دو هفته درد میکائلا شیفرین از یک عمر عظمت کم نمی کند | میکایلا شیفرین

چه قیمتی، هیپ؟

چه زمانی تبلیغات به انتظارات خردکننده تبدیل می‌شود که می‌تواند باعث شود میکائلا شیفرین یا سیمون بایلز به یک مورد ناگهانی از یپ‌ها مبتلا شوند یا به کلی از رقابت کنار بکشند؟

و آیا جامعه در شناخت انسانیت کسانی که بر روی سیم های بلند ورزش های نخبه قدم می زنند، بهتر می شود، جایی که یک لغزش لحظه ای می تواند یک عمر کار را خنثی کند – اگر کار آنها را صرفاً بر اساس آنچه که وقتی مردم هر چهار سال یک بار در بازی های المپیک هماهنگ می شوند تعریف کنیم. ?

ما هنوز در مورد “نشته ها” و کسانی که “خفه می شوند” وسواس داریم. حرفه ورزشکاران بزرگ اگر بزرگترین جوایز را نبرند – حتی در ورزش های تیمی، که در آن یک ورزشکار فقط می تواند کارهای زیادی انجام دهد، محقق نشده تلقی می شود. یکی از فهرست‌های بزرگ‌ترین ناامیدی‌ها در سال 2012 شامل لبرون جیمز بود، به این دلیل که او هرگز قهرمانی را کسب نکرده است. اوه

آزاردهنده تر، تمایل به استفاده از برچسب “تنه” برای افرادی است که آسیب های جدی دیده اند. گرگ اودن، انتخاب شماره 1 درفت NBA در سال 2007، دریافته است که او همیشه به عنوان یک “شکست خورده” شناخته می شود، حتی اگر کارش نه به دلیل فقدان مهارت بلکه به دلیل هفت عمل جراحی زانو از مسیر خارج شد. بابی هرلی را گاهی اوقات به جای کسی که پس از یک تصادف رانندگی وحشتناک در اوایل فصل تازه کارش، زنده ماندن خوش شانس بود، به عنوان یک “بافتاده” NBA در نظر می گیرند. بسیاری از بیس‌بال‌های بیسبال، پارچ‌هایی هستند که دست‌هایشان توسط مربیان سخت‌گیر قبل از رسیدن به لیگ‌های بزرگ تا حد مرگ ساییده شده است.

از برخی جهات، ما در حال بهتر شدن هستیم. وقتی اصطلاح «بز» را برای Shiffrin یا Biles به کار می‌بریم، به معنای «بزرگترین تمام دوران‌ها» است، نه کسی که پیروزی را تقدیم کرده است.

اما این، البته، عصر رسانه های اجتماعی است. شیفرین اعلام کرده است که از حمایت گسترده ای که در طول مشکلاتش در چین دریافت کرده است، قدردانی می کند، اما او همچنین متوجه متنفران می شودکه بیشترشان مطمئناً کمبودهای خود را با سرنگونی کسی که کارهای زیادی انجام داده جبران می کنند. برخورد با ترول ها مهارتی است که او قبل از این المپیک توسعه داد.

میهن پرستی فشار المپیک را نیز تغذیه می کند. لیندسی جاکوبلیس پس از یک حرکت نمایشی قایق در پایان فینال اسنوبرد کراس در سال 2006 که به قیمت مدال طلا تمام شد، مورد تحقیر بسیاری از آمریکایی ها قرار گرفت. اگر چنین حرکتی در بازی‌های X اتفاق می‌افتاد، به عنوان یکی از کارهایی که اسنوبردبازان انجام می‌دهند، دیده می‌شد. اما او این کار را در فضای بازی‌های المپیک انجام داد، جایی که طرفداران بسیار کمتر بخشنده هستند. او در ورزش خود نیز بز است، اما برای اینکه مردم متوجه این موضوع شوند، امسال یک مدال طلای بعید لازم بود.

دنیای ورزش نیز ممکن است به طور کامل از فشارهایی که ورزشکاران برتر با آن روبه رو هستند قدردانی نکرده باشد و سیستم های حمایتی را که واقعاً به آن ها نیاز دارند را به آنها ارائه دهد.

در رویداد ترکیبی روز پنجشنبه، شیفرین خود را برای چیزی آماده کرد که در شرایط معمولی، یک برد مطمئن خواهد بود. او سراشیبی را با اختلاف قابل توجهی نسبت به کسانی که در اسلالوم خوب بودند به پایان رساند تا او را به چالش بکشند.

اما او همچنین با NBC مصاحبه کرد و گفت که به سختی می توان تصورات از دست دادن دروازه را مانند اسلالوم غول پیکر و اسلالوم تکان داد. نگرش او بدتر به نظر می رسید، اما آیا اینها کلماتی هستند که هر کسی دوست دارد از کسی که تنها حریف واقعی او در آن مرحله خودش بود بشنود؟

در سال‌های اخیر، جنبه ذهنی ورزش بسیار فراتر از سخنرانی‌های نیمه‌تیم آتش و گوگرد رفته است. تیم فوتبال زنان ایالات متحده بیشتر موفقیت خود را در سال‌های پیشرفت خود مدیون یک کالین هکر، روان‌شناس می‌داند که با تاکتیک‌های غیرمعمولی مانند تکرار بازی مشهور راکی ​​بالبوآ، بازیکنان را به خود جذب کرد تا مجموعه‌ای از مراحل مشخص را طی کند، که هم طنز و هم از آنچه الهام می‌گرفت. تبدیل به یک کلیشه ورزشی شده است.

آیا هیچ مربی آمریکایی دیده است که شیفرین صحبت کرده و با فردی مانند هکر تماس گرفته است؟

ما در حال حاضر نمی دانیم، تا حدی به این دلیل که شیفرین با مهربانی از بهانه آوردن خودداری می کند. به اندازه کافی در شبکه های اجتماعی جستجو کنید، و علاوه بر کسانی که نادانی و نفرت خود را بر زبان می آورند، ممکن است افرادی را بیابید که برف ساختگی در پکن 2022 را مقصر می دانند. اورتیز، که در کنفرانس‌های مطبوعاتی پس از مبارزه با افشای ناگهانی آسیب‌های فانتومی که او را از برنده شدن باز داشت، گزارش می‌داد.

در مورد بازی‌های المپیک، ورزشکاران با فشارهای بیشتری مواجه می‌شوند، زیرا کانون توجه هر چهار سال یک‌بار بیشتر از بقیه دوران حرفه‌ای‌شان است. خوشبختانه شیفرین در حال حاضر سه مدال المپیک برای نمایش به مردمی دارد که از شش قهرمانی جهان و سه جام کلی او در فصل جام جهانی اطلاع کمی دارند. او پس از مرگ ناگهانی پدرش در فوریه 2020 بازنشسته شد و اگر این کار را می کرد، میراث حرفه ای او هنوز کامل می شد. هر مدال، هر قهرمانی جهان و هر قهرمانی در جام جهانی که او برای بقیه دوران حