آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ، 
آخرین گزارش هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (IPCC) می گوید: ما باید تا سال 2030 انتشار گازهای گلخانه ای را به نصف کاهش دهیم تا از بدترین اثرات بحران آب و هوایی جلوگیری کنیم.
با این حال، دانشمندان IPCC همچنین تاکید می‌کنند که هنوز برای محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتیگراد تا سال 2030 دیر نیست.
گزارش امروز، از سومین گروه کاری IPCC، بر کاهش تغییرات آب و هوایی تمرکز دارد.
این نشان می‌دهد که چگونه همسویی با اهداف توافق پاریس تنها با اقدام فوری و اساسی امکان‌پذیر خواهد بود.
در حال حاضر ما در مسیری قرار داریم که تا سال 2030 از 3 درجه سانتیگراد افزایش یابد – بیش از دو برابر حد مجاز 1.5 درجه سانتیگراد که در سال 2015 در COP21 در پاریس توافق شد.
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030
برای اینکه تا سال 2030 در دمای 1.5 درجه سانتیگراد گرمایش جهانی باقی بماند، ضروری است که انتشار گازهای گلخانه ای جهانی حداکثر تا سال 2025 به اوج خود برسد. این بدان معناست که آنها باید تا پایان دهه 43 درصد کاهش یابد. طبق این مقاله، سطح متان نیز باید به یک سوم کاهش یابد.
“ما در یک دوراهی هستیم. تصمیماتی که اکنون می گیریم می تواند آینده ای قابل زندگی را تضمین کند. ما ابزارها و دانش لازم برای محدود کردن گرمایش را داریم.» رئیس IPCC هوسونگ لی می گوید.
این نشریه تاکید می کند که بین سال های 2010 تا 2019، انتشار گازهای گلخانه ای در بالاترین سطح در تاریخ بشر بوده است. با این حال، در همان دوره، این گزارش خاطرنشان می کند که هزینه انرژی های تجدیدپذیر تا 85 درصد کاهش یافته است.
لی می افزاید که در سراسر جهان، تمرکز مجددی بر قوانین مقابله با جنگل زدایی، بهبود بهره وری انرژی و تسریع تغییر به منابع انرژی تجدید پذیر شده است.
لی می‌گوید: «من از اقدامات اقلیمی که در بسیاری از کشورها انجام می‌شود، تشویق می‌شوم، سیاست‌ها، مقررات و ابزارهای بازاری وجود دارند که مؤثر هستند.
«اگر این موارد بزرگ‌تر شوند و به‌طور گسترده‌تر و عادلانه‌تر اعمال شوند، می‌توانند از کاهش عمیق انتشار گازهای گلخانه‌ای حمایت کنند و نوآوری را تحریک کنند.»
اقدام فوری لازم است
علیرغم تعهدات انجام شده در COP26، تعهدات فعلی آب و هوا همچنان در مسیر افزایش 14 درصدی قرار دارند – که با کاهش 45 درصدی ما تا پایان دهه بسیار فاصله دارد.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در واکنش به انتشار امروز گفت: «ما با خوش بینی ساده لوحانه، بر اساس وعده ها و تعهدات جدید، COP26 را در گلاسکو ترک کردیم.
او اضافه می کند که مسئله اصلی شکاف عظیم انتشار است که همه نادیده گرفته شده است. علم روشن است، اما اکثر تولیدکنندگان اصلی گام‌های لازم برای پر کردن وعده‌های «ناکافی» که قبلا داده‌اند را بر نمی‌دارند.
فعالان آب و هوا گاهی به عنوان رادیکال های خطرناک معرفی می شوند. اما رادیکال های واقعا خطرناک کشورهایی هستند که تولید سوخت های فسیلی را افزایش می دهند.
وی افزود: سرمایه گذاری در زیرساخت های جدید سوخت های فسیلی یک جنون اخلاقی و اقتصادی است.
رهبران و نمایندگان کشورهایی که در خط مقدم بحران آب و هوا قرار دارند نیز با ناامیدی مشابه در سطح انفعال درک شده به گزارش IPCC پاسخ داده اند.
“قبل از اینکه واقعاً آنچه را که گفته ایم انجام دهیم به چند گزارش نیاز داریم؟” از تینا استگ، فرستاده آب و هوا برای جمهوری جزایر مارشال می پرسد.
