کایران مک کنا از ایپسویچ: “این رضایت بخش تر است زیرا آسان نبود” | ایپسویچ تاون

کiran McKenna لبخند می زند در حالی که به یاد می آورد تثبیت که خیلی زود ریشه داشت و هرگز سست نشد. او درباره جوانی از شهرستان فرمانا می‌گوید: «من بچه هشت ساله‌ای بودم که در اتاق اضافی به تماشای یک بازی لیگ دو نشسته بودم، در حالی که بقیه اعضای خانواده تلویزیون را در جای دیگری روشن بودند. می‌دانم بچه‌های زیادی به این بازی علاقه دارند، اما من کسی بودم که هر ثانیه فوتبال را روز و شب تماشا می‌کردم.»

تقریباً در سه دهه تغییر چندانی نکرده است، اگرچه مک کنا ممکن است اکنون فرصت های کمتری برای تمرکز در بخش های پایین تر داشته باشد. او ایپسویچ را از رکود خارج کرد و در اولین فصل کامل خود از لیگ یک صعود کرد و این تقریباً کل داستان نیست.

آنها 101 گل به ثمر رساندند، تنها 4 بازی را باختند و با یک مارک پیچیده و مسلط از فوتبال که تقریباً با رده سوم بیگانه بود، پیشرفت کردند. سران باتجربه تر نتوانستند ایپسویچ را دوباره احیا کنند، اما مک کنا، که یکشنبه 37 ساله می شود، در دسامبر 2021 با برنامه ای وارد شد و آن را به خوبی اجرا کرد. به سختی می توان فکر کرد که یک مدیر جوان هیجان انگیزتر در کشور کار کند.

او که در دفترش در زمین تمرین باشگاه سافولک نشسته می‌گوید: «وقتی باشگاهی با این بزرگی و تاریخ دارید، تنها باشگاه در یک شهرستان بزرگ، پتانسیل زیادی وجود دارد. ما حرکت واقعاً قدرتمندی داشتیم، پشتیبانی باورنکردنی، و این مکانی عالی برای بودن است. ما می دانیم که کارهای سخت زیادی برای انجام دادن وجود دارد، اما خوب است که در این موقعیت قرار بگیریم و شانس واقعی برای پیشروی و بالا رفتن وجود دارد.”

ایپسویچ توسط Gamechanger 20 پشتیبانی می شود، که جاه طلبی های خود را برای بازگرداندن گذشته باشکوه باشگاه پنهان نمی کند. کنسرسیوم تحت رهبری ایالات متحده از نظر ظاهری هنگام انتصاب مک کنا، ستاره نوظهور به عنوان مربی تیم اصلی منچستریونایتد که هنوز به تنهایی پیش نمی رفت، ریسک کرد، اما با نمایشی از خودباوری محض پاداش دریافت کرد.

برنامه مک کنا این بود که ایپسویچ را با نواختن از پشت، با اعتماد به برتری فنی و ساختاری آنها نسبت به حریفانی که معمولاً از سازهای بی‌پرده استفاده می‌کردند، بالا ببرد. این به معنای توجه اندک به شک و تردید و متقاعد کردن شکاکان بود. او می‌گوید: «من بحث‌های زیادی با افراد در فوتبال در این زمینه داشتم: «این خیلی سخت خواهد بود» یا: «مطمئن نیستم که ممکن است یا نه».

من همچنین آنها را با یکی دو نفر از بازیکنانی که فصل گذشته اینجا بودند، داشتم و می‌گفتند که آنها فکر می‌کردند که خروج از لیگ یک با یک مارک فوتبال شجاعانه که در آن زمین را باز می‌کنید، با توپ روی زمین بازی می‌کنید، دشوار است. ، سعی کنید مطمئن شوید که در بازی باقی می ماند، از پشت بسازید و به دنبال باز کردن فضا باشید.

«مطمئناً یک روایت وجود داشت که دستور خروج از این تقسیم بندی نبود. اعتقاد زیادی به اعتقادات ما لازم بود، اعتقاد باشگاه برای حمایت از ما، قانع شدن بازیکنان برای خرید آن. برای من، این موفقیت را رضایت‌بخش‌تر می‌کند، زیرا آسان نبود.»

