ضربه آنتونیو به آلکمار برای وستهم شانس رسیدن به مرحله نهایی | لیگ کنفرانس اروپا

خراب بود، به هم ریخته بود، اما وستهام فقط زیبایی را دید. زمانی که میشائیل آنتونیو توپ را در نیمه دوم روی خط قرار داد، جشن وحشیانه ای گرفتند و چرخشی را که تعداد کمی از مردم پیش بینی می کردند تکمیل کردند و می توانستند احساس کنند که اضطراب از بین می رود. استادیوم لندن در بیشتر ساعات شب مکانی پرتنش و پر از خلق وخو بود و حالا با پیش رو بودن وستهم، هواداران میزبان می توانند رویای رزرو بلیط پراگ خود را در ماه آینده داشته باشند.

البته هیچ کس نباید این اشتباه را مرتکب شود که فکر کند وستهام در حال حاضر به فینال لیگ کنفرانس اروپا راه یافته است. آنها برای بازی‌های طولانی در برابر آلکمار که با یک گل ضعیف تیجانی رایندرز پیش رفت، زحمت کشیدند و دیوید مویس به تیمش نیاز دارد تا در بازی برگشت هفته آینده با برتری 2-1 مقابل هلند، دوباره مقاوم باشد.

ذهنیت به سمت وستهم برگشت که در همان دقیقه اول بازی اول نیمه نهایی لیگ اروپا را به اینتراخت فرانکفورت باخت. آنها باید این بار بیشتر مراقب جزئیات بودند. آنها پس از پیروزی مقابل منچستریونایتد در اوج بودند، زمین در شروع بازی بالا می رفت، و هیچ شانسی برای آنها وجود نداشت که به AZ اجازه دهند تا در ریتم پاس خود تثبیت شود. حتی کوچکترین نشانه ای مبنی بر ناراحتی از سوی میهمان توسط وستهم به عنوان فرصتی برای فشار دادن مورد استفاده قرار گرفت. هیچ چیز بیشتر از اینکه دکلان رایس در دقیقه 20 جوردی کلاسی را بیشتر و بیشتر به سمت بن بست هل داد و این هافبک را هیچ گزینه ای نداشت جز اینکه بچرخد و یک فاصله بی هدف را به سمت یک پیراهن کلریت و آبی برگرداند.

کاپیتان وستهم لحن را تنظیم می کرد و دیگران نیز از آن پیروی کردند. سرسختی از سوی سعید بنراهما وجود داشت، وینگر که در هافبک به چالش کشیده می‌شد، و برای AZ آسان نبود که بتواند به میدان برود. الگویی به زودی ایجاد شد: AZ سعی می کرد از خط هافبک عبور کند، وستهم بارها با ضربه زدن به بازیکنان پاسکال یانسن قبل از استفاده از سرعت آنتونیو در وقت استراحت، پاسخ داد.

شبیه بازی وستهام در مراحل اولیه بود. آنها به زودی دریچه هایی ایجاد کردند، رایس از جارود بوون عبور کرد تا اولین نفر از آنها را سر بزند و آنتونیو مشکلاتی را ایجاد کرد. مهاجم چهار تیم عقب AZ را ناراحت می کرد و زمانی که یک حرکت دیگر از سوی آنتونیو فضا را برای بنراما ایجاد کرد تا ضربه ای به سمت دروازه ها بزند، تقریباً موفقیت به دست آمد. مت رایان با یک سیو فوق العاده در سمت چپ، وینگر را رد کرد.

AZ متلاطم به نظر می رسید، میس دی ویت مدافع به دلیل خطای ناشیانه روی بنراهما کارت زرد دریافت کرد و آنها در ابتدا برای آسیب رساندن به وستهم تلاش کردند. یک لحظه ناراحت کننده بود که ونگلیس پاولیدیس تقریباً از راه رسید. کورت زوما، پس از اینکه آنجلو اوگبونا بد گرفته شد، به دفاع میانی بازگشت و با یک مهار به موقع، رضایت تماشاگران را به دست آورد.

وستهام با وجود تمام سلطه‌اش به کیفیت بیشتری نیاز داشت. Benrahma و Bowen در کناره‌ها خونسردی نداشتند و لوکاس پاکتا هنوز نتوانسته بود با توپ‌های میانی خود فاصله‌اش را پیدا کند.

ناامیدی برای پاکوتا زمانی افزایش یافت که او پس از ضربه سر توسط سام بیوکما به زمین رفت. به نظر یک چالش منصفانه از سوی مدافع میانی بود و وستهام بیش از حد تمرکز خود را بر شکایت از داور ترکیه ای، هلیل ملر داشت. هنگامی که AZ از مایرون ون بریدرود عبور کرد، آنها در خطر نبودند. سون میجنانس رایندرز را پیدا کرد، وستهم عقب نشینی کرد و ضربه هافبک از فاصله 25 یاردی، آلفونس آرئولا را بیرون آورد، او اجازه داد توپ در تیرک نزدیکش بخزد.

تعجبی نداشت که هواداران میزبان در نیمه دوم به مقامات رسمی حمله کنند. با این حال هیچ دلیلی برای نپذیرفتن گل وجود نداشت. وستهام باید به خانه نزدیکتر نگاه کند. فشار روی رایندرز کجا بود؟ جرقه اولیه آنها در حمله کجا رفته بود؟ و چرا مویس آرئولا را به جای لوکاس فابیانسکی وارد کرده بود، در حالی که اکثر تیم ها در برابر اصرار به استراحت دادن به دروازه بان شماره 1 خود در بازی های بزرگ مقاومت می کنند؟

در ابتدای نیمه دوم هیچ واکنشی از سوی وستهام دریافت نشد. مضطرب بودند. آنها در گذرگاه ها قاپیدند و صلیب ها را بالا زدند. زمانی که نایف آگورد یک پاس بلند را مستقیما به دستکش های رایان زد، زوزه هایی شنیده شد.

وستهم تلاش می کرد آن را مجبور کند و آنها اجازه می دادند اتلاف وقت AZ زیر پوست آنها نفوذ کند. هنگامی که کلاسی به دلیل طولانی شدن یک ضربه ایستگاهی با کارت زرد جریمه شد، تشویق های کنایه آمیزی به گوش می رسید، اما روحیه بسیار پر از شوق بود. وستهام دچار کمبود شد. بوئن تهدید کرد، شوت کمی به بیرون زد، اما دیدن حرکت پاکوتا به بیرون برای پرتاب، چندان دلگرم کننده نبود.

اما راحتی وستهام این بود که حریف آنها تهدیدی برای گلزنی مجدد نداشتند. در اواسط نیمه دوم، آنها یک سانتر را به تیرک دور زدند. توماس سوچک با ضربه سر آن را به عقب زد و بوون وارد توپ شد، درست قبل از رایان به توپ رسید و بعد از اینکه توسط ضربه مشت دروازه بان گرفتار شد، به زمین رفت.

این عجله از رایان بود. بنراهما پنالتی را زیر خاک کرد و وستهام دوباره هل داد. AZ نتوانست یک کرنر را دفع کند و رایس در سمت چپ صاحب توپ شد. او سانتر زد، تلاش آگورد از خط خارج شد و آنتونیو با اجبار توپ را وارد دروازه کرد. وستهم در نیمه راه پراگ بود.