کتاب سوزی نازی ها به ما آموخته است که 90 سال بعد با تلاش برای ساکت کردن اقلیت ها مبارزه کنیم

همین هفته گذشته، ما 9 دهه از یکی از دلخراش ترین و بسیار نمادین ترین رویدادهای پیش از هولوکاست را جشن گرفتیم.

درست چند سال قبل از اینکه نازی‌ها حمله نسل‌کشی خود را علیه یهودیان آغاز کنند، آنها – و حامیانشان – دست به کارزار آتش زدن کتاب‌ها زدند.

به طور خاص، آنها عمدا کتاب های یهودیان را نابود کردند. نه فقط کتاب هایی با محتوای یهودی، بلکه هر کتابی که توسط یهودیان نوشته شده باشد.

آتش سوزی برای پاک کردن مردم

در 10 مه 1933، بیش از 25000 کتاب در یک تلاش عمومی، نمادین و قهرآمیز برای پاک کردن فرهنگ، افکار و عقاید یهودی از جامعه آلمان در آتش انداخته شد.

در سال‌های بعد، حدود 100 میلیون کتاب توسط نازی‌ها سوزانده شد.

از جمله مجلداتی که توسط زیگموند فروید، توماس مان، لیون فویختوانگر، برتولت برشت، آلبرت انیشتین، هاینریش هاینه، کارل مارکس، امیل لودویگ، اریش کستنر، استفان تسوایگ و بسیاری دیگر نوشته شده بود.

سوزنده اصلی کتاب البته جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی بود که این رویداد را “پایان روشنفکری یهودی” اعلام کرد.

حتی آن زمان هم پیام واضح بود. نفرت نازی ها از یهودیت نبود – که به خودی خود به اندازه کافی نفرت انگیز بود – بلکه از وجود یهودیان بود.

این یک رد کامل سهم یهودیان در هنر، دانشگاه و علم بود.

جایی که کتاب‌ها را می‌سوزانند، در نهایت مردم را هم می‌سوزانند.

سوزاندن کتاب‌ها توسط نازی‌ها یک رویداد منفرد نبود، بلکه بخشی از یک کمپین بزرگ‌تر برای پاکسازی جامعه آلمان از «نفوذ یهودیان» بود.

استادان، نویسندگان و هنرمندان یهودی به طور سیستماتیک از موقعیت های نفوذ خود در دانشگاه و هنر حذف شدند.

کتاب‌هایی که سوزانده شدند به‌عنوان «غیر آلمانی» و «فاسدکننده» تلقی می‌شدند و نابودی آنها راهی برای تقویت پیام حزب نازی مبنی بر خلوص نژادی و انطباق ایدئولوژیک بود.

این رویداد آغاز دوره تاریکی از تاریخ آلمان بود که شاهد آزار و اذیت یهودیان و سایر گروه های اقلیت بود که در نهایت به هولوکاست منجر شد.

همانطور که هاینریش هاینه نویسنده آلمانی-یهودی در سال 1821 نوشت: “در جایی که کتاب ها را می سوزانند، در نهایت مردم را نیز خواهند سوزاند.”

سخنان هولناک او برای شش میلیون یهودی که در جریان هولوکاست به قتل رسیدند تبدیل به واقعیتی غم انگیز شد.

پلتفرم های آنلاین آتش سوزی های جدید هستند

با این حال، تلاش آلمان نازی برای محو فرهنگ یهودی در نهایت شکست خورد. کمک به فرهنگ این نویسندگان یهودی که کتاب هایشان سوزانده شده بود از شعله های نفرت نازی ها جان سالم به در برد.

متأسفانه، تلاش برای ساکت کردن یهودیان و نفی صدای آنها به گذشته محدود نشده است. البته امروز ما به این کتاب سوزی نمی گوییم. ما به این می گوییم لغو.