او تاکید میکند که G20، بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای در جهان، در انجام اقدامات اساسی کافی برای مهار انتشار ناکام هستند.
استگ می افزاید: «زمان زیادی برای تحقق وعده های داده شده گذشته است.
چگونه می توانیم تغییرات آب و هوایی را کاهش دهیم؟
این گزارش بدون راه حل نیست، و بر این تمرکز دارد که چگونه می توان گرمایش جهانی را با گزینه های عملی از همه صنایع محدود کرد.
نویسندگان آن اشاره می کنند جذب و ذخیره کربن (CCS) به عنوان یکی از راه های ممکن برای مدیریت انتشار گازهای گلخانه ای، اما به این نکته نیز توجه داشته باشید محدودیت هایی وجود دارد با این تکنولوژی در حال حاضر
در این مقاله آمده است: «در حال حاضر نرخ جهانی استقرار CCS بسیار کمتر از مسیرهای مدل‌سازی شده است که گرمایش جهانی را به 1.5 یا 2 درجه سانتیگراد محدود میکند. این نشان می دهد که تغییر سیاست، افزایش حمایت عمومی و نوآوری می تواند به بهبود فناوری کمک کند.
تغییرات در صنعت ساخت و ساز نیز به شدت در این گزارش مورد بحث قرار گرفته است و خاطرنشان می کند که “شهرها و سایر مناطق شهری نیز فرصت های قابل توجهی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ارائه می دهند.”
یکی از روسای مشترک گروه کاری، جیم اسکیا، نوآوری که قبلاً در سراسر جهان دیده شده است را برجسته می کند. پروژه های ساختمانی بدون کربن در اکثر شهرهای بزرگ در حال ظهور است.
Skea می‌گوید: «ما نمونه‌هایی از ساختمان‌های بدون انرژی یا کربن صفر را در تقریباً همه آب‌وهوایی‌ها می‌بینیم. “اقدام در این دهه برای به دست آوردن پتانسیل کاهش ساختمان ها حیاتی است.”
نقش مؤسسات مالی نیز در این گزارش مشخص شده است و نویسندگان بر نیاز به رفع شکاف های سرمایه گذاری تأکید دارند.
یکی از عمده‌ترین انتقاداتی که علیه سیاست‌های صفر خالص وارد می‌شود، این است هزینه درک شده. با این حال، اقتصاددانان سال گذشته منعقد شد انفعال آب و هوایی بسیار پرهزینه تر از انتقال صفر خالص خواهد بود.
همین یافته در گزارش امروز IPCC بیان شده است.
بدون در نظر گرفتن مزایای اقتصادی ناشی از کاهش هزینه‌های سازگاری یا جلوگیری از تأثیرات آب و هوایی، اگر اقدامات لازم برای محدود کردن گرمایش به 2 درجه سانتیگراد یا کمتر را انجام دهیم، تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) در سال 2050 تنها چند درصد کمتر خواهد بود. رئیس مشترک پریادارشی شوکلا توضیح می دهد که در مقایسه با حفظ سیاست های فعلی.
ساختن «دنیای منصفانه تر و پایدارتر»
یکی از نکات مکرر ذکر شده در این گزارش این است که سیاست ها و تغییرات رفتاری مورد نیاز برای کاهش گرمایش جهانی نیز به طور اساسی به بهبود سلامت عمومی در سراسر جهان کمک خواهد کرد.
به عنوان مثال، ساختن بیشتر شهرهای قابل زندگی در این مقاله از دیدگاه کاهش انتشار تشویق شده است. اما نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که بسیاری از اثرات مثبت دیگر از این نوع برنامه‌ریزی شهری، از جمله سطوح پایین‌تر آلودگی هوا و بهبود کلی در سلامت عمومی وجود دارد.
اسکیا گفت: «تغییر آب و هوا نتیجه بیش از یک قرن استفاده ناپایدار از انرژی و زمین، سبک زندگی و الگوهای مصرف و تولید است.
این گزارش نشان می‌دهد که چگونه اقدام در حال حاضر می‌تواند ما را به سوی جهانی عادلانه‌تر و پایدارتر سوق دهد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
