خشونت های جمعی و مرگ غیرنظامیان در سودان به ترس از گسترش درگیری دامن می زند | سودان

کشته شدن ده‌ها غیرنظامی در جنگ در جنوب سودان و وقوع خشونت‌های جمعی در منطقه ناآرام دارفور این نگرانی را افزایش داده است که جوامع در سراسر مناطق مرزی سومین کشور بزرگ آفریقا به رقابت خونین بین دو ژنرال رقیب کشیده می‌شوند. .

نبرد در ایالت جنوبی کردوفان شمالی بین شبه‌نظامیان همسو با گروه شبه‌نظامی نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) و تیپ‌های محلی ارتش سودان در پایتخت مهم استراتژیک ایالت العبید متمرکز شده است.

حافظ محمد، مدیر دادگستری آفریقای سودان مستقر در بریتانیا، که اهل منطقه است، گفت: «دو طرف وارد جنگ شدند و غیرنظامیان در وسط خانه‌هایشان صدمه دیدند».

این شهر در راه ارتباطی کلیدی بین خارطوم و دارفور، خانه رهبر RSF، محمد حمدان داگالو، معروف به همدی، و بسیاری از مبارزانش قرار دارد. همچنین دارای یک فرودگاه است که مانند سایر نقاط در سراسر کشور برای برتری هوایی ارتش بسیار مهم است و بنابراین هدفی ارزشمند برای RSF است.

پزشکان در العبید گفتند که دور اول درگیری با محوریت محله الابیض، منجر به کشته شدن 10 نفر از جمله هفت کودک و زخمی شدن بیش از 20 نفر شد. و کمبود خون

در دور دوم درگیری روز یکشنبه، 15 نفر در حمله نیروهای RSF به روستایی در جنوب العبید کشته شدند. ناظران محلی گفتند که به نظر می رسد هدف شبه نظامیان ایمن سازی نزدیکی ها به شهر قبل از شروع یک حمله اساسی تر باشد.

«بازگشت نبردها به [Kordofan] انجمن پزشکی سودان، دامنه جنگ پوچ از پایتخت، خارطوم را افزایش می دهد. گفت هفته گذشته

تعداد کشته شدگان بیش از چهار هفته درگیری در سراسر کشور به 700 نفر می رسد، اگرچه رقم واقعی تقریباً به طور قطع بسیار بیشتر است زیرا بسیاری از تلفات ثبت نشده است، به ویژه در مناطق دور افتاده. گفت‌وگوهای میان نمایندگان ارتش و نیروهای RSF در عربستان سعودی تنها با هدف برقراری آتش‌بس موقت است تا کمک‌ها به غیرنظامیان برسد.

در دارفور، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد رقابت بین دو جناحی که برای کنترل خارطوم می‌جنگند، با شکاف‌های اجتماعی، اقتصادی و قومی عمیق همسو می‌شود.

ناظران می گویند که برخی از خشونت ها وقایع سال های 2003-2006 را به یاد می آورد، زمانی که دست کم 300000 نفر کشته و میلیون ها نفر آواره شدند، پس از آن که عمر البشیر، دیکتاتور وقت، جنگجویان عمدتاً از قبایل عرب را علیه شورشیان استخدام کرد. RSF از شبه نظامیان عرب که به نام جنجاوید شناخته می شدند رشد کردند.

فعالان محلی و سایرین در شهر گفتند که در ال جنینا، پایتخت دارفور غربی، آتش بس موقت بین نیروهای RSF و ارتش به درگیری های جمعی انجامید.

یکی از شاهدان گفت که اکثر درگیری ها در این شهر بین جنگجویان جنجاوید و ماسالیت بود که آنها را “آفریقایی های مسلح محلی” توصیف کرد. یک منبع دیگر گفت: «هر دو طرف نیروهای امنیتی خود را به خارج از شهر خارج کرده‌اند، اما… جنگ بین عشایر ماسالیت و عشایر عرب به دلیل خلاء امنیتی پس از خروج دو طرف متخاصم به وجود آمده است.»

