صنعت آسفالت یک برنده بزرگ در طرح زیرساخت است

در اواسط مذاکرات لایحه زیرساخت در سال گذشته، با شیوع بیماری همه گیر همچنان جلسات حضوری را محدود می کند، لابیگر مارتین تی ویتمر جونیور راهی خلاقانه پیدا کرد تا با پیامی از طرف مشتری خود، صنعت آسفالت، در مقابل قانونگذاران قرار گیرد: او یک جفت صندلی چمنی جمع شونده را از صندوق عقب خود بیرون آورد و از قانونگذاران دعوت کرد تا با او در پارکی نزدیک ساختمان کنگره دیدار کنند.

آقای ویتمر گفت: “شما فقط باید در مورد برخی چیزها رو در رو باشید، و این واقعاً کمک کرد.”

به نظر می رسد این استراتژی نتیجه داده است. در میان 1 تریلیون دلار هزینه مجاز توسط قانون زیرساختی که پرزیدنت بایدن در نوامبر امضا کرد، صنعت آسفالت ممکن است در نهایت بیشترین سهم را دریافت کند. و در حالی که جاده ها همیشه محور اصلی قانون بودند، تلاش های لابی فرصتی را برای صنعت فراهم کرد تا آنچه را که به عنوان آگاهی زیست محیطی خود معرفی می کند، ارتقاء دهد و بودجه آن را برای قانونگذارانی که نگران ساخت جاده ها هستند که به تغییرات آب و هوایی دامن می زند خوشایندتر کند.

به گفته مرکز حمل و نقل Eno، یک اندیشکده حمل و نقل غیرانتفاعی در واشنگتن، بسته زیرساختی حداقل 350 میلیارد دلار در طول پنج سال به بزرگراه ها و پل ها اختصاص می دهد، در حالی که حدود 91 میلیارد دلار برای حمل و نقل انبوه است. 19 میلیارد دلار اضافی به وزارت حمل و نقل برای تأمین مالی پروژه های بزرگ، مانند تونل های وسایل نقلیه زیر آب یا جایگزینی پل ها، می تواند هزینه های روسازی را افزایش دهد.

بودجه بزرگراه و پل برای مهندسان، فولاد، بتن و سایر عناصر سازه پرداخت می شود. اما لابی‌گران و کارشناسان حمل‌ونقل انتظار دارند که بخش بزرگی از هزینه‌های روسازی به آسفالت اختصاص یابد، ماده‌ای که ۹۴ درصد از جاده‌ها و پل‌های آمریکا را آسفالت می‌کند (۶ درصد دیگر با بتن روکش شده است).

به گفته لابی‌گران، دستیاران کنگره و سایر افراد دخیل در این فرآیند، به نظر می‌رسد که برنده بودجه صنعت آسفالت نتیجه اولویت‌بندی قانون‌گذاری گوشت و سیب‌زمینی است که با فشار پیش‌بینی‌شده سیاسی توسط گروه‌های تجاری کمک می‌کند. قانونگذاران متوجه شدند که در یک محیط سیاسی قطبی شده می توانند دلیل مشترکی در تعمیر جاده ها و پل ها پیدا کنند. طرفداران آسفالت، با امید به مقابله با این ایده که آسفالت به محیط زیست آسیب می زند، این ماده را به عنوان یک متحد بعید در مبارزه با تغییرات آب و هوا معرفی کردند.

جی هنسن، معاون اجرایی حمایت در انجمن ملی آسفالت روسازی، گروه تجاری اصلی صنعت، گفت: “ما محصول شماره 1 بازیافتی آمریکا هستیم.” در نامه ای 21 صفحه ای که انجمن در اواخر سال 2020 به تیم انتقالی آقای بایدن با عنوان “با آسفالت بهتر بسازید” ارسال کرد، آسفالت را برای ایجاد شغل و بهبود اقتصادی نیز ضروری دانست.

موج اول تامین مالی تحت طرح زیرساخت، که بر روی چند حوزه مانند پهنای باند، برنامه های انرژی و خدمات آب متمرکز بود، مدت کوتاهی پس از امضای لایحه ارائه شد. موج بعدی که شامل ده‌ها میلیارد دلار برای بزرگراه‌ها و پل‌ها می‌شود، قرار است زمانی که کنگره بسته هزینه‌های سال 2022 را تصویب کند، احتمالاً ماه آینده منتشر می‌شود. این بودجه بین شهرها و ایالت‌ها توزیع می‌شود که آن را با بودجه خود از مالیات سوخت و سایر هزینه‌ها برای پرداخت پروژه‌های ساختمانی، از جمله سنگ‌فرش، ترکیب می‌کنند.

