برندگان و بازندگان ترکیه اردوغان

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و حزب عدالت و توسعه دو دهه است که بر سیاست ترکیه تسلط داشته اند.

اما این ممکن است در شرف تغییر باشد، زیرا اردوغان در انتخابات 14 مه با سخت ترین چالش خود مواجه خواهد شد.

در حالی که ترک‌ها به سمت صندوق‌های رأی می‌روند، در اینجا برخی از بخش‌هایی از جامعه هستند که تحت حاکمیت او پیروز شدند – و شکست خوردند.

برندگان

مذهبی

اردوغان در میان رای دهندگان محافظه کار و مذهبی محبوب است، زیرا کشور را از پایه های سکولار خود به سمت جهت گیری اسلام گرایانه تر هدایت کرده است.

اداره امور دینی (دیانت) تحت رهبری اردوغان به یک نیروی اجتماعی قدرتمند تبدیل شده است که خود مسلمانی معتقد است.

دیانت کانال تلویزیونی خود را دارد که بر بحث های سیاسی تأثیر می گذارد و بودجه ای قابل مقایسه با بودجه یک وزارتخانه متوسط ​​دارد.

دامنه اختیارات دیانت را هدف مخالفان سکولار رئیس جمهور قرار داده است که افزایش تعداد مساجد، کلاس های قرآن و نفوذ برادری های مذهبی را محکوم می کنند.

یکی از رئیس سابق دیانت به خاطر سبک زندگی مجلل خود درگیر رسوایی شده است.

املاک و مستغلات و ساخت و ساز

در دوران اردوغان، املاک و مستغلات و ساخت و ساز در سراسر ترکیه گسترش یافته است و رشد زیرساختی را تحریک می کند.

به برخی از گروه ها و پیمانکاران نزدیک به دولت، قراردادهای پرسود دولتی بسته شده است.

آنها “حقوق مالی بزرگ” حزب عدالت و توسعه او هستند، تیموتی اشیک کارشناس بازارهای نوظهور در BlueBay Asset Management در دسامبر به یورونیوز گفت. او مدعی شد که نرخ بهره به طور مصنوعی پایین نگه داشته شده است تا به نفع این بخش باشد و به فاجعه اقتصادی در ترکیه دامن بزند.

این جنون ساختمانی کشور را تغییر داده است و خانه های جدیدی را برای میلیون ها نفر فراهم می کند و در عین حال افق شهرهایی مانند استانبول را به طرز چشمگیری تغییر می دهد.

این با اشتهای اردوغان برای “پروژه های دیوانه” – سرمایه گذاری های چند میلیارد دلاری بلندپروازانه – از جمله کانال استانبول، که به عنوان راهی برای جذاب تر کردن کشور برای گردشگران تصور می شود، همسو است.

زنان محافظه کار

اردوغان پس از دهه ها حکومت قاطعانه سکولار از حقوق مسلمانان محافظه کار دفاع کرده است.

زنان متدین به تدریج در دانشگاه ها، خدمات ملکی، پلیس و مجلس، جایی که عملاً ممنوع شده بودند، مجاز به پوشیدن روسری شده اند.

رئیس جمهور ترکیه این موضوع را شخصی کرد زیرا دو دخترش که مانند مادرشان پوشیده شده بودند، در دانشگاه «اجازه نداشتند روسری سر کنند».

بازنده ها

رسانه

چشم‌انداز رسانه‌ای ترکیه که زمانی نمونه‌ای از کثرت‌گرایی بود، در دوران اردوغان به طور فزاینده‌ای محدودتر شده است.

ناظران تخمین می زنند که 90 درصد از رسانه های ترکیه اکنون توسط دولت یا حامیان آن کنترل می شود.

رئیس جمهور خرید روزنامه ها و ایستگاه های تلویزیونی توسط تجار نزدیک به دولت را تشویق کرده است که وام های عمومی دریافت کرده اند.

در همان زمان، سرکوب صداهای منتقد آغاز شد که پس از کودتای نافرجام 2016 بیشتر تقویت شد. به گفته انجمن P24 ترکیه، شصت و چهار روزنامه نگار در حال حاضر در زندان هستند.

نظامی

ارتش ترکیه که به شدت سکولار و به کودتا عادت کرده بود، به تدریج نفوذ خود را در صحنه سیاسی از دست داد.

روند کاهش نفوذ ارتش پس از کودتای سال 2016 شتاب گرفت و سپس یک واعظ مسلمان تبعیدی در ایالات متحده مقصر شناخته شد.

رئیس جمهور اردوغان با پاکسازی هایی که هزاران سرباز را به زندان فرستاد و صدها نفر را به حبس ابد محکوم کردند، تلافی کرد.

رده های بالای ارتش از بین رفته اند و توانایی های نیروی اصلی در جناح شرقی ناتو را مختل کرده است. به ویژه نیروی هوایی بسیاری از خلبانان و افسران خود را از دست داده است.

ارتش پس از زلزله ویرانگر فوریه که منجر به کشته شدن 50000 نفر شد، آشکارا در تلاش‌های امدادی غایب بود، زیرا اردوغان تمایلی به دادن نقش عمومی به آنها نداشت.

خنثی ها

کردها

کردها که توسط دولت‌های سکولار مانند اکثر اقلیت‌ها در ترکیه سرکوب می‌شوند، به اردوغان کمک کردند تا انتخاب شود و در روزهای اولیه از او حمایت کردند.

او در سال‌های اولیه ریاست‌جمهوری خود برای صلح شکایت کرد و گروه‌های شبه‌نظامی کرد از دهه 1980 مبارزه خونینی را برای استقلال به راه انداختند.

رئیس دولت، پس از انتخاب، تلاش کرد تا حقوق فرهنگی و زبانی کردها را ارتقا دهد، مذاکراتی را برای پایان دادن به مبارزات مسلحانه آغاز کرد و به آنها خودمختاری بیشتر در جنوب شرقی اعطا کرد.

پس از شکست مذاکرات و وقوع خشونت در سال‌های 16-2015، جامعه کردی خود را تحت نظارت فزاینده‌ای یافت.

ده ها تن از رهبران کرد زندانی شده اند یا از مناصب انتخابی برکنار شده اند. حزب اصلی حامی کردها، HDP به اتهام “تروریسم” با ممنوعیت مواجه است و رئیس آن زندانی است.

طبقه متوسط

ترکیه در دهه اول به قدرت رسیدن اردوغان رونق اقتصادی را تجربه کرد و طبقه متوسط ​​جدیدی را ایجاد کرد.

اما از سال 2013، اقتصاد از یک بحران به بحران دیگر رفته است.

بر اساس گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی فعلی ترکیه – معیاری برای سنجش ثروت یک کشور – به سطح پنج سال اول قدرت اردوغان کاهش یافته است.

با رسیدن تورم رسمی به بیش از 85 درصد در سال گذشته، پس‌انداز میلیون‌ها خانوار دود شده است.

اکنون بسیاری از خانواده ها برای تامین مخارج زندگی خود با مشکل مواجه هستند.