ضربه هامر به میدلزبورو افتاد تا کاونتری را در فینال پلی آف چمپیونشیپ قرار دهد | قهرمانی

هیچ کس نمی تواند استدلال کند که مارک رابینز شایسته تمدید قرارداد جدید چهار ساله خود نیست. سرمربی کاونتری که به هدایت تیمش از لیگ دو به چمپیونشیپ راضی نیست، حالا آنها را به آستانه سرزمین موعود فوتبال هدایت کرده است.

از آنجایی که برنده گوستاوو هامر، به طرز فوق‌العاده‌ای در گوشه بالا خم شده بود، و بازدیدکنندگان را در دیدار نهایی پلی آف ومبلی با لوتون و بازیکن بالقوه لیگ برتر تضمین کرد، استیو گیبسون، مالک میدلزبرو، مطالعه ناامیدی را در کادر مدیران ثابت کرد.

گیبسون یک مربی خوب در مایکل کریک و یک تیم بسیار امیدوارکننده دارد، اما علیرغم تسلط بر بیشتر بازی دوم، بورو در نهایت توسط هامر و ویکتور گیوکرس عالی شکست خورد.

تقریباً روی هر صندلی یک پرچم نصب شده بود و در شروع بازی، رودخانه ریورساید به دریای قرمز رنگ و هیجان انگیز تبدیل شد. زمانی که این اقدام شروع شد، جو سکوها یادآور دوران خوب اینجا بود، به ویژه در سال 2006 زمانی که بورو استیو مک‌کلارن به فینال جام یوفا راه یافت.

در بهترین حالت، کلاس کریک در فصل 2022-23 می تواند در خط میانی تقریباً به اندازه گروه ماجراجویان اروپایی قوی به نظر برسد. این شاید توضیح دهد که چرا رابینز احتیاط را برای تغییر ترکیب کاونتری اتخاذ کرد و گیوکرس سوئد را تنها مهاجم خود گذاشت.

فقط چوبا آکپوم بورو در این فصل بیشتر از گیوکرس در چمپیونشیپ گلزنی کرده است. آکپوم انگار برای تاکید بر این شجره نامه، به خوبی شروع کرد و اجمالی از مهارتی که برای او 28 گل در لیگ از جایگاهش در سوراخ پشت کامرون آرچر، قرضی استون ویلا به ارمغان آورد، نشان داد.

شاید زمانی که میدلزبورو شروع به کشاندن میهمانان خود به حداکثر می‌کرد، از سرعت بی‌سابقه پاس‌ها به سمت آکپوم خسته شده بود، بن شیف با چالشی سنگین وارد زمین شد که باعث شد مهاجم سابق آرسنال در زمین زمین بماند و به درمان نسبتاً طولانی‌تری نیاز داشت. هزاران قلب در دهان بود، اما در نهایت آکپوم، هر چند نسبتاً نجیبانه، از جای خود بلند شد و توانست ادامه دهد.

شیف در حالی که تلاش می کرد پاس یک و دو لمسی بورو را مختل کند، به نشان دادن یک چهره تا حدی ساینده ادامه داد. هیدن هاکنی، هافبکی که زیر نظر کریک بسیار پیشرفت کرده است، هر زمان که موفق می‌شد شیف را به جای خود بگذارد، مورد تشویق رافترها قرار می‌گرفت.

با این حال، علیرغم تسلط کلی بورو، توپ نهایی آنها کم بود زیرا آنها به طور مداوم در تلاش بودند تا دفاع بسیار کارآمد کاونتری را از بین ببرند. حتی بدتر از آن، از دیدگاه کریک، آنها تقریباً در ضدحمله گرفتار شدند، زمانی که تنها پاس هوشمند رایان گیلز مانع از استفاده هامر – تهدید کلیدی میانه میدان – شد.

در حالی که ساعت از 40 دقیقه گذشته بود، مسابقه همچنان در انتظار اولین شلیک خود به سمت هدف بود و کریک، در غیر این صورت مطالعه در قسمت فنی با پشتی صاف و آرام، شروع به متعادل کردن یک دفترچه یادداشت روی ران او کرد و چند فکر را یادداشت کرد.

اگر کریک تا حد زیادی بی حرکت باقی می ماند، رابینز – که در روز چهارشنبه قرارداد خود را به مدت 4 سال با کاونتری تمدید کرد – چنان آرام بود که به سختی عضله ای را تکان داد. یا حداقل تا زمانی که سرانجام با ناامیدی دست‌هایش را بالا برد که در پایان یک شکست امیدوارکننده، اگر نادر بود، گیوکرس به‌طور غیرقابل توضیحی پاس آخرش را اشتباه گرفت و به بورو اجازه داد تا مقابله کند.

نیمه ابتدایی با بن ویلسون دروازه بان کاونتری به پایان رسید اما ضربه سر دراگ لنیهان به قدری نرم بود که ویلسون بیشترین دفعات را انجام داد. تعجبی نداشت که افتتاحیه لنیهان پس از اتصال او به کرنر رسید. با توجه به پستی هر دو گارد عقب و به ویژه رابینز، ضربات ایستگاهی به طور فزاینده ای بهترین مسیر برای رسیدن به هدف به نظر می رسید.

در آن مرحله، بورو تقریباً 70 درصد از مالکیت توپ را در اختیار داشت و احتمالاً به دلیل شکست میزبان خود در انجام کار زیاد با آن، تشویق شده بود، کاونتری در نیمه دوم رفتار کمی تهاجمی تر و پا جلوتر اتخاذ کرد.

وقتی تغییر سرعت گیوکرس باعث سردی میدلزبورو شد، ضربه شیف مهار شد. با این حال، توپ با مهربانی به جیمی آلن افتاد که پاهایش را در چنین درهم و برهمی گرفت، بورو مهلت داد.

اما نه برای مدت طولانی. در دقیقه 57، گیوکرس که نفوذ فزاینده‌ای داشت، توپی را از بالای سر جمع کرد و زک استفن را از خط خود بیرون کشید. اگرچه استفن او را به بیرون فرستاد، اما سوئدی توپ را برای هامر که عجله می کرد، قطع کرد.

هافبک برزیلی الاصل پس از ضربه زدن از سمت چپ و طفره رفتن از یک نشانگر، یک شوت قدرتمند به گوشه بالا سمت راست ارسال کرد. این اولین شلیک کاونتری به سمت هدف در هر دو پا بود، اما، همانطور که طرفداران سرخوش آنها از یادآوری ریورساید خوشحال شدند، آنها را به فاصله نزدیک به ومبلی رساند.

همانطور که هامر گل بالقوه متحول کننده خود را جشن می گرفت، گیلز بیچاره متروک به نظر می رسید. این از دست دادن لحظه ای تمرکز و امتیاز مالکیت او بود که پیشروی گیوکرس را تسریع کرد.

کریک گیلز را برای صحبتی آرام و ظاهراً حمایتی احضار کرد. مدیریت قابل توجه هافبک سابق به نظر می رسید اما تیم او در حال تکان خوردن بود و تقریباً با برخورد ضربه ایستگاهی هامر به تیرک دروازه دوباره از هم پاشید.