امبومو و ویسا برنتفورد را به پیروزی مقابل وستهام هدایت می کنند | لیگ برتر

اگر زندگی بدون ایوان تونی اینگونه به نظر می رسد، آیا آنقدر بد خواهد بود؟ توماس فرانک این هفته پیشنهاد داد که گلزن برتر او با مجموع 9 رقمی خواهد بود، اما او به دلیل یک بیماری جزئی همسترینگ در اینجا غایب بود. این به برنتفورد – طرفداران، فرانک و بازیکنان – یک پورتال یکشنبه برای نگاه کردن به آینده بالقوه داد.

چیزی که دیدند آفتاب و لبخند فراوان به همراه داشت: آنها از کنار وستهم گذشتند. دو نفر از سه نفر جلو و یوآن ویسا در جدول امتیازات حضور داشتند. اولی یک فوتبالیست دوست داشتنی برای تماشا است، یکی از گلایدرهای بازی است، در حالی که دومی به نظر می رسد گل هایی در او دارد. از آنجایی که بیش از حد انتقادی هستند، هر دو باید بیش از یک امتیاز کسب می کردند.

ایرادی نداره. تنها برای دومین بار در این فصل، برنتفورد با تسلط بر مالکیت توپ پیروز شد. طرفی که برای موفقیت از طریق پرس استفاده می شود در حال تکامل است. اگر اتفاق غیرقابل تصوری رخ دهد و تونی برود، یا اگر هر یک از 262 نقض ادعایی قوانین شرط بندی اتحادیه فوتبال منجر به غیبت طولانی شود، می توان راه دیگری پیدا کرد.

در حالی که آنها در این فصل فقط دو بار در خانه شکست خورده اند، اما شهرت برنتفورد به عنوان برنده های آخرین لحظه یکی از آنهاست که دوست دارند تغییر کنند. پس خوشایندترین چیز در این بخشها منظم بودن پیروزی بود. آنها دوست دارند که این امر به قانون تبدیل شود تا استثنا.

نیو گریفین پارک کاملاً در بلندترین حالت قلعه مانند خود نبود، اما نیازی هم نداشت. بعد از ظهری برای آکوستیک روی الکتریک بود، همراه با اجرای نیمه وقت هی جود توسط الکس وارگاس از شهرت تد لاسو. ظاهرا

با این سه امتیاز، فوتبال اروپا یک احتمال ریاضی باقی می ماند، اگر نگوییم شانس زیادی برای تحقق دارد. این که برنتفورد مدتی است که با نگرانی به تیم های زیر خود نگاه نمی کند، باید قابل توجه تلقی شود.

گل ابتدایی آنها ساده بود، وستهام ظاهراً از دفاع در سایه راضی بود. پاس نیمه کاره نایف آگورد، فلین داونز را با مشکل مواجه کرد و میکل دامسگارد صاحب توپ شد. یک جفت پاس تک لمسی بعد، امبومو آرام توپ را به درون دروازه می‌فرستاد. فرانک به سادگی چانه اش را نوازش کرد.

اتفاقات دیوانه وارتر از پرتاب بلند ماتیاس جنسن رخ داد که باعث ایجاد چند لحظه وحشت و شادی شد. ضربات بلاک دامسگارد و بن می، تلاش ویسا را ​​ساندویچ کرد که نجات یافت.

گل دوم از یک پرتاب بلند به ثمر رسید. دیوید مویس با عصبانیت به مدافعانش اشاره می کرد، اما هشدارهای او نادیده گرفته شد: می توپ را به زمین زد و ویسا نگاهی به آن انداخت. او بلافاصله به سمت سامان قدوس روی نیمکت دوید: برنتفورد قبل از بازی اعلام کرده بود که قرارداد این بازیکن محبوب ایرانی نخواهد بود. فراتر از 31 ژوئن تمدید شود.

پس از استراحت، برنتفورد فرصت های متعددی برای افزایش برتری خود داشت. بهترین اتفاق زمانی رخ داد که توماس سوچک – یکی از دو نفری که در کنار آگورد، جایگاه وستهام خود را از بازی اول نیمه نهایی لیگ کنفرانس روز پنجشنبه حفظ کرد – در مالکیت توپ ضعیف بود. ویسا توپ را به امبومو داد، امبومو آن را پس داد، اما ضربه پای راست ویسا به اندازه کافی آموزش دیده نشد.

برای دامزگارد هم فکر کنید: با این حال برای گلزنی برای برنتفورد، او واقعاً باید چندین بار این کار را می‌کرد.

موفقیت برنتفورد در اینجا باید با مخالفت آنها کاهش یابد. توجه وستهام به وضوح جای دیگری بود. مویس همینطور گفت. ادعای او قبل از بازی مبنی بر اینکه آنها پنج شنبه شب در آلکمار فقط “یک چشم” داشتند با حقیقت کمی به صرفه بودند. هیچ انتقادی وجود ندارد: ایمنی لیگ کاملاً تضمین شده است و بنابراین اولویت جابجایی 90 دقیقه ای است که برای برگزاری اولین فینال اروپایی در 47 سال گذشته لازم است.

وستهم در دوره ابتدایی هیچ پیشنهادی نداد تا اینکه دنی اینگز دیوید رایا را مجبور کرد تا با نزدیک شدن به زمان مصدومیت، سیو را انجام دهد. گوشه ای که دنبال شد خنده دار بود. درست قبل از ساعت، مویز دکلن رایس، سعید بنراهما و دیوین موباما را معرفی کرد. زمانی که اینگز خم شد تا وارد دروازه شود، این روند صعودی به همراه داشت و تقریباً پایانی عصبی را تضمین کرد.

با این حال، مایکل اولیور برای مشاوره با صفحه VAR دعوت شد. در حالی که دستان موباما برای جلوگیری از برخورد او با تیرک بالا بود، توپ به انگشتان او برخورد کرد. یه کم تاسف با این حال، در حالی که این موضوع برای وستهام به سرعت فراموش می شد، اگر سفر اوایل ژوئن به پراگ تایید شود، ممکن است این هفته اتفاق بیفتد.