در سمت چپ افراطی، راست افراطی و در محافل اسلامی رادیکال در ایالات متحده و اروپا، موضوعی ثابت در گفتمان عمومی وجود دارد که صدای یهودیان را رد می کند.

برخی با انکار حقوق یهودیان در سرزمین تاریخی ما، برخی با انکار ماهیت نژادپرستانه یهودی ستیزی، یا حتی انکار خود هولوکاست.

این امر در پس زمینه افزایش مداوم یهودی ستیزی و سخنان نفرت انگیز در بسیاری از نقاط جهان ادامه دارد.

جوامع یهودی هنوز هدف خشونت و تبعیض هستند و پلتفرم های آنلاین به بستری برای رشد ایدئولوژی های افراطی و اطلاعات نادرست تبدیل شده اند.

ضروری است که در مبارزه با سخنان نفرت انگیز و تبعیض هوشیار باقی بمانیم و برای ترویج فرهنگ فراگیری و تنوع تلاش کنیم.

دنیای آنلاین نیز اهمیت دارد

هر سال، راهپیمایی بین‌المللی زندگان، هزاران نفر از یهودیان و غیریهودیان، پیر و جوان را به آشویتس در روز یوم هاشوآ یا روز یادبود هولوکاست هدایت می‌کند، روزی که جوامع یهودی در سراسر جهان آن را جشن می‌گیرند.

همراه با ده‌ها نفر از بازماندگانی که هنوز سفر سالانه را انجام می‌دهند، ما از آشویتس به بیرکناو راهپیمایی می‌کنیم تا به آنها آموزش دهیم و به یاد بیاوریم.

راهپیمایی زندگی به عنوان نقطه مقابلی امیدوارکننده برای تجربه صدها هزار زندانی اردوگاهی است که توسط نازی‌ها مجبور به عبور از پهنه‌های وسیع اروپا در سخت‌ترین شرایط – «راهپیمایی‌های مرگ» بدنام شده‌اند.

امسال، گروه جدیدی از رهبران جوان را آوردیم: اینفلوئنسرهای آنلاین و وبلاگ نویسان در ماه مارس حضور داشتند.

آنها به ما کمک کردند تا به مخاطبان جدیدی از جوانان دست پیدا کنیم. میلیون ها بازدید در رسانه های اجتماعی، هزاران نظر، اشتراک گذاری و “لایک”.

زیرا در دنیایی که کتاب‌ها سوزانده نمی‌شوند، بلکه به صورت آنلاین لغو می‌شوند، همه ما باید با هم متحد باشیم تا علیه یهودستیزی و همه اشکال نفرت صحبت کنیم.

فرهنگ فراگیری و تنوع یک امر ضروری است

نزدیک به یک قرن پس از اینکه شعله های نوظهور هولوکاست صدای نویسندگان یهودی را فرا گرفت، تنها با یک تلفن و اتصال به اینترنت، می توانیم به مقابله برخاسته و اهمیت آزادی بیان و درک را به نسل بعدی بیاموزیم.

ضروری است که آموزش و وحدت را در تلاش برای ساختن جامعه ای با مدارا و انسانی تر در اولویت قرار دهیم.

ما باید فرهنگ فراگیری و تنوع را ترویج کنیم، جایی که همه افراد در آن ارزش و احترام داشته باشند و آزادی بیان و تنوع فکری مورد تجلیل قرار گیرد.

با انجام این کار، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که درس‌های کتاب‌سوزی بدنام نازی‌ها فراموش نمی‌شوند و به کار برای جهانی عادلانه‌تر و عادلانه‌تر – آنلاین و در میدان عمومی، برای همه اعضای خانواده بشر ادامه می‌دهیم.

دکتر شموئل روزنمن رئیس راهپیمایی بین‌المللی زندگی است، یک برنامه آموزشی سالانه دو هفته‌ای که هزاران نفر را از سراسر جهان به لهستان می‌آورد، جایی که خاطرات هولوکاست را کشف می‌کنند.

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.