آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
هیروشیما، ژاپن — رئیس جمهور بایدن روز چهارشنبه برای نشستی با رهبران هفت کشور دموکراسی صنعتی بزرگ که هر ساله گرد هم می آیند تا اقتصاد جهانی را با ثبات نگه دارند، عازم ژاپن می شود.
اما همانطور که مشخص است، تهدید بالقوه اصلی برای ثبات اقتصاد جهانی در سال جاری، ایالات متحده است.
زمانی که آقای بایدن در هیروشیما برای نشست سالانه گروه 7 در روز پنجشنبه وارد هیروشیما شود، ایالات متحده دو هفته از یک نکول احتمالی که نه تنها اقتصاد خود بلکه اقتصاد سایر کشورهای حاضر در میز مذاکره را متزلزل خواهد کرد، فاصله خواهد داشت. این بر عهده آقای بایدن است که به همتایان خود اطمینان دهد که راهی برای اجتناب از آن خواهد یافت، اما آنها می‌دانند که این تنها در کنترل او نیست.
رویارویی با جمهوری‌خواهان بر سر افزایش سقف بدهی فدرال، دیپلماسی بین‌المللی رئیس‌جمهور را با اجبار در لحظه آخر لغو دو توقفی که پس از ژاپن برنامه‌ریزی کرده بود: پاپوآ گینه نو و استرالیا را تغییر داد. آقای بایدن به جای فرماندهی بی چون و چرای قدرتمندترین ابرقدرتی که در صحنه جهانی پیشروی می کند، یک رهبر جنگ طلب خواهد بود که مجبور می شود برای جلوگیری از فاجعه ای که خود آمریکا ساخته است به خانه برود.
او حداقل قبل از ترک واشنگتن با نشانه‌هایی از پیشرفت تقویت شد، زیرا هر دو طرف از نشست روز سه‌شنبه در کاخ سفید و ابراز خوش‌بینی نسبت به امکان‌پذیر بودن توافق، ظاهر شدند. در تدارکات منتهی به نشست گروه 7، مقامات سایر کشورهای شرکت کننده به مقامات آمریکایی هشدار نداده اند، زیرا همه آنها از احتمال نکول نگران هستند، شاید به این دلیل که آنها به آقای بایدن اعتماد دارند، می دانند که لحظه حقیقت هنوز چند هفته است. دور و فرض کنید که واشنگتن به موقع عمل خواهد کرد.
اما این به سادگی نشان می دهد که چقدر نوسانات به یک هنجار جدید در واشنگتن تبدیل شده است. پس از چندین نسل که روی ایالات متحده به‌عنوان مهم‌ترین نیروی تثبیت‌کننده در امور جهانی حساب می‌کردند، متحدان در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای به جای آن انتظار سطح مشخصی از اختلال را داشتند. تعطیلی های طولانی دولت، بحران های بانکی، جنگ سقف بدهی ها و حتی خشونت های سیاسی زمانی غیرقابل تصور بود، اما رهبران خارجی را بر آن داشت تا غیرقابل پیش بینی بودن آمریکا را در محاسبات خود لحاظ کنند.
جین هارمن، نماینده سابق دموکرات از کالیفرنیا که بعداً به عنوان رئیس مرکز بین‌المللی وودرو ویلسون برای محققان خدمت کرد، گفت: «فکر می‌کنم بزرگترین تهدید ما ما هستیم. رهبری ما در جهان به دلیل ناکارآمدی داخلی ما در حال فرسایش است. بازارها همچنان بر ضد قصور ما شرط بندی می کنند و این یک شرط مناسب است. اما اگر بتوانیم یک تمدید کوتاه‌مدت را دنبال کنیم و قیمت آن محدودیت‌های بودجه‌ای طاقت‌فرسا باشد – از جمله در بخش دفاعی – زمانی که اوکراین به ما بیشتر نیاز دارد و چین در حال ساختن ساحل‌ها در همه جا است، دچار مشکل خواهیم شد.
کاخ سفید با استفاده از استدلال علیه جمهوری خواهان که آنها را به بازی با آتش سرزنش می کنند، هشدار داد که یک نکول تنها باعث جسارت دشمنان آمریکا می شود.
جان اف. کربی، گفت: «کشورهایی مانند روسیه و چین وجود دارند که دوست ندارند چیزی جز این ندارند که ما نکول کنیم تا بتوانند با انگشت اشاره کنند و بگویند، می بینید، ایالات متحده یک شریک باثبات و قابل اعتماد نیست. سخنگوی شورای امنیت ملی
اما او به دنبال کم‌اهمیت جلوه دادن تأثیرات مناقشه بر نشست G7 بود و گفت که تردید دارد که «بر بحث مسلط شود» و اظهار داشت که رهبران دیگر «نیازی به نگرانی در مورد آن بخش از آن ندارند». او گفت که همتایان رئیس جمهور نیاز او برای کوتاه کردن سفر خود را درک خواهند کرد.
آقای کربی گفت: “آنها می دانند که توانایی ما برای پرداخت بدهی هایمان بخش مهمی از اعتبار و رهبری ایالات متحده در سراسر جهان است.” و بنابراین آنها می‌دانند که رئیس‌جمهور باید روی اطمینان از عدم پیش‌فرض ما و انجام این گفتگوها با رهبران کنگره تمرکز کند.»