مناقشات در مورد نحوه خرج کردن پول در حال حاضر بالا گرفته است. یادداشت دسامبر از اداره بزرگراه فدرال که بهبود جاده‌های موجود را قبل از ساخت جاده‌های جدید اولویت‌بندی می‌کرد – پیشنهادی که مدیران صنعت حمل‌ونقل به عنوان تلاشی برای مهار اثرات زیست‌محیطی ساخت‌وسازهای جدید تلقی می‌شدند – اعتراض برخی از مقامات حمل‌ونقل ایالتی را به همراه داشت که گفتند این دستورالعمل آنها را زیر پا گذاشت.

در روز جمعه بیش از دوجین سناتور جمهوری‌خواه از جمله میچ مک‌کانل از کنتاکی، رهبر اقلیت و شلی مور کاپیتو از ویرجینیای غربی، جمهوری‌خواه ارشد کمیته محیط‌زیست و فواید عمومی، در نامه‌ای به وزیر حمل‌ونقل، پیت بوتیگیگ، در روز جمعه، استدلال کردند که پیشنهاد یادداشت با هدف کنگره در تصویب این لایحه مغایرت داشت. سناتورها از آقای بوتیگیگ خواستند که این یادداشت را لغو یا اصلاح کند تا روح قانون را بهتر منعکس کند.

در همان زمان، تلاش دموکرات های سنا برای تعلیق مالیات فدرال سوخت برای مقابله با افزایش قیمت مصرف کننده، با مخالفت فوری صنعت حمل و نقل مواجه شد. یک گروه بازرگانی صنعتی در نامه‌ای به رهبران سنا گفت که حتی کاهش موقت مالیات‌ها خطر بازگشایی بسته زیرساختی را به همراه دارد.

علیرغم ادامه مشاجره های سیاسی، تولیدکنندگان آسفالت می گویند که از چشم انداز پنج سال تضمین بودجه هیجان زده هستند که به آنها امکان استخدام و توسعه را می دهد.

دن گارسیا، رئیس تولیدکننده آسفالت CW Matthews مستقر در ماریتا، گا، گفت: “ما ظرفیت انجام کارهای بیشتر را داریم.”

شرکت آقای گارسیا 27 کارخانه آسفالت را در سرتاسر گرجستان اداره می کند، سنگ های استخراج شده از معادن مجاور را خرد می کند، آنها را با ماسه و شن ترکیب می کند تا به مخلوطی معروف به “سنگدانه” و پختن آنها با آسفالت، مایع چسبناکی که از نفت خام به دست می آید. سپس مخلوط آسفالت روی کامیون های 18 تنی بارگیری می شود که مخلوط را به محل کار منتقل می کنند.

با افزایش 20 درصدی بودجه در اداره حمل و نقل ایالتی در جورجیا، که بزرگترین مشتری CW Matthews است، آقای گارسیا اکنون به دنبال اضافه کردن بیش از 100 کارمند به تیم 1300 نفری خود است.

گروه های پیاده رو از دولت می خواستند تا قبل از انتخاب آقای بایدن بودجه دائمی بیشتری برای جاده ها در نظر بگیرد. آخرین بسته بودجه قابل توجه، اصلاح قانون حمل و نقل سطحی آمریکا یا قانون FAST، توسط رئیس جمهور باراک اوباما در سال 2015 امضا شد. دولت آقای ترامپ طرحی برای خود ارائه کرد، اما مجموعه ای از “هفته های زیرساختی” را ارائه کرد که منجر به پیشرفت کمی شد. در نهایت تبدیل به یک شوخی در حال اجرا شد. تا سال 2020، این بیماری همه گیر از اکثر اولویت های دیگر پیشی گرفت.

در دسامبر 2020، اندکی پس از پیروزی آقای بایدن، انجمن ملی روسازی آسفالت نامه خود را با عنوان «با آسفالت بهتر بسازید» به رئیس جمهور منتخب ارسال کرد. بحث در مورد نیاز به بودجه راه و پل جدید جدید نبود، اما قرار گرفتن آسفالت به عنوان یک ماده سازگار با محیط زیست بود.

