چرا دولت بریتانیا از انرژی هسته ای حمایت می کند در حالی که باد خشکی بسیار بهتر است؟ | آلته آ وارینگتون

آپس از جهش عظیم هزینه های انرژی در روز جمعه، میلیون ها نفر در سراسر بریتانیا با آینده ای ترسناک روبرو هستند. اقدامات فوری لازم است، اما به جای اقدام، کابینه در یک بحث بیهوده غرق می شود که به اشتباه بحران قبض انرژی را در مقابل تعهدات آب و هوایی ما قرار می دهد. در واقع، بهترین راه برای پایین آوردن قبوض این است که بنزین را برای همیشه قطع کنید.

ما می‌توانیم اقدامات فوری برای توقف استفاده از گاز انجام دهیم، زیرا بریتانیا منابع انرژی پاکی دارد که می‌توانند به سرعت شروع به کار کنند، و ارزان و محبوب هستند – به ویژه باد و خورشید. اما در زمانی که باید بریتانیا را با انرژی‌های تجدیدپذیر تقویت کنند، وزرا ایده‌های دیگری دارند: پیشنهاد می‌کنند با باز کردن حفاری‌های بیشتر در بریتانیا، اتکای خود به سوخت‌های فسیلی را عمیق‌تر کنیم. یا تحت این تصور نادرست کار می کنند که مردم ترجیح می دهند نزدیک یک نیروگاه هسته ای زندگی کنند تا یک توربین بادی.

طناب کشی دولت بر سر باد خشکی به ویژه گیج کننده است. باد خشکی تمیز، ارزان و بسیار پرطرفدار است و نظرسنجی خود دولت حاکی از حمایت چهار نفر از پنج نفر در بریتانیا است. همانطور که برخی از نمایندگان و وزرای محافظه‌کار نگران هستند، به‌جای آن‌که آن‌ها را به‌عنوان «درد چشم» تلقی کنیم، نظرسنجی Survation در سال گذشته نشان داد که افرادی که در نزدیکی مزارع بادی موجود زندگی می‌کنند از همه بیشتر حمایت می‌کنند. با این حال، به نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی تأخیر ماه گذشته در اجرای استراتژی انرژی، نگرانی کاملاً بی‌اساس دولت مبنی بر اینکه مردم باد خشکی را دوست ندارند، باشد. باور اشتباه آنها که حذف ممنوعیت مجازی پروژه‌های بادی جدید در انگلستان، مقاومت زیادی را از سوی رای‌دهندگان محافظه‌کار برانگیخت.

دولت حمایت از باد خشکی را حذف کرد در سال 2015 در پی فشار گروهی از نمایندگان محافظه کار، که برخی از آنها نظر خود را تغییر داده اند، مجلس را ترک کرده و یا به سمت دیگر اعضای خانواده رفته اند. بیزاری از پروژه های انرژی تجدیدپذیر قابل مشاهده از سوی بخشی از پشتیبان های محافظه کار همیشه با افکار عمومی که به طور مداوم پشت انرژی های تجدیدپذیر، از جمله باد خشکی بوده اند، مغایرت داشته است.

حتی یک دهه پیش، دو سوم مردم از باد خشکی پشتیبانی می‌کردند، و پشتیبانی به طور پیوسته به ۸۰ درصدی که در حال حاضر وجود دارد افزایش می‌یابد. مردم بریتانیا می دانند که انرژی پاک راه برون رفت از این بحران است، اما، در حالی که شاهد بالا رفتن قبوض انرژی خود هستند و با چشم انداز ناگوار خانه های سرد روبرو می شوند، تنها چیزی که می توانند ببینند این است که دولت آنها در حال سرخوردگی و تاخیر در تامین منابع انرژی پاک است. سریع ترین و ساده ترین راه حل

بنا بر گزارش ها، وزرا به جای رفع این بحران با انرژی های تجدیدپذیر، به دنبال انرژی هسته ای هستند. وزیران اخیراً تلاش کردند و نتوانستند استدلال کنند که باد خشکی بسیار گران است، با این حال به نظر می رسد که آنها کاملاً خوشحال هستند که پرداخت کنندگان صورتحساب هزینه انرژی هسته ای را تقبل کنند، که تقریباً دو برابر بیشتر از باد خشکی در هر واحد برق است.

با توجه به فوریت هایی که ما نیاز داریم تا عرضه انرژی خود را پاکسازی کنیم و قبض های انرژی را کاهش دهیم، بازه های زمانی کند برای پروژه های جدید انرژی هسته ای این خطر را دارد که مردم را برای مدت طولانی تحت الشعاع بازارهای گاز قرار دهند. پروژه‌های بادی که اکنون راه‌اندازی شده‌اند می‌توانند تا قبل از پایان سال آینده راه‌اندازی شوند، در حالی که جدیدترین پروژه‌های هسته‌ای که در سال 2010 اعلام شد، حداکثر تا سال 2026 هیچ انرژی تولید نخواهند کرد. به سختی تعجب آور است که انرژی هسته ای بسیار کمتر از باد خشکی محبوب است، تنها یک سوم مردم فکر می کنند که انرژی هسته ای مقرون به صرفه است و حتی کمتر فکر می کنند که آن را ایمن می دانند.

اگر دولت بر این باور باشد که نیروگاه‌های هسته‌ای جدید نسبت به باد خشکی از نظر هزینه یا تأثیرات محلی آسان‌تر به مردم فروخته می‌شوند، ممکن است با شوک ناخوشایندی مواجه شوند. وزرایی که اصرار دارند که استراتژی انرژی بریتانیا باید رضایت جامعه را در اولویت قرار دهد، درست می گویند. اکنون آنها همچنین باید بدانند که هر طرحی برای تسریع در پیشبرد یک منبع انرژی غیرمحبوب، آهسته و گران قیمت، در حالی که مانع از باد تمیز، ارزان و سریع خشکی می شود، بعید است که مورد حمایت قرار گیرد.

زمان آن فرا رسیده است که دولت به آنچه مردم واقعاً می‌خواهند گوش دهد، پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر که به طور مناسب از مردم محلی و محیط‌زیست محلی حمایت می‌کنند و جوامع در مورد زیرساخت‌های منطقه خود نظری داشته باشند. استراتژی انرژی فرصتی حیاتی برای تحقق این امر است. اگر دولت این اشتباه را انجام دهد، ما در یک سیاره گرم در خانه های سرد زندگی خواهیم کرد. اگر آنها درست متوجه شوند، این می تواند آخرین بحران انرژی ما باشد.