به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Dieumerci Yanga هرگز از تشنج بهبود نیافت که در سن سه سالگی او را به مدت سه هفته در کما گذاشت. او با آسیب مغزی قابل توجهی از خواب بیدار شد و قادر به صحبت کردن یا دیدن واضح نبود.
اما هفته گذشته قرار بود این بازیکن 27 ساله در رینگ بوکس محلی خود در روترهام با تمرکز و مهارت به اندازه هر مبتدی دیگر تمرین کند.
غزالا تنویر، کارمند پشتیبانی یانگا، گفت: «ما طیفی از ورزشهای ملایمتر را امتحان کردهایم و هیچکدام مانند بوکس دیئومرسی را درگیر نکردهاند.
یانگا قبل از اینکه سه ماه پیش بوکس را شروع کند، فقط میتوانست مفاهیم بسیار ابتدایی را از طریق نشانهها و عبارات ساده بیان کند و هنگام جدایی از مادرش اضطراب حاد را تجربه کرد.
او هنوز نمی تواند به طور کامل صحبت کند، اما از زمانی که بوکس را شروع کرده است، نه تنها مستقل تر است – از اینکه با مادرش بیرون می رود خوشحال است – بلکه می تواند بسیار واضح تر ارتباط برقرار کند که مادرش به سختی می تواند گریه اش را متوقف کند: او می تواند ” تنویر گفت: برای اولین بار در زندگیش با او درست صحبت کرد.
یانگا تنها فرد مبتلا به ناتوانی های پیچیده نیست که ورزش های شدید زندگی آنها را متحول کرده است.
کیان کوتچا، اهل لستر، فقط 19 سال دارد و مبتلا به اوتیسم، ADHD و صرع است. شش هفته پیش، کوتچا دروس هفتگی را در مرکز کوهنوردی محلی خود آغاز کرد. پدرش گفت که او یک مرد جدید است.
پیوش، پدرش، گفت: «کیان میتواند از دیوارها بالا برود که برای افرادی که معلولیت ندارند، چالش برانگیز است. شگفتانگیز است: او برای تمیز کردن دندانهایش تلاش میکند، اما میتواند با خوشحالی درست به بالای دیوار صعود کند.»
وی افزود: کیان دقیقاً مانند هر جوان دیگری به آدرنالین و هیجان نیاز دارد، اما زندگی اغلب این فرصتها را برای افراد دارای معلولیت پیچیده فراهم نمیکند.
پدرش گفت که او ورزش های سنتی بیشتری را امتحان کرده است، اما واضح است که از کوهنوردی هیجان خاصی به دست می آورد. او به خود افتخار می کند: او دوست دارد عکس های صعود خود را به همه نشان دهد زیرا ثابت می کند که با وجود ناتوانی هایش، او توانایی دارد.
یانگا و کوتچا از کمک مالی 2.2 میلیون پوندی اسپورت انگلیس به Sense، موسسه خیریه برای افراد دارای معلولیت پیچیده، بهره مند می شوند.
این پول در چهار سال آینده به این معنی است که 5000 معلول می توانند در ورزش های شدید از جمله ورزش های برفی، موج سواری، بوکس، اسکیت روی یخ، گلبال و قایق رانی شرکت کنند.
لوئیس ویکت-پادغام، رئیس ورزش و فعالیت بدنی Sense گفت: «افراد دارای ناتوانی های پیچیده با هیچ کس دیگری در جهان تفاوتی ندارند: آنها می خواهند حواس خود را درگیر کنند و می خواهند هیجان زده شوند.
«افراد دارای ناتوانی های پیچیده معمولاً زندگی کاملاً ایستا و بی تحرک دارند.
رفتن از آن به ورزشی که تمام حواس آنها را درگیر می کند و آنها را از منطقه راحتی خود خارج می کند، فوق العاده هیجان انگیز است. گاهی اوقات برای اولین بار می توان احساس کرد که آنها واقعاً زندگی خود را می کنند.»
سنس معتقد است که این لحظات می تواند زندگی را تغییر دهد – به آنها در خانه، تحصیل، کار و زندگی اجتماعی کمک می کند.
Wickett-Padgham گفت: “فیزیکی و آزادی حرکتی که با ورزش های شدید همراه است، اغلب اولین باری است که آنها آزادی یا مالکیت حرکت خود را دارند.”
“نتیجه این است که مهارت های حرکتی، تعادل و هماهنگی آنها می تواند به جلو جهش کند و استقلال آنها را به شدت بهبود بخشد.”
لین والاس در دوون مبتلا به فلج مغزی، صرع و نابینا است. او به تازگی تنیس حسی را شروع کرده است، که بازی را به بخش های کوچکتری از فعالیت مانند پرش کردن و گرفتن توپ های تنیس تقسیم می کند.
او گفت: «من ورزشهای دیگری را امتحان کردهام، اما آنها هیجانانگیز نیستند: به عنوان مثال، شنا فقط در اطراف شناور است.
او گفت: «شروع تنیس چالش بزرگی بود: فکر نمیکردم بتوانم آن را انجام دهم، اما آن را انجام دادم و احساس کردم به چیزی واقعاً خارقالعاده دست یافتهام.
من تنیس را از 64 سالگی شروع کرده ام – افراد 64 ساله توانمند زیادی وجود دارند که نمی توانند این کار را انجام دهند!
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.