آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیتسلط ایگر وودز بر مسابقات مسترز 1997 به حدی بود که فقط مسابقات درون تورنمنت پشت سر او رقابتی بود. او با یک دوجین تیر پیروز شد. شش تام کایت که دوم شد را از کسانی که برای هفدهم مساوی کردند جدا کردند.
پل استانکوفسکی این هفته با خاطرات 25 سال پیش به گالری های آگوستا نشنال بازخواهد گشت. استانکوفسکی مورد جالبی است. او در سال 1996 اولین بازی مسترز خود را از دست داد و یک سال بعد در رده پنجم قرار گرفت و در سال 1998 در رده 39 قرار گرفت.
تجربه استانکوفسکی در سال 1997 شامل حواشی خوب و یک لحظه عجیب بود. او رهبر دور اول بود، با ارسال یک عدد 68، تا اینکه جان هیوستون دومین شوت خود را از اواسط 10 به عدد 18 رساند. “چه کسی آن را در 10th Fairway بازی 18 می زند؟” او می پرسد، هنوز بیش از دو دهه است که گیج شده است.
تا روز شنبه، استانکوفسکی این شانس را احساس کرد که در کنار وودز در مسابقه ای که آخرین دوره برای این سنین خواهد بود، بازی کند. کالیفرنیایی که اکنون 52 سال دارد، به یاد می آورد: «من 10 فوت از پشت سوراخ 18 داشتم. “فکر می کنم اگر موفق شوم، در گروه آخر هستم. اون موقع دلم برا اون توپ تنگ شده [Costantino] روکا یکی دو گروه پشت سر من می آید. او 20 فوت دارد. اگر او آن را از دست داد، من ببر. او موفق شد و شاهد تاریخ بود. من با تام کایت بازی کردم و مثل یک سگ بازی کردم و جلوی کاپیتان رایدر کاپ به دو اوور شوت زدم. می دانستم که شانس من برای ساخت جام رایدر در آنجا انجام می شود. می دانستم که او را تحت تاثیر قرار ندادم. اگر به یک انتخاب نیاز داشتم، می‌دانستم که آن را نمی‌گیرم. آن روز آخر برای من روز سختی بود. من ناامید شدم.
من شوخی می کنم که چگونه می توانستم تاریخ را با آن پرتاب 10 فوتی در روز شنبه تغییر دهم. راستش را بخواهید هیچ چیز تغییر نمی کرد. سرنوشت ببر برنده بود و مقدر بود که بزرگ باشد. برای نسل من او بهترین بازیکنی است که تا به حال زندگی کرده است. خیلی جالب بود که تقریباً در مرکز توجه با او به اشتراک گذاشتم.»
در واقع، وودز در حین دور شدن پیروز شد. امتیاز 54 سوراخ او 9 بود. زمانی که او 69 را به راندهای قبلی 70، 66 و 65 اضافه کرد، دنیایی فراتر از گلف مورد توجه قرار گرفت. این اولین حضور وودز در استادیوم به عنوان یک حرفه ای بود – اگرچه او در سال 1995 و 1996 در آگوستا به صورت آماتور بازی کرد. بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، از جمله کسانی بود که بلافاصله پس از مسابقات را تبریک گفت.
نیک فالدو همیشه سال 1997 را به درستی خلاصه کرده است. مدافع عنوان قهرمانی در دور یک و دو با وودز شریک شد. وودز به طرز معروفی، پنج‌شنبه نیمه‌های چهار برابر را ارائه کرد که 10 نسبت به 9 داخلی بهبود یافت. فالدو می‌گوید: «او در ۴۰ سالگی بیرون رفت و ما ۱۴ سال او را ندیدیم. او همه ما را در خاک رها کرد.» وودز به خاطر مبارزات اولیه خود به عصبی بودن اشاره کرد. او گفت: “من لرزان بازی کردم.”