موجی از حملات به اردوگاه‌هایی که افراد آواره در اثر خشونت‌های قبلی را در خود جای داده‌اند، که اکثر آنها عرب نیستند، و همچنین تلاش‌های سیستماتیک برای تخریب زیرساخت‌های بشردوستانه صورت گرفته است.

در نیالا، پایتخت دارفور جنوبی، بزرگترین بازار منطقه ویران شده است، یک انبار تجهیزات پزشکی در اثر آتش سوزی نابود شده است و نهادهای دولتی، مشاغل خصوصی، سازمان های ملی و بین المللی و برخی فروشگاه ها غارت شده اند.

فیها حسین احمد، یک افسر تغذیه و بهداشت در مرسی کورپس، سازمان جهانی بشردوستانه، که در نیالا مستقر است، گفت: «دسترسی به خدمات بهداشتی تقریباً غیرممکن است، زیرا اکثر مراکز بهداشتی غارت شده یا بسته شده اند. برخی بیمارستان ها فعال هستند، اما وضعیت خیابان ها دسترسی به این مراکز را ناامن می کند.

یک منبع نزدیک به مینی آرکو میناوی، یکی از رهبران شورشیان دارفور در دهه 2000، در نشانه ای از اینکه منطقه ممکن است برای تشدید خشونت آماده باشد، گفت که جنگجویان وفادار به او از پایتخت به منطقه می روند تا از دارفور محافظت کنند و از دارفور محافظت کنند. مردم دارفوری». گزارش هایی از غیرنظامیان منتشر شده است که خود را برای دفاع از جان، خانواده و دارایی خود مسلح می کنند.

داگالو از مردم عرب ریزه‌گات دارفور است و با جانجاوید به شهرت رسید. تلاش او برای به دست آوردن قدرت بر کل سودان در پی سقوط بشیر در سال 2019 به عنوان تلاشی از سوی اعراب که قبلاً به حاشیه رانده شده بودند برای تصاحب دولت در حال فروپاشی این کشور و منابع ارزشمند آن از نخبگان غالب در خارطوم توصیف شده است.

یک فعال مستقر در دارفور که خواست نامش فاش نشود، گفت که جمعیت غیر عرب در مناطق پیرامونی می ترسند که در درگیری فعلی “بازنده مضاعف” باشند.

تحلیلگران گفتند که نبرد برای دارفور شدید بود، زیرا اگر نیروهای RSF در جای دیگری زمین خود را از دست بدهند، منطقه اکنون می تواند برای داگالو یک شک و تردید حیاتی ایجاد کند. RSF منابع قابل توجهی را برای ایجاد زیرساخت ها و پشتیبانی در سنگر خود سرمایه گذاری کرده است.

آنت هافمن، از مؤسسه کلینگندیل، گفت: «اگر نیروهای RSF از خارطوم بیرون رانده شوند، احتمالاً به دارفور برای سازماندهی مجدد، پر کردن و سپس ایجاد ویرانی در مناطق پیرامونی بازخواهند گشت. “SAF [army] در مورد نبردهای مداوم در حاشیه‌ها خیلی اذیت نمی‌شوند – آنها هرگز این کار را نکردند – اما در عوض، روی حفظ و دفاع از خارطوم تمرکز کنید.

با این حال، اگر RSF در خارطوم دست بالا را بدست آورد، احتمالاً شاهد نزول سریع به جنگ داخلی آشکار در سراسر کشور و در امتداد خطوط قومی خواهیم بود. RSF قادر به ارائه هیچ گونه خدماتی به جمعیت تحت کنترل خود نخواهد بود. حتی شاهد خدمات کمتر، هرج و مرج بیشتر خواهیم بود.»

گزارش تکمیلی زینب محمد صالح در خارطوم