گزارش می‌گوید مراقبت‌های پرستاری در منزل و سیستم تامین مالی نیاز به بازنگری اساسی دارند

نیویورک – بر اساس گزارشی که در روز چهارشنبه منتشر شد، ساکنان خانه سالمندان تحت مراقبت های ناکارآمد و کارکنان ضعیف هستند، در حالی که امور مالی تسهیلات تحت پوشش محرمانه است و نقص های نظارتی اجرا نمی شود. .

برای هر کسی که مصیبت کووید-19 را بر آسیب پذیرترین قشر کشور دید، یافته های آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی ممکن است نگران کننده اما غیرقابل تعجب به نظر برسد، زیرا بیش از 150000 نفر نارسایی های سیستم مراقبت طولانی مدت را آشکار کردند. مرگ و میر ساکنین نویسندگان این گزارش 605 صفحه ای اصرار دارند که این می تواند انگیزه ای برای پرداختن به مسائلی باشد که برای دهه ها اندکی بیشتر از این موضوع بوده است.

بتی فرل، پرستاری که ریاست کمیته گزارش را بر عهده داشت، می‌گوید: «مردم به قدری نگران کیفیت مراقبت هستند که بیشتر مردم واقعاً از این می‌ترسند که خانواده‌شان در خانه سالمندان باشد. ما بسیار خوشبین هستیم که مقامات دولتی ما به آنچه واقعاً یک حماقت بوده است پاسخ خواهند داد.»

این گزارش بخش وسیعی از مراقبت های طولانی مدت را پوشش می دهد، از جزئیات جزئی مانند نحوه طراحی تسهیلات گرفته تا مسائل اساسی که پرداختن به آنها به سرمایه سیاسی و سرمایه گذاری هنگفت نیاز دارد. از جمله: نویسندگان از ایجاد یک سیستم مراقبت بلندمدت ملی جدید که خارج از Medicaid وجود داشته باشد، حمایت می کنند، برنامه ای که در مرکز اکثر تامین مالی مراقبت های طولانی مدت قرار دارد.

احتمال اینکه چنین پیشنهادی با موفقیت به کنگره برسد، در فضای سیاسی کنونی کم به نظر می رسد. آخرین تلاش فدرال برای اصلاح تامین مالی مراقبت های طولانی مدت، یک برنامه بیمه مراقبت طولانی مدت داوطلبانه بود که به عنوان قانون کلاس شناخته می شود. این قانون در قانون مراقبت مقرون به صرفه گنجانده شد اما بعداً زمانی که دولت اوباما آن را غیرقابل اجرا تشخیص داد لغو شد.

دیوید گرابوفسکی، کارشناس خانه سالمندان و استاد دانشکده پزشکی هاروارد که در خانه سالمندان خدمت کرده است، گفت: «مدت زیادی است که ما به عنوان یک کشور نمی‌خواهیم نحوه تأمین مالی، پرداخت، تنظیم و ارائه خدمات پرستاری در خانه سالمندان را بررسی کنیم و اصلاح کنیم. کمیته گزارش

کیتی اسمیت اسلون، رهبر LeadingAge، که نمایندگی خانه‌های سالمندان غیرانتفاعی را بر عهده دارد، این گزارش را “یک زنگ بیدارباش شدید” در مورد صنعتی “که نیاز مبرم به تعمیرات اساسی دارد” خواند. اسمیت اسلون گفت موفقیت بازسازی سیستم به نحوه پرداختن به بودجه توسط دولت بستگی دارد.

او گفت: «از آنجایی که سیاست گذاران در مورد چگونگی اجرای توصیه های گزارش فکر می کنند، باید از اقدامات خود با بودجه کافی حمایت کنند تا تغییرات را به واقعیت تبدیل کنند. “بدون آن، کار کمیته بیهوده خواهد بود.”

در مورد موضوع پرسنل خانه سالمندان، که مدافعان بارها گفته‌اند که بسیار کم، آموزش ندیده و دستمزد کم است، نویسندگان گزارش خواستار تسهیلاتی شدند که حداقل یک پرستار ثبت‌نام شده در حال انجام وظیفه باشد و یک متخصص پیشگیری و کنترل عفونت و مددکار اجتماعی نیز در کارکنان باشد.

به طور گسترده‌تر، در تمام کارکنان خانه‌ها، از جمله دستیاران پرستار که بخش عمده‌ای از مراقبان خط مقدم را تشکیل می‌دهند، نویسندگان خواستار مطالعه بیشتر در مورد کارکنان بهینه شدند.

لابی‌گران صنعت به شدت با الزامات سخت‌گیرانه‌تر کارکنان مبارزه کرده‌اند. قانون فدرال تنها خانه‌های سالمندان را ملزم می‌کند که کارکنان کافی برای رفع نیازهای ساکنان داشته باشند، اما تقریباً تمام تفسیر معنای آن به ایالت‌ها واگذار می‌شود. پرزیدنت جو بایدن نیز خواستار ایجاد حداقل های ملی برای کارکنان شده است.

در میان موضوعات معمولی‌تر در گزارش، اما موضوعی که با این وجود بر زندگی روزمره ساکنان تأثیر می‌گذارد، نویسندگان از خانه‌ها می‌خواهند که به جای اتاق‌های عمومی که می‌توانند به عفونت‌ها دامن می‌زنند و بر محیط سازمانی تأکید می‌کنند، اتاق‌ها و حمام‌های خصوصی را در اولویت قرار دهند. و در یک یادآوری صریح از اینکه زندگی در خانه‌های سالمندان چقدر می‌تواند تیره و تار باشد، این گزارش خاطرنشان می‌کند که اکثر ساکنان «زمان کمی را در خارج از منزل سپری می‌کنند» و خواستار تسهیلاتی برای دسترسی بیشتر به بیرون هستند.

گرابوفسکی گفت که این پیشنهادها پتانسیل بهبود روزی ساکنانی را دارد که حتی زمانی که نیازهای اولیه پزشکی خود را برآورده می کنند، اغلب در سایر زمینه های زندگی خود کمبود دارند.

گرابوفسکی گفت: «من فکر می‌کنم متوسط ​​ساکنین خانه سالمندان کیفیت مراقبت خوب اما کیفیت زندگی ضعیفی دارند.

حامیان ساکنان خانه سالمندان مدت‌ها است که خواستار توجه به کاستی‌های خانه‌ها شده‌اند و همه‌گیری آن‌ها را در کانون توجه رسانه‌ها قرار داده است. اما غلبه بر دهه‌ها انفعال سیاستمداران و مقاومت صنعت دشوار است و آنچه که این گزارش ممکن است جرقه بزند همچنان نامشخص است.

یکی از پیشگامان این مطالعه، “بهبود کیفیت مراقبت در خانه های سالمندان” در سال 1986 نیز محصول آکادمی های ملی بود. برخی از مسائل آن گزارش در قانون جامع اصلاحات خانه سالمندان در سال 1987، که مقررات نظارتی را ایجاد کرد، مورد توجه قرار گرفت. خانه‌های چهارچوبی هنوز هم امروزه تحت تأثیر قرار دارند.

———

Sedensky را می توان در msedensky@ap.org و https://twitter.com/sedensky در دسترس قرار داد