آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Lما سعی می‌کنیم که پرونده دولت برای خصوصی‌سازی کانال 4 را به صورت واقعی بررسی کنیم. چیزی شبیه به این است: وزرا به دور از انگیزه انتقام‌جویی برای پوشش انتقادی، هدفشان اطمینان از رونق طولانی‌مدت کانال است.
بر اساس این تفکر، کانال 4، علیرغم مازاد 74 میلیون پوندی در سال 2020 که ظاهر سالمی داشت، در دوران جدید اشتراک و پخش جریانی، در خطر شکست توسط نتفلیکس، آمازون پرایم و دیگران قرار دارد. به درآمد تبلیغات متکی است و تحت مسئولیت فعلی خود نمی تواند برنامه های داخلی تولید کند. یک دهه به جلو نگاه کنید و مبالغی که با تولیدکنندگان مستقل بریتانیا خرج می شود ممکن است کاهش یابد. آنچه در گذشته موثر بوده، موفقیت در آینده را تضمین نمی کند.
احتمالاً دو متن کلیدی دولتی وجود دارد که این تز را ترسیم کرده‌اند، و هیچ کدام از نادین دوریس، وزیر فرهنگ که سال گذشته هنگام حضور در مقابل نمایندگان مجلس به‌طور تکان‌دهنده‌ای از تامین مالی کانال 4 بی‌اطلاع بود، نیامده است. یکی از سخنرانی‌های جان ویتینگدیل، به عنوان وزیر رسانه، در سپتامبر گذشته بود که در آن گفت که در مقطعی، کانال 4 برای رشد به پول نقد نیاز دارد و تنها بخش خصوصی می‌تواند آن را تامین کند. او چشم‌اندازی از بهترین‌های هر دو جهان ارائه کرد: تعهدی که از اخبار مستقل و تولیدات منطقه‌ای محافظت میکند، اما جیب‌های عمیق‌تری را اضافه میکند.
اندرو گریفیث، مدیر مالی سابق Sky که اکنون رئیس واحد سیاست شماره 10 است، در ستونی در دیلی تلگراف سال گذشته، چرخشی بر روی موضوع مشابهی ارائه شد. او گفت: “کمک بعدی و پایدارترین کانال 4 به چشم انداز رسانه ای بریتانیا ممکن است حفظ بخشی از وظایف متمایز خود باشد اما به عنوان بخشی از افزودن مقیاس مفید به اپراتور دیگر مستقر در بریتانیا”.
این تحلیل‌ها همچنین حاوی یک نوع تأسف قوی از این است که بریتانیا یک عملیات پخش جریانی ندارد که بتواند به آمریکایی‌ها پول بدهد. هم ویتینگدیل و هم گریفیث در مورد اینکه چگونه سازمان رقابت و بازار در سال 2009 یک همکاری پخش جریانی پیشنهادی بین BBC، ITV و Channel 4 را از بین برد، سرزنش می‌کردند. گریفیث می‌نویسد: «تنظیم‌کننده رقابت بریتانیا قبل از اینکه حتی بتوانیم وارد زمین شویم، توپ را از بین برد. .
با این حال، در این مرحله، نظریه پردازی بزرگ با واقعیت سخت مواجه می شود که دولت انتظار دارد چه کسی کانال 4 را بخرد. اکثر نام های موجود در لیست نامزدهای خارجی ها آمریکایی هستند. با توجه به مقدمه میهن پرستانه، ارائه خدمات به کانال 4 در یک بشقاب به غول آمریکایی مانند دیسکاوری و پارامونت، مالک کانال 5، انحرافی خواهد بود. این روزها حتی Sky متعلق به Comcast ایالات متحده است.
ITV می تواند نقش “قهرمان ملی” را ایفا کند و احتمالاً می تواند کمی پس انداز بودجه را افزایش دهد. اما ITV در انطباق با عصر پخش با چالش‌های خاص خود مواجه است و فرد مشکوک است که هر گونه علاقه از سوی آن در درجه اول ناشی از غریزه دفاعی برای جلوگیری از سردردهای رقابتی جدید باشد. کانال 4 ممکن است به عنوان یک افزونه دوست‌داشتنی باقی بماند که به هیچ‌کس کمک نمی‌کند.
از طرف دیگر، وزیران ممکن است تصور کنند که سرمایه‌های خطرپذیر بریتانیا عجله خواهند کرد تا پرچم تلویزیون بریتانیا را به اهتزاز درآورند. خوب، احتمالاً، اما چنین پیشنهاد دهندگانی، مانند همه احزاب بخش خصوصی، خواهان پاسخ به سؤال دومی هستند که بر روند خصوصی‌سازی سرچشمه می‌گیرد: چه تعهدات خدمات عمومی همچنان بر کانال 4 خواهد بود؟ تا زمانی که یک لایحه رسانه ای که الزامات گسترده تر پخش عمومی را پوشش می دهد، ظاهر نشود، هیچ شفافیتی وجود ندارد. در غیاب آن، صحبت امیدوارانه ویتینگدیل در مورد «انتخاب دودویی نادرست بین محتوای خدمات عمومی و خصوصی‌سازی» چیزی به حساب نمی‌آید. خریداران بالقوه کانال 4 تنش آشکاری را مشاهده خواهند کرد: آزادی در تعیین بودجه می تواند تفاوت واقعی در سود ایجاد کند.
در همین حال، زمزمه دولت در مورد “سود سهام خلاقانه” از فروش، به معنای هدایت مجدد درآمد به سمت تقویت تولید منطقه ای، بسیار مبهم به نظر می رسد. در تجسم فعلی خود، کانال 4 مطمئناً این نقش را بهتر از هر وزیری انجام می دهد. همانطور که بیش از چند محافظه‌کار اشاره کرده‌اند، این کانال همچنان با دیدگاه اصلی تاچری مبنی بر رها کردن غرایز کارآفرینی در میان خانه‌های تولید مستقل مطابقت دارد. و 55 درصد از هزینه‌های مربوط به محتوای جدید در سال گذشته از شرکت‌های خارج از لندن سفارش داده شد، که شایسته یک علامت در کادر ارتقاء سطح است.
عجیب و غریب واقعی طرح خصوصی سازی در اینجا نهفته است. شلاق زدن به کانال 4 پاسخ مورد انتظار بریتانیا به نتفلیکس را به همراه نخواهد داشت. این به اندازه کافی بزرگ نیست و برای سوگواری تصمیمات تنظیم کننده رقابت کوته فکر در سال 2009 خیلی دیر شده است. خطر خصوصی سازی این است که مزایای فعلی واضح و آشکار کانال 4 – تنوع در برنامه ها و مخارج منطقه ای – بدون سود مربوطه از بین برود. شورشیان محافظه کار باید به فشار آوردن ادامه دهند. یک مورد تجاری قانع کننده برای فروش به سادگی ساخته نشده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