مک‌کنا تیمی را برعهده گرفت که خریدهای پردرآمد را با بازیکنانی که مدت‌های طولانی‌تری حضور داشتند و رویکردهای مختلف شکست خورده بودند، ترکیب می‌کرد. اما او آنها را با خود حمل کرد، و آنها را متقاعد کرد که “در مورد نتایج بیش از حد وسواس نداشته باشند” و به تعهد خود به رویکرد خود اعتماد کنند، پاداش های لازم را به همراه خواهد داشت.

آنها در اکثر معیارها بر مخالفت خود غلبه کردند و در یک سوم پایانی فصل، به اوج رسیدند که آنها را با قهرمان، پلیموث، برد: ایپسویچ از 15 بازی اخیر خود 13 برد و دو تساوی کسب کرد و 45 گل زد و 4 گل خورد. تحت هدایت مک کنا آنها هرگز از طریق خطاهایی که از خط دفاعی عبور می کردند اجازه گلزنی را ندادند. او می گوید: «این چیزی است که ما به آن افتخار می کنیم.

مک‌کنا به عنوان آن کودک شیفته فوتبال، خانواده‌اش را دید که پروژه‌ای برنده جوایز خود را خلق کردند. پدرش مکانیک اتومبیل در لندن و مادرش پرستار بوده است. آنها تصمیم گرفتند هتل Manor House Country را بخرند که در کنار Lough Erne در شمال Enniskillen قرار دارد و مکانی را ایجاد کردند که به طور مداوم در بین بهترین های ایرلند نامیده می شود. او می‌گوید: «دیدن کاری که انجام داده‌اند، ساعت‌ها، روشی که مردم را مدیریت می‌کنند، علاقه‌ای که برای آن به کار می‌برند، قطعاً روی من تأثیر گذاشت.

پدرم تقریباً در هتل زندگی می‌کرد، همانطور که برخی ممکن است بگویند من در این باشگاه فوتبال زندگی می‌کنم. می‌دیدم که پدربزرگم در تعطیلاتش از لندن می‌آید و در عرض یک روز روی داربست بالا می‌آمد و بالای هتل را نقاشی می‌کرد یا کاشی‌های روی پشت بام را تعمیر می‌کرد. این کار تمام خانواده بود.»

حالا فوتبال متعلق به اوست. مک کنا، یک بازیکن با استعداد و همچنین یک دانش آموز کوشا، در 16 سالگی خانه را ترک کرد تا به آکادمی اسپرز بپیوندد و با آسیب دیدگی لگن به تیم اصلی نزدیک شد. این او را مجبور کرد در سال 2009 بازنشسته شود، زمانی که او 22 سال داشت، اما شاید مسیر او از قبل تعیین شده بود.

جیمی همسایه و مایک استون، مربیان تیم جوانان من را به یاد می‌آورم که سه یا چهار ماه پس از اولین سال تحصیلم به من گفتند که من مدیری خواهم شد. نمی دانستم منظورشان چیست: هرگز به آن فکر نکرده بودم، هرگز آن را در خودم ندیده بودم. به عنوان یک بازیکن شما بسیار متمرکز هستید. فقط در حوالی جراحات بود که به آن مکالمات نگاه کردم و فکر کردم: “شاید این چیزی باشد که بتوانم از آن استفاده کنم.”

اسپرز بلافاصله نقشی را در کادر مربیگری زیر 18 سال خود به او واگذار کرد و او با خوشحالی می ماند. اما جان مک درموت، که ریاست آکادمی را برعهده داشت، او را متقاعد کرد تا با تحصیل در رشته علوم ورزشی در لافبورو و مربیگری همزمان، تجربیات وسیع تری کسب کند. او می‌گوید: «در آن زمان یک گام به عقب احساس می‌شد.

