“همدلی وجود ندارد”: اثرات همه گیر بر مهارت های اجتماعی کودکان | اخبار انگلستان

مناگر بچه ها خواهر و برادر دارند و با دیگران مخلوط شده اند، از نظر اجتماعی در همان سطح قبل از همه گیری هستند. اما آنهایی که تک فرزند هستند و به تازگی با مادر و بابا در خانه بوده اند، نمی دانند چگونه تعامل کنند.

آنها با اشتراک گذاری، هیجان بیش از حد و نوبت کاری مشکل دارند. آنها نسبت به سن خود از نظر اعداد و حروف بسیار پیشرفته هستند، زیرا با بزرگسالان در خانه بوده اند، یا زیاد در تبلت ها بازی می کنند، اما از نظر اجتماعی بسیار عقب هستند، همدلی وجود ندارد.

جایی که من کار می کنم، منطقه نسبتاً مرفهی است، مشکلات اجتماعی زیادی وجود ندارد. به نظر می رسد این کودکان از طبقه متوسط ​​اندکی بیشتر از لحاظ اجتماعی عقب هستند. آنها به احتمال زیاد تنها فرزند هستند، والدین بزرگتری دارند و والدین آنها عمدتاً کارمندان اداری هستند، بنابراین آنها از خانه کار می کردند و بیشتر منزوی بودند. خیلی از بچه ها را روی تبلت گذاشتند.

این انتقاد از والدین نیست زیرا آنها مجبور به چنین موقعیتی شده اند، اما می توانید آن را در مهارت های اجتماعی کودکان ببینید. زیر پنج سال، مهارت های اجتماعی همه چیز هستند، این نشانگر چگونگی رشد آنها بیشتر از این است که بتوانند الفبا را بگویند یا تا 10 بشمارند. نوشتن، اغلب بهترین نتایج آموزشی را دارند.

والدین با سطح بالاتری از اضطراب در مورد چگونگی رشد فرزندان خود مواجه می شوند. آنها می پرسند “فرزند من طبیعی است؟” بسیاری از والدین می گویند “فرزند من اوتیستیک است” و کودک به وضوح اینطور نیست. آنها فقط رفتار شماتیکی را ارائه می دهند، آنها چیزها را ردیف می کنند و کارها را به طور مداوم انجام می دهند، که این همان نحوه رشد کودکان نوپا است. ما باید به آنها اطمینان دهیم که این رفتار طبیعی است، برای یک کودک نوپا قاپیدن طبیعی است. والدین این فرصت را نداشته اند که با والدین دیگر صحبت کنند، بنابراین آنها در خانه هستند و چیزی را در گوگل جستجو می کنند و یک قوطی کرم باز می شود.

والدین قطعاً وضعیت را برای فرزندانشان از نظر اجتماعی و برای خودشان بدتر می کنند. ما یک پسر کوچک داریم، او چهار سال دارد و اصلاً با بچه‌ها مخلوط نشده است. مادر به شدت در مورد کووید عصبی است و آنقدر مضطرب است که به محض اینکه گریه می کند، او را از خود دور می کند زیرا فکر می کند او آسیب دیده است. او یک پسر کاملاً عادی است اما به او فرصت داده نمی شود زیرا اضطراب او به او منتقل می شود.

یک دسته کامل از کودکان هستند که مهم نیست در چه پیش دبستانی فعالیت می کنند، برای مدرسه آماده نخواهند شد. در یک پیش دبستانی با 30 کودک، چهار یا پنج بزرگسال خواهید داشت. در یک مدرسه یک معلم خواهید داشت. آنها وقت ندارند کودک را به توالت ببرند یا او را آرام بنشینند، کودک باید آماده باشد.