رقبای استرالیایی و موانع برگزیت، کشاورزان بریتانیا را در زمین سنگلاخی رها می کند | صنعت غذا و نوشیدنی

اسصدها کشاورز بریتانیایی که مراتع خود را برای جنگل بتنی تغییر می دهند، این هفته چاه های خود را برمی دارند و برای جشن سالانه اتحادیه ملی کشاورزان (NFU) به مرکز کنفرانسی در مرکز بیرمنگام می روند.

نزدیک به 1500 تولیدکننده مواد غذایی برای بحث در مورد “طرح نقشه آینده” کشاورزی بریتانیا، در پس زمینه بزرگترین تحولات یک نسل در کشاورزی، پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و بیماری همه گیر، و در بحبوحه بحث در مورد استفاده از زمین در آینده، ملاقات خواهند کرد. در مواجهه با بحران آب و هوا.

کشاورزان اصرار دارند که کووید فقط اشتهای مصرف‌کنندگان را برای «خرید انگلیسی» افزایش داده است، به‌ویژه در زمانی که زنجیره‌های عرضه جهانی مختل شده است. اما دو سال گذشته نشان داده است که همیشه برای تولیدکنندگان مواد غذایی آسان نیست که محصولات خود را از مزرعه به چنگال برسانند.

این صنعت پس از برگزیت و کووید، زمانی که بسیاری از کارگران اروپایی به کشورهای خود بازگشتند، با کمبود کارگر دست و پنجه نرم می کند. کمبود کارگران باعث شده است که میوه های چیده نشده در مزارع پوسیده شوند و خوک های سالم در مزارع به دلیل کمبود کارکنان در کشتارگاه ها جمع آوری شوند. تخمین زده می شود که 35000 حیوان کشته شده اند و وارد زنجیره غذایی نخواهند شد.

همه اینها قبل از اینکه کشاورزان تأثیر معاملات تجاری بریتانیا پس از برگزیت را با کشورهای تولیدکننده غذا استرالیا و نیوزلند احساس کنند، اتفاق می افتد که صادرکنندگان آنها از نظر تئوری قادر خواهند بود مقادیر نامحدودی از بره، گوشت گاو و محصولات لبنی را به بریتانیا ارسال کنند. 15 سال.

اینها قرص های تلخی برای سازمانی است که قبل از رأی گیری برگزیت از ماندن در اتحادیه اروپا حمایت می کرد.

در حالی که تمرکز کنفرانس بر روی آینده و زندگی فراتر از طرح یارانه اتحادیه اروپا – معروف به سیاست مشترک کشاورزی (CAP) و ارزش 3 میلیارد پوند در سال برای کشاورزان بریتانیایی خواهد بود – تولیدکنندگان مواد غذایی، مانند بسیاری از مشاغل دیگر، متحمل این شرایط هستند. سنگینی افزایش هزینه ها مبرم ترین نگرانی برای اکثر کشاورزان سه Fs – خوراک، سوخت و کود – است که قیمت همه آنها افزایش یافت و بسیاری را متعجب کرد که چقدر کود می توانند برای فصل کاشت بهاره بخرند.

کشاورزی تنها سهم بسیار کمی در تولید اقتصادی سالانه بریتانیا دارد – تقریباً 0.5٪ – با این حال رگ حیات بسیاری از جوامع روستایی است و تورم یک نگرانی بزرگ برای مردم در برخی از مناطقی است که در قلب دولت قرار دارند. بلندپروازی های تراز کردن

مینت باترز، رئیس NFU – که به دنبال انتخاب مجدد برای سومین دوره به نمایندگی از منافع حدود 55000 کشاورز انگلیسی و ولزی است – اهمیت کشاورزی برای اطمینان از تامین غذای داخلی و حفظ شیوه های زندگی روستایی را آشکارا می داند.

تلاش های جرمی کلارکسون مجری تلویزیونی برای اختراع مجدد خود به عنوان یک کشاورز ممکن است رتبه بندی تلویزیون را طلایی کند. مزرعه کلارکسون این سریال برای سری دوم مجدداً عرضه شده است، اما Batters اخیراً به آن گفته است نظاره گر که او شک داشت که آیا محصول فعلی سیاستمداران اهمیت کشاورزی را درک می کنند یا خیر.

بنابراین ممکن است فکر کنید که جورج یوستیس، وزیر امور خارجه در امور محیط زیست، غذا و امور روستایی، و خودش از ذخایر کشاورزی کورنیش، ممکن است هنگام سخنرانی در کنفرانس با استقبال نسبتا سردی از سوی تولیدکنندگان مواد غذایی گردآوری شده مواجه شود. در ماه‌های اخیر، بسیاری از کشاورزان از قطع ارتباط آشکار بین تصویر بسیار مثبت یوستیس از فرصت‌های کشاورزی بریتانیا و واقعیت‌های کنونی زندگی کشاورزی انتقاد کرده‌اند.

دسترسی به کارگران فصلی همچنان یک موضوع پیچیده است، زیرا دولت تعداد مجوزها را در 30000 مجوز در سال 2021 نگه داشته و در برابر درخواست های تولیدکنندگان برای افزایش قابل توجه سهمیه مقاومت می کند. خودی های صنعت از دفرا، دپارتمان یوستیس، به دلیل داشتن نفوذ اندک در کابینه انتقاد می کنند و می گویند که این وزارت کشور است که برای تعیین اعداد برای تخصیص ویزای پس از برگزیت برای کارگران فصلی تلاش می کند.

از مزارع خود، انتظار می رود کشاورزان در این هفته هشدارهای جدی در مورد اینکه چگونه ادامه کمبود کارگر بر تولید غذای داخلی تأثیر می گذارد و چگونه «بازپس گیری کنترل» می تواند منجر به خوردن بیشتر غذاهای وارداتی توسط بریتانیایی ها شود، صادر کنند.