حتی اگر بفهمند، عواقب آن را می بینند. به گفته تحلیلگران، تصمیم آقای بایدن برای بازگشت زودهنگام به خانه، سوالاتی را در مورد تعهد آمریکا به منطقه آسیا-اقیانوسیه تقویت می کند و خلاء ایجاد می کند که چین ممکن است از آن استفاده کند. دیدار رئیس جمهور از مکان هایی مانند پاپوآ گینه نو، جایی که هیچ رهبر ایالات متحده قبلاً به آنجا نرفته است، با صدای بلند در مورد اولویت های دیپلماتیک صحبت می کند – و همچنین عدم پیگیری آن.
این اولین بار نیست که یک رئیس جمهور آمریکا سفر خارجی خود را برای رسیدگی به نگرانی های داخلی متوقف می کند. پرزیدنت جورج اچ دبلیو بوش سفر دو هفته‌ای به آسیا را در سال 1991 لغو کرد تا نشان دهد که تمرکزش بر اقتصاد عقب افتاده در داخل است، در حالی که رئیس‌جمهور بیل کلینتون سفر به ژاپن را در جریان تعطیلی دولت در سال 1995 لغو کرد. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سفر به اندونزی را به تعویق انداخت. و استرالیا در سال 2010 به منظور تمرکز بر قوانین مراقبت های بهداشتی، سپس از نشست سران آسیا و اقیانوسیه در سال 2013 در طی تعطیلی دولت خود صرف نظر کرد.
با این حال، فرهنگ دائمی بحران در واشنگتن از زمان روی کار آمدن رئیس جمهور دونالد جی. ترامپ، که تهدید به از هم پاشیدن ائتلاف های پایه و پذیرفتن مخالفان دیرینه خارج از کشور و در عین حال برهم زدن هنجارهای دموکراتیک و کنوانسیون های اقتصادی در داخل کشور را تهدید کرد، شدت بیشتری یافته است.
رویارویی سقف بدهی بین آقای بایدن و کوین مک کارتی، رئیس‌جمهور، به همتایان رئیس‌جمهور تاکید کرده است که هر چقدر هم که او به دنبال بازگرداندن وضعیت عادی باشد، سیاست ایالات متحده به وضعیت ثابت گذشته بازنگشته است – به ویژه به این دلیل که آقای ترامپ به دنبال بازپس گیری است. دفتر در انتخابات سال آینده
رهبران جهان هفته گذشته در مصاحبه ای به سبک تالار شهر آقای ترامپ در CNN که در آن او از حمایت از اوکراین در جنگش علیه تهاجم روسیه امتناع ورزید و به طور اتفاقی ایده پیش فرض را تایید کردند و گفتند که آنقدرها هم مضر نخواهد بود و در واقع «می تواند باشد. شاید هیچی.»
اکثر سیاستگذاران و تحلیلگران آن را چنین نمی بینند.
جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری آمریکا، هفته گذشته در نشست وزرای دارایی و بانک مرکزی G7 در ژاپن گفت که یک نکول “یک جرقه رکود جهانی را به همراه خواهد داشت” و “خطر تضعیف رهبری اقتصاد جهانی ایالات متحده و ایجاد سوال در مورد توانایی ما برای دفاع از امنیت ملی ما خواهد بود.” منافع.”
آقای بایدن، کهنه کار نیم قرنی در مقام عالی در واشنگتن، مرتباً به نامشخص بودن جایگاه آمریکا در جهان اشاره می کند که پس از چهار سال کارشکنی آقای ترامپ، هنگام روی کار آمدن او متوجه شد. او گفت: «آمریکا بازگشته است،» او به همتایان خارجی می گوید، فقط برای شنیدن، «اما تا کی؟»
بر خلاف سلف خود، آقای بایدن سیاست خارجی بسیار متعارف تری را که برای رهبران جهان آشناست، انجام داده است و مقامات خارجی او را رئیس جمهور سنتی تر ایالات متحده می دانند. اما آنها همچنین درک می کنند که او بر کشوری ریاست می کند که دموکراسی آن آزمایش شده و شکننده است. و آنها در واشنگتن یک سیاست متزلزل را می‌بینند که تقابل را به جای سازش ارزش می‌دهد، حتی در معرض خطر چیزی که زمانی غیرقابل تصور بوده است، مانند نکول.
متیو پی گودمن، معاون ارشد اقتصادی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی در واشنگتن، در یک نشست خبری در مورد سقف بدهی ایالات متحده گفت: «مطمئناً، موضوع سقف بدهی ایالات متحده موضوع گفتگو و نگرانی در اجلاس G7 خواهد بود. جلسه هفته گذشته “من مطمئن هستم که رهبران دیگر خواهند پرسید، می دانید، این خطر چقدر جدی است. و من فرض می‌کنم پرزیدنت بایدن بگوید که روی آن کار میکند و هر کاری که می‌تواند برای جلوگیری از آن انجام می‌دهد.»
در این مرحله، شرکای ایالات متحده به طرز عجیبی به فرهنگ حاکم بر واشنگتن عادت کرده اند. آنها مبارزه سقف بدهی دم کردن را با اندکی ترس مشهود تماشا کرده اند.
چارلز گرانت، مدیر مرکز اصلاحات اروپایی در لندن، گفت: «فکر نمی‌کنم بسیاری از دولت‌های اروپایی خیلی نگران باشند، احتمالاً به این دلیل که این بحران‌ها اغلب اتفاق می‌افتند، اما هرگز به فاجعه ختم نمی‌شوند». کوتاه کردن سفر سیگنال بدی است، اما در بیشتر پایتخت‌ها آنقدر حسن نیت برای بایدن وجود دارد که آماده هستند تا او را کم کنند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
