رد کند، دو برنده بعدی شواهد بیشتری از جریان کامل نفرین ارائه کردند. برونو لاگه، برنده ژانویه، در اولین فصل حضورش در مولینوکس، جایزه خود را با رکورد 100 درصدی در سه مسابقه آن ماه تحت تاثیر قرار داد، اما پس از آن وولوز عملکرد ضعیفی داشت. آنها بازی بعدی خود را در خانه به آرسنال باختند، که بدترین شکل فصل خود را با چهار شکست در شش بازی آغاز کرد.

ادی هاو پس از برنده شدن این جایزه افت مشابهی داشت. او در ماه نوامبر هدایت یک تیم سختگیر نیوکاسل را بر عهده گرفت و آنها در پایان ژانویه همچنان در منطقه سقوط بودند. سه برد و یک تساوی در فوریه فصل آنها را احیا کرد و جایزه هاو را به دست آورد. هاو گفت: «بازیکنان به خاطر نحوه حمله به این طلسم بازی ها مستحق اعتبار زیادی هستند. “با هر بردی اعتماد به نفس بازگشته است.” متأسفانه، این اعتماد برای مدت طولانی دوام نیاورد. نیوکاسل از زمانی که هاو در 11 مارس جایزه خود را دریافت کرد، هر سه بازی خود را شکست داده است.

به نظر می رسد جایزه مدیر ماه جام زهرآلود است و جایزه مدیر سال LMA – که توسط مدیران همکار به جای طرفداران رای داده می شود – تفاوتی ندارد. در طول 12 سال گذشته، نیمی از مدیرانی که این جایزه را برده‌اند، طی چند سال باشگاه را ترک کرده‌اند.

روی هاجسون در سال 2010 به دلیل کار بزرگش به عنوان سرمربی فولام به عنوان بهترین مربی سال انتخاب شد. او در تابستان آن سال به لیورپول نقل مکان کرد و پس از شش ماه عذاب آور اخراج شد. برندن راجرز در سال 2014 پس از اینکه تیم لیورپول او منچسترسیتی را در رقابت قهرمانی به پایان رساند، توسط همتایان خود شناخته شد. درخشش زیاد دوام نیاورد. او یک سال بعد اخراج شد. آنتونیو کونته که در سال 2017 پس از قهرمانی در لیگ برتر با چلسی در اولین فصل حضورش در این باشگاه، به عنوان بهترین مربی سال انتخاب شد، یک سال پس از کسب این جایزه نیز اخراج شد.

کریس وایلدر در سال 2019 با هدایت شفیلد یونایتد به لیگ برتر، برنده این جایزه شد. وایلدر همچنین در سال 2020 پس از یورگن کلوپ نایب قهرمان شد، زمانی که بلیدز در اولین فصل خود در لیگ برتر نهم شد. هر چند فصل بعد اوضاع خراب شد. تیم وایلدر تا ژانویه در یک بازی لیگ پیروز نشد و او در ماه مارس درست قبل از قطعی شدن سقوط آنها، آنجا را ترک کرد.

کلودیو رانیری پس از انتخاب شدن به عنوان سرمربی سال، شگفت‌انگیزترین سقوط را تجربه کرد. زمانی که او در سال 2016 با لستر قهرمان لیگ برتر شد، می‌توانست به عنوان سرمربی یک دهه، اگر نه قرن، انتخاب شود. با وجود این موفقیت، رانیری در عرض هفت ماه از کار برکنار شد و در فوریه 2017 باشگاه را ترک کرد و یکی دیگر از قربانیان این نفرین بود.

در کنار رای اعتماد وحشتناک هیئت مدیره، به نظر می رسد که گرفتن جایزه مدیریتی جشن گرفته نمی شود. در عوض، این یک نشانه مطمئن است که همه چیز در شرف خراب شدن است.