“شما در حال مربیگری لافبورو در مرحله هشتم تیم های غیر لیگ یا ناتینگهام فارست هستید و فکر می کنید: “شش ماه پیش با تیم جوانان اسپرز کار می کردم.” اما حرکت فوق العاده ای بود. شما وسعت بیشتری از دانش، تجربه و تفکر انتقادی را دریافت می کنید. این به من این فرصت را داد که عقب نشینی کنم، باورهایم را تقویت کنم و با افرادی از رشته های مختلف کار کنم.”

شغلی در انتظار او در اسپرز پس از اتمام مدرکش بود، اما تا زمان موفقیتش در ایپسویچ، بیشتر به خاطر نقشی که در این بین ایفا کرد شناخته می شد. در سال 2016 او به منچستریونایتد، باشگاهی که از آن حمایت می‌کرد، پیوست تا مربی زیر 18 سال‌های آن‌ها باشد، اما در عرض دو سال، ژوزه مورینیو استعدادی زودرس را پیدا کرد و او را در کنار مایکل کریک به تیم اصلی ارتقا داد. او در آنجا ماند و متعاقباً زیر نظر دوستش اوله گونار سولسشر و برای مدت کوتاهی رالف رانگنیک، قبل از اینکه ایپسویچ تماس بگیرد، خدمت کرد. این یک زمینه مفید در نظارت عمومی بود، به ویژه در لحظات پایین تر. کارکنان سولسشر، به ویژه، اغلب در معرض میکروسکوپ قرار می گرفتند.

او می‌گوید: «اگر می‌توانید سر و صدای آن محیط را مسدود کنید و همچنان روی ارائه جلسات خوب برای کمک به بازیکنان تمرکز کنید، در حالی که به عنوان یک فرد وفادار بمانید، احساس می‌کنید می‌توانید به هر جایی بروید و این کار را انجام دهید.» «خیلی از جاها شدت بیشتری نسبت به آنجا ندارند و شما به پوست ضخیم نیاز دارید. آن تجربه برای من عظیم بود. کارهای خوب زیادی در آن دوره انجام شد و من می دانم که چگونه در داخل شناسایی و مورد استقبال قرار گرفت. من همیشه به کاری که در آنجا انجام دادیم افتخار می کردم.»

کریک از آن زمان در میدلزبورو پیشرفت کرده است. به نظر می‌رسید که هر دوی این افراد به عنوان مدیران به مقام اول برگردند، اما مک‌کنا که به‌آرام صحبت می‌کند، که با همسر و دو فرزند خردسالش در ایپسویچ زندگی می‌کند، هرگز در کانون توجه قرار نخواهد گرفت. من هیچ علاقه ای به شهرت یا اعتبار خارجی ندارم. خانواده من، دوستان نزدیکم، کادر مربیگری من، اینها چیزهای مهمی هستند و تغییری نمی کنند.

«وقتی بعد از ترفیع در مقابل اکستر به خانه می‌آیید و دخترتان می‌خواهد در عرض دو دقیقه در اتاق نشیمن خر سواری کند، و سپس ساعت 6 صبح برای تماشای کارتون بیدار می‌شوید، شما را زمین‌گیر می‌کند. شما می دانید که واقعیت شما کجاست.»

ایپسویچ امیدوار است که زیر نظر مک کنا به رشد خود ادامه دهد. روش‌های او باید به راحتی به قهرمانی تبدیل شود و با پول در دسترس، زمینه‌هایی برای انتظار یک انطباق سریع وجود دارد. او می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌خواهد سقفی برای دستاوردهای این باشگاه بگذارد. “اما ما باید واقعا متواضع بمانیم.

“این یک چیز بزرگ برای من است. برای خروج از لیگ یک، باید از نظر نحوه فکر کردن، نحوه استقبال از چالش، متواضع تر باشیم و فصل آینده نیز باید همینطور باشد. این یک قدم بزرگ برای همه خواهد بود. ما آرزوهای بزرگی داریم، هیچ محدودیتی نداریم، اما به سختی کار خود را ادامه خواهیم داد و این باشگاه را به روشی درست می سازیم.”