آقای ویتمر که برخی از مشاوران حمل و نقل در تیم انتقالی ریاست جمهوری را می شناخت، به یاد می آورد که از پاسخ تشویق شده است. او گفت: «آنها نمی‌دانستند آسفالت بازیافت‌شده‌ترین محصول است».

با این حال، تأثیر کلی آسفالت بر محیط زیست کمتر گلگون است. جاده‌های جدیدی که برای کاهش ترافیک شهری طراحی شده‌اند، به سادگی رانندگان بیشتری را به همراه دارند و به انتشار کربن می‌افزایند. بازیافت طیف وسیع‌تری از مواد در آسفالت، مانند آسیاب، لاستیک‌های مستعمل یا روغن سویا، و پختن اجزای آسفالت در دمای پایین‌تر برای کاهش انتشار، روش‌های امیدوارکننده‌ای هستند، اما هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته‌اند.

کارخانه‌های آقای گارسیا هنوز روسازی آسفالتی نسبتاً گرم‌تری را تولید می‌کنند و معمولاً بین 20 تا 40 درصد روسازی آسفالت بازیافتی را در مواد جدید خود دارند – بیشتر از جاده استاندارد آمریکا.

آسفالت خود یک هیدروکربن آلاینده است. و یک مطالعه اخیر توسط مهندسان دانشگاه ییل نشان داد که آسفالت هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث آلودگی هوا می شود. (انجمن آسفالت برخی از نتایج مطالعه ییل را زیر سوال برد و گفت که “مصالح آسفالت از روسازی های در حال خدمت، منابع معنی دار مه دود شهری نیستند.”)

آوریل گذشته، پس از اینکه آقای بایدن از یک طرح شغلی رونمایی کرد که بازسازی جاده ها و پل ها را در اولویت قرار می داد، گروه های حمل و نقل هماهنگی بیشتری را آغاز کردند. جف دیویس، یکی از اعضای ارشد مرکز Eno، گفت: این ذهنیت این بود که “جند بالا همه قایق ها را بلند می کند.” او افزود: “همه آنها موافق بودند که پول بیشتری به همه کمک می کند.”

برای دادن کیفیت ملموس تر به فشار لابی، Vulcan Materials، بزرگترین تولیدکننده سنگدانه در کشور، کارولین بوردو، نماینده دموکرات جورجیا را به معدن نورکراس خود و سناتور بیل هگرتی، جمهوری خواه تنسی – که خود را به چالش کشیده بود، آورد. کالج تا حدودی از طریق بیل زدن آسفالت – برای بازدید از معدن نشویل آن.

در واشنگتن، آقای ویتمر صندلی های خود را از صندوق عقب بیرون کشید و شروع به تماس با اعضای کنگره برای قهوه در پارک کرد. در تماس های ویدیویی، آقای هانسن مربع های دو اینچی از مخلوط آسفالت جامد را نشان داد. او می گفت: «شما هر روز از این استفاده می کنید، اما متوجه آن نمی شوید.

آوریل گذشته، زمانی که کاخ سفید و برخی قانونگذاران شروع به تعریف زیرساخت کردند به صورت کلیبرخی از مدیران صنعت و لابی‌گران نگران پولی بودند که در طول تاریخ به بزرگراه‌ها رفته و با پروژه‌هایی مانند مسکن یارانه‌ای فدرال تقسیم می‌شد. پیشنهاد صنعت برای افزایش مالیات سوخت فدرال برای کمک به پرداخت هزینه های جدید توسط رهبران سنا رد شد. تمام این روند با دو قطبی شدن حزبی در کنگره مغشوش شد.

اما ثابت شد که این موضوع برای اعضای کافی از هر دو حزب اهمیت کافی دارد که یک توافق دو حزبی به هم رسید که پول جدید قابل توجهی برای نیازهایی مانند حمل و نقل انبوه و دسترسی بهتر به پهنای باند و همچنین جاده ها فراهم کرد.

او می‌گوید: «در کنار هم قرار دادن هر دو طرف برای توافق بر سر چیزی خوب است. آقای گارسیا در یک صبح اخیر در آدایرسویل، گا.، در حالی که خدمه او در امتداد مسیر 140 آسفالت می کردند، گفت: “این نه تنها بر ما تاثیر می گذارد، بلکه این رانندگان کامیون، معدن – اما بدیهی است که این پیشرفت است، درست است؟