گریلیش ممکن است احساس غیرقابل توقف کند، اما گواردیولا خطر غرور را می داند | پپ گواردیولا

“من این را دوست ندارم، نه. سرمربی منچسترسیتی در تلاش بود تا پردازش کند، فشار بیاورد و بله، از بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا، برچیده شدن بازی برگشت رئال مادرید در چهارشنبه شب لذت ببرد، زمانی که به او گفته شد که جک گریلیش به تازگی گفته است که تیم احساس می کند غیرقابل توقف است.

انصافا گریلیش، او آن را پس از بازی رفت در مادرید نامیده بود و از همان کلمه برای توصیف حال و هوای رختکن سیتی قبل از بازگشت اتحاد استفاده کرد. از نظر گواردیولا، این احتمالا تنها باری بود که وینگر تا این حد یک هجا را در جای خود قرار نداد.

گریلیش فوق‌العاده بود، اگرچه او به سختی در این زمینه تنها بود، زیرا سیتی با هجوم به پیروزی 4-0 برای موفقیت در مجموع 5-1، فینال را برابر اینترناسیونال در استانبول در 10 ژوئن برگزار کرد. لحظه ای در نیمه دوم بود که گواردیولا روی گرلیش بوسه زد که مطمئناً نقطه مقابل کوین دی بروین بود. او و هافبک پس از تصمیم بد دی بروین در مورد توپ، کلمات و حرکات عصبانیت را رد و بدل کردند. احساسات خام بود.

بازگشت به گریلیش. گواردیولا می خواست بگوید خیلی خوب است که بازیکنانش احساس می کردند غیرقابل توقف هستند و این به وضوح بیانگر یک واقعیت است – 23 بازی بدون شکست، یک برد تا یک قهرمانی دیگر در لیگ برتر، به فینال جام حذفی و اکنون لیگ قهرمانان اروپا. سه گانه نهایی، سه گانه منچستریونایتد، در اختیار آنهاست.

اما، می دانید، شاید آن را با صدای بلند نگویید. گواردیولا گفت: «چون هر تیمی قابل توقف است اگر کاری را که باید انجام دهید… در فوتبال، همه چیز از یک روز به روز دیگر کاملاً تغییر می کند. و از آنجا که، اگر بعد از یک چنین پیروزی عظیم و حماسی برای او یک زمینه حساسیت وجود داشت، این تصور است که سیتی فقط باید در استانبول حاضر شود تا خار خود را در لیگ قهرمانان از بین ببرد.

اینتر تیم خوبی است و از نظر دفاعی در سیستم 3-5-2 خود مطمئن است. آنها در 5 بازی از 6 بازی حذفی خود دروازه خود را بسته نگه داشته اند، استثناء تساوی 3-3 خانگی در بازی برگشت یک چهارم نهایی مقابل بنفیکا است. آنها در شب 3-1 و در مجموع 5-1 به برتری رسیده بودند که بعد از دقیقه 86 دو گل را واگذار کردند.

این ظن باقی است که اینتر از یک تساوی خوب لذت برده است. آنها پورتو را در مرحله یک شانزدهم نهایی داشتند و پس از بنفیکا، میلان را در نیمه نهایی داشتند. آنها در خانه و خارج از خانه مقابل بایرن مونیخ در مرحله گروهی شکست خوردند، هرچند که برای راهیابی خود، چهار امتیاز از بارسلونا گرفتند. آنها در سری آ سوم هستند.

گواردیولا از این ایده که از خود راضی بودن دشمنی برای سیتی است و چه زمانی تمرکز آنها کمتر از لیزر بوده است، می خندد؟ آنها همچنین شکست فینال 2021 مقابل چلسی را در ذهن خود خواهند داشت، همانطور که قبل از این بازی برگشت در نیمه نهایی فصل گذشته مقابل مادرید شکست خوردند. اما این یک عنصر از روایت بیرونی خواهد بود و جالب بود که ببینیم گواردیولا چگونه به آن پرداخته است.

او گفت: “اگر یک جزئیات باورنکردنی از این تیم وجود داشته باشد که من به آن افتخار می کنم، این است که آنها بسیار متواضع هستند.” “هر بازی، حریف یا رقابت مهم نیست… آنها آن را جدی می گیرند.

من از غرور در ورزش متنفرم. از لحظه هایی که باور می کنی چیزی هستی که نیستی متنفرم. مردم اکنون صحبت می کنند – آنها [Inter] مورد علاقه نیستیم، ما مورد علاقه هستیم و غیره… این بدترین اتفاقی است که می تواند بیفتد.

شما می توانید گوش دهید که شما محبوب هستید، شما معتقدید که هستید، شما معتقدید که چیز خاصی هستید … شما نیستید. ما از ابتدای فصل مورد علاقه هستیم – برگزیده ها، موارد دلخواه… بنابراین رسیدگی به آن آسان نیست. آنها این احساس را داشته اند [of pressure all along]. طبیعی است.”

گواردیولا می تواند از عملکرد بازیکنان پشتیبانش در هنگام فراخوانی، نحوه تمرین آنها دل کند، که فشارسنجی است که هر مربی به دنبال آن است – برای مثال آیمریک لاپورته، ریاض محرز، فیل فودن و جولیان آلوارز را در نظر بگیرید. آنها در پایان مقابل مادرید، محرز و فودن به میدان رفتند تا آلوارز را برای گل نهایی آماده کنند.

اما آنچه واقعاً گواردیولا را تقویت می کند، فرم شروع کننده های او است و روز چهارشنبه نمی توان امتیاز کمتر از 8/10 را به هیچ یک از آنها داد. شاید دروازه بان، ادرسون، به این دلیل که کار کمی داشت؟ خطر کمی وجود داشت – موضوع چند ماه گذشته، که می تواند احساس خنثی را کمی سرد کند.

اشتباه است که نتیجه را مهندسی معکوس بدانیم که ناشی از کمبودهای مادرید است. آنها در بازی اول شبیه یک تیم قهرمان به نظر می رسیدند و دلیل اینکه در دیدار جام حذفی از اتحاد به یک تیم قهرمان لیگ پایین شباهت پیدا کردند و در مقابل هجوم – عمدتاً در نیمه اول – چسبیده بودند، این بود که سیتی به سادگی آنها را باتلاق کرد. شدت و الگوهای بازی با سرعت بالا بیش از حد بود.

گواردیولا نظر تونی کروس را دریافت کرده بود، هافبک مادریدی مبنی بر اینکه تیمش می توانست در بازی اول فصل گذشته در اتحاد با نتیجه 10-1 یا 10-2 شکست بخورد و تنها با نتیجه 4-3 مقابل آنها به پایان برسد و راه را برای بازی هموار کند. بازگشت. گواردیولا احساس کرد که تیمش در بازی اول همان بازی چهارشنبه را انجام داده است. فقط آنها به چیزی که لیاقتش را داشتند نرسیدند.

از آنجایی که سیتی در 20 دقیقه ابتدایی موقعیت های خود را از دست داد، ناراحتی برای آنها آسان بود. همینطور زمانی که مادرید در نیمه دوم با نتیجه 2-0 شروع به حمله کرد. یک هدف ممکن است پویایی را تغییر داده باشد، شیاطین را بیدار کند. اما سیتی تسلیم نشد. این یک پیروزی ذهنی نیز بود.

گواردیولا می‌خواست تیمش در انتقال‌های هجومی سریع‌تر و قاطع‌تر از بازی اول باشد و همین را هم به دست آورد. او توضیح داد که رویکرد صبورانه‌تر او در برنابئو تا حدی به وضعیت چمن بستگی دارد. او گفت: “شنیدم که چمن واقعا، واقعاً بد، واقعا ضعیف است، و برای کنترل بیشتر بازی باید یک بازیکن دیگر را در ترکیب خود قرار می دادم.”

گواردیولا تنها می‌گوید که انتقام فصل گذشته پس از بازی برگشت، یکی از عواملی بود که قبلاً آن را تکذیب کرده بود. او همچنین حاضر نشد در مورد این موضوع که آیا پیروزی برابر مادرید برای مردی مثل او بارسلونا شیرین تر است یا خیر، صحبت کند. همه حقیقت را می دانند. همانطور که آنها می دانند که گواردیولا، مانند گریلیش، مطمئناً احساس می کند غیرقابل توقف است.