استانکوفسکی که مستقیماً در مقابل فالدو و وودز بازی میکند، اعتراف میکند که وقتی مشکلات اولیه فالدو و وودز را می‌بیند، به خودش می‌خندد. “سپس، به سرعت، ما شروع به شنیدن غرش کردیم.” آنها سه روز دیگر ادامه دادند. گلف نماد جدیدی داشت. استانکوفسکی می‌افزاید: «روز شنبه بعد از ظهر از من رسانه‌ها پرسیدند: «تمام شد؟» گفتم: “خب، اگر کسی فردا گرم شود و در دو یا سه سوراخ اول پنج یا شش مرغ بسازد، شاید بتواند او را بگیرد.” مرد گیج از پشت دوربین به بیرون نگاه کرد. اگر تایگر آن هفته آنجا نبود، برای بقیه میدان بسیار هیجان‌انگیزتر بود.”
اما آیا عظمت بعدی وودز به راحتی قابل پیش بینی بود؟ استانکوفسکی می گوید: «حتی در آن زمان، ما هنوز هیچ ایده ای نداشتیم. من پیش‌بینی می‌کردم که تایگر وودز در مسابقات گلف زیادی برنده شود. او با طول خود می توانست بر بسیاری از دوره های آموزشی مسلط شود. اما سپس ما واقعاً شروع به دیدن قدرت ذهنی او، طرز فکر او کردیم. او برای یک مأموریت وارد ملک شد.»
استانکوفسکی که در سال 2013 تور PGA را ترک کرد، اکنون مرتباً مسابقات مقدماتی دوشنبه را بازی می کند و به دنبال دعوت برای حضور در تور قهرمانان است. این احساس بسیار دور از تعقیب یک ژاکت سبز است، از جمله در شرکت تام واتسون. او دو بار در تور PGA برنده شد، یک بار در آتلانتا در هفته قبل از مسابقات مسترز 1996 و سرانجام در هاوایی در اوایل سال 1997.
او می‌گوید: «من واقعاً عملکرد خوبی داشتم. «1997 ثابت ترین سال من بود. حدس می زدم که آسمان محدود است، هنوز بهتر می شدم. اما، نه به دلیل عدم تلاش، این اتفاق نیفتاد. سال 1998 سال خوبی نبود، اوضاع بدتر می شد. من در پایان سال 2002 مصدوم شدم و این برای گلف واقعا خوبم بود. برای من، بازی در تور یک رویا بود. من باید 20 سال این کار را انجام دهم، اما بازی واقعاً خوب من احتمالاً کمتر از دو سال دیگر ساخته شد. این فقط ماهیت بازی است. چه تعداد از ورزشکاران به عنوان شگفت انگیز انتخاب شده اند و قبل از اینکه متوجه شوید، آنها را فراموش کرده اید؟
وقتی در میان گلف خوب هستید، نمی دانید چقدر دوام خواهد داشت. شما می توانید آرزوها و رویاهایی را که می خواهید داشته باشید، اما در نهایت نمی دانید. در حال حاضر اسکاتی شفلر بهترین گلف باز جهان است. برای همه مقاصد و اهدافی که می تواند 10 سال یا 10 هفته دوام بیاورد. شما هیچ ایده ای ندارید. من کارهایی که تایگر و فیل میکلسون انجام داده‌اند را تحسین می‌کنم، زیرا برای مدت طولانی بهترین یا در بین بهترین‌ها بودن بسیار سخت است.»
قبل از ترک آگوستا در 13 آوریل 1997، از وودز مستقیماً پرسیده شد که آیا او می‌تواند بهترین گلف باز جهان باشد. او پاسخ داد: “من در مورد آن نمی دانم.” “من می دانم که هدف من این است که بهترین باشم. من می دانم که این یک هدف بسیار عالی است، اما سعی می کنم به آن برسم. اگر این کار را انجام دهم، عالی است، اگر این کار را نکنم، سعی کردم. من انتظاری جز بهترین ها برای خودم ندارم.» 14 پیروزی بزرگ دیگر بعداً، می توان با اطمینان گفت که وودز به وعده اولیه خود عمل کرد. و قدری.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
