لوئیس دیاز برنده برتری لیورپول در برابر دشمنان قدیمی بنفیکا است | لیگ قهرمانان

مندر پایان، باید او بود. چهار دقیقه باقی مانده بود که لوئیز دیاز به سرعت فرستاده شد، از اودیسیاس ولاکودیموس گذشت و توپ را وارد دروازه کرد تا در نهایت پیروزی را به دست آورد که به نظر می رسید ممکن است در نیمه دوم لیورپول از دستان لیورپول عبور کند. بیشتر از چیزی که هر کسی انتظارش را داشت رنج بکشد با دویدن به گوشه، جست و خیز کرد و فریاد زد. در سکوهای مقابل او، هواداران بنفیکا نیز این کار را کردند، یک میله پرچم به سمت او به اهتزاز درآمد.

آنها در تمام بازی او را سوت زده بودند، در واقع قبل از آن. دیاز لحظه ای ایستاد، سپس پیراهنش را کشید و نشان را بوسید. او دوباره آنها را شکست داده بود، این بار با پیراهن لیورپول. او تاکنون هشت بار با آنها روبرو شده و هیچ کدام را از دست نداده است. در فینال جام حذفی پرتغال در سال 2020 مقابل بنفیکا اخراج شد، در همان سال در سوپرکاپ مقابل بنفیکا گلزن شد، این بار لیورپول را به پیروزی رساند. نه فقط در این مسابقه، بلکه شاید در تساوی، آنها را به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رساند.

شاید نبود را بازیکن برجسته – پاس مورب مجلل ترنت الکساندر-آرنولد به او ادعای قوی داد – اما دیاز تعیین کننده بود. تنها بازیکن سه تیم جلو که تمام 90 دقیقه بازی را انجام داد، اشاره ای به این که شاید او در آخر هفته مقابل منچسترسیتی بازی را شروع نکند، او یک گل زده بود، یک گل زده بود و برای دیگری در برد 3-1 کرنر را به دست آورده بود. برای دانستن این موضوع حتی نیازی به تماشا کردن ندارید. می توانستی آن را بشنوی

رقابت نقش داشت، احترام نیز نقش داشت. هواداران بنفیکا مدت هاست که می دانند او چقدر خوب است. در واقع بیشتر، هواداران لیورپول از اینکه او چقدر سریع به یک باشگاه جدید و سبک جدید رفته است، خوشحال شدند. قبل از اینکه عقاب قبل از بازی به زمین بیفتد، نام او سوت زده شد و هنگامی که شروع شد، هر تماس او با بالا آمدن زمین مورد استقبال قرار می گرفت، صدایی که همانطور که معلوم شد سقوط بنفیکا را تا پایان بازی پیش بینی می کرد. وقتی بالاخره یورگن کلوپ توانست لبخند بزند، نیمه اول راحت به یک دوم پر از درد تبدیل شد.

هنوز دو دقیقه ای از بازی نگذشته بود که دیاز را برای اولین بار روی زمین انداختند، غرش بزرگی به تکل خوش آمد گفت، اما او در پایان ایستاده بود. پس از مدت کوتاهی دوباره سوت هایی شنیده شد که او پاسی را ایجاد کرد که احتمالاً مو صلاح باید دروازه را از آن باز می کرد و هنگامی که ژیلبرتو توپ را از روی پایش برداشت و او تهدید کرد که بلافاصله بعد از آن دوباره فرار می کند، تشویق می شود. اما از گوشه، ابراهیما کوناته با ضربه سر لیورپول به برتری رسید.

دیاز باید گل دوم را در اواسط نیمه به ثمر می رساند، تلاش او برای بلند کردن توپ از روی Vlachodimos با بازوی دروازه بان برخورد کرد، اما بلافاصله بعد از آن موفق شد. هنگامی که مورب بلند و زیبای الکساندر-آرنولد او را در داخل محوطه پیدا کرد، او ضربه سر را به آن سوی Vlachodimos و در مسیر سادیو مانه هدایت کرد تا آن را وارد کند. به نظر می رسید که آنها ممکن است در نیمه اول آن را حل کنند. بازگشتی شاد برای کلوپ، بازگشت به جایی که همه چیز شروع شده بود.

این همان شهری است که او در تعطیلات با خانواده اش بود که با او تماس گرفتند و به او گفتند که لیورپول می خواهد او را به دست بگیرد. “کاملاً در حال و هوای تعطیلات” او سعی می کرد تلفن را نادیده بگیرد، به طور کامل از فوتبال دوری می کرد و توجه چندانی به شایعات نداشت. توجه کمتری نسبت به پسرانش، حداقل؛ آنها نمی توانستند در حالی که پدرشان در تعطیلات تعطیل بود، داستان ها را دنبال نکنند. در آن روز او تماسی را از مارکا کوسیکه، نماینده خود دریافت کرد.

در آستانه بازگشت به اینجا برای اولین بار از آن زمان، کلوپ توضیح داد که او گوش کرده است و منتظر است که همسرش اولا به او کمک کند. او گفت: «از همان دقیقه اول این احساس درست بود. او گفت: «این زندگی من را تغییر داد. لیورپول را هم تغییر داد. آن سال 2015 بود و از آن زمان اتفاقات زیادی افتاده است، یک باشگاه غیرقابل تشخیص تغییر کرد. یک فینال لیگ اروپا، یک فینال لیگ قهرمانان، و کل امتیازات رکورد باشگاه ها جامی را به همراه نداشتند، اما وسایل نقره ای رسیدند. ششمین جام اروپا، اولین قهرمانی لیگ در سی سال گذشته، جام لیگ.

و حالا این صحبت در مورد چهارقلوها ارزان است، هنوز راه زیادی برای بسته شدن وجود دارد، و کلوپ مصمم بود که این پیشنهاد را “غیر ممکن” رد کند. ویرجیل ون دایک به این نکته اشاره کرده بود که کاری که این تیم انجام می دهد نباید “بدیهی انگاشته شود.” با این حال، شاید این اجتناب ناپذیر باشد. اقتداری در مورد آنها وجود دارد که اوایل اینجا تکرار شد، شاید توجه از قبل به یکشنبه و منچسترسیتی معطوف شده باشد.

و با این حال، به این ترتیب کار نکرد. ون دایک حق داشت: بی امان ها می توانند کار را خیلی آسان جلوه دهند، اما هر بردی را باید به دست آورد و بنفیکا لیورپول را مجبور به انجام این کار کرد. 12 شوت در نیمه اول در 15 دقیقه ابتدایی نیمه دوم بدون هیچ شوتی بود، در آن زمان بنفیکا پنج شوت را به ثمر رساند. گل هم بود، فریاد پنالتی و تنش. تا اینکه در سه دقیقه مانده به پایان، دیاز ظاهر شد و تا آخر راه را سوت زد.