آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در سواحل دریاچه تای، تکه‌هایی از چمن تیره در کنار دسته‌هایی از نی‌های کم رنگ انباشته شده است. در طول ماه مه، داوطلبان محلی این مواد خام را به خانه‌ای مشابه عصر آهن تبدیل می‌کنند، چیزی که نشانه‌ای از برخاستن از خاکستر برای یکی از محبوب‌ترین موزه‌های تاریخ زنده اسکاتلند است.
در ژوئن سال 2021، مرکز کرانوگ اسکاتلند با سوختن خانه‌ی ماکت آن تنها در شش دقیقه، متحمل ضربه‌ای ویرانگر شد. علت این آتش سوزی مشخص نشده است، اما پلیس هر چیزی مشکوک را رد کرده است.
هجوم حمایت‌ها، هم در سطح محلی و هم در سطح ملی، با اهدای 50000 پوند در عرض دو هفته، گواهی بر جذابیت این موزه در فضای باز منحصربه‌فرد است که به بازدیدکنندگان این فرصت را می‌دهد تا در صنایع دستی عصر آهن، مانند بافندگی و سفالگری شرکت کنند. ، و همچنین ادامه کار جدی باستان شناسی حفاری کرانوگ محلی.
اکنون، با کمک مالی 2.3 میلیون پوندی از سوی دولت اسکاتلند، این مرکز در حال بازسازی در سایت جدیدی است که مستقیماً در آن سوی دریاچه، در زمینی که از کمیسیون جنگلبانی منتقل شده است.
کرانوگ‌ها که در سراسر اسکاتلند و ایرلند رایج بودند، خانه‌هایی هستند که بر روی پایه‌هایی روی آب ساخته می‌شوند، معمولاً با یک پل که آنها را به ساحل متصل میکند. اولین کرانوگ ها در اسکاتلند در اوایل عصر آهن، حدود 2500 سال پیش، بر روی دریاچه ها و دریاچه ها ساخته شدند.
دستیار کارگردان، راشل بکشال، با نگاهی به آن سوی آب، از سایت جدید در دالرب، چهار فروند جرثقیل غوطه‌ور را که از این نقطه دید قابل مشاهده است، انتخاب میکند. او می‌گوید: «آنها تا قرن هفدهم به اشکال مختلف وجود داشتند و تنها در دریاچه تای ۱۷ مورد وجود دارد. ما توسط باستان شناسی که در مورد آن صحبت می کنیم احاطه شده ایم.
این موزه نه تنها به دلیل مهارت‌ها و فناوری‌های مورد نیاز برای ساخت و نگهداری از کرانوگ‌ها، بلکه به خاطر نحوه نگهداری اطلاعات در مورد گذشته نیز تجلیل میکند: آنها به عنوان مکان‌های زیر آب، اغلب سطوح بی‌سابقه‌ای از حفاظت را نشان می‌دهند و نمایی نادر از زندگی ماقبل تاریخ را ارائه می‌دهند.
اکنون طرح این است که داوطلبان ساخت یک خانه گرد زمینی را در تابستان به پایان برسانند و در زمستان ساخت یک کرانوگ جدید روی آب آغاز شود.
مانند موزه اصلی که باز باقی مانده است، سایت جدید شامل یک روستای مشابه از عصر آهن با پناهگاه های نمایشی برای آشپزی، فلزکاری، بافندگی و صنایع چوبی، و همچنین ساختمان های مدولار سازگار با محیط زیست برای یک کافه، موزه و فروشگاه جدید خواهد بود.
هدف این مرکز این است که تجسم جدید خود به پایدارترین موزه اسکاتلند تبدیل شود، نه فقط از نظر تعداد کربن، بلکه از نظر صنایع دستی، مهارت ها و پایداری مواد.
ریچ هیدن، دستیار دیگر کارگردان می‌گوید: «هر کاری که اکنون انجام می‌دهیم مستقیماً از کاری که مردم ۲۵۰۰ سال پیش انجام می‌دادند الهام گرفته شده است. “ممکن است به نظر برسد که ما در حال انجام کارهای پیشرفته ای هستیم تا فوق العاده پایدار باشیم، اما تمرین و مهارت ها همه در کاری که افراد نابغه انجام می دادند، مبتنی است. آنها طوری زندگی می کردند که ما امروز می توانیم از آن بیاموزیم.»
پایداری و دسترسی ممکن است واژه‌های رایج در بخش میراث باشد، اما بازدید از مرکز نشان می‌دهد که این موزه چقدر خلاقانه در جامعه گسترده‌تر خود جاسازی شده است.
پس از ارتقاء خبرنامه
گروه های ادغام پناهندگان، اعضای کمک زنان پرثشایر و مدارس محلی برای کمک به ساختن جامعه از آنها بازدید خواهند کرد. بکشال می گوید: «مردم در حال ساختن خود به یک میراث مشترک هستند.
این مرکز همچنین برای جوانانی که با جریان اصلی آموزش مبارزه می‌کنند، راهنمایی‌های یک به یک ارائه می‌دهد و از طیف وسیعی از داوطلبان برای مخاطبان متنوع خود استقبال میکند. ربکا دیویس، فارغ التحصیل باستان شناسی، 50 ساله، پس از مطالعه در مورد آتش سوزی، 12 ساعت رانندگی از خانه خود در شمال ویلتشایر برای کمک به راه افتاد. او اکنون اولین کار حقوقی خود را به عنوان مترجم میراث فرهنگی در فصل تابستان آغاز می کند. او توضیح می‌دهد که ۳۵ ساله بوده است که به اوتیسم مبتلا شده است: «موزه‌ها می‌توانند کمک کنند زیرا به هر حال آنها مملو از افراد عجیب و غریب هستند.»
در موزه، امی استوارت، متصدی این موزه، جعبه‌های تکه‌های سفالی بدون منبع را از یک سایت کرانوگ در آن نزدیکی مرتب میکند. او می‌گوید: «محتوای موزه واقعاً مورد مطالعه قرار نگرفته است، بنابراین ما دوست داریم دانش‌آموزانی با علاقه خاص وارد شوند».
او چند قطعه را در جایی می‌گذارد که اثر انگشت مردم عصر آهنی که آنها را مجسمه‌سازی کرده‌اند هنوز قابل مشاهده است. از آنجایی که روغن‌های پوست حتی روی سفال‌های باستانی مانند این تأثیر نمی‌گذارند، بازدیدکنندگان تشویق می‌شوند انگشتان معاصر خود را در آثار ماقبل تاریخ قرار دهند.
«این یک طرز فکر بسیار متفاوت در مورد گذاشتن اثر خود در تاریخ است. همه می توانند نشان خود را بگذارند، نه فقط پادشاهان و ملکه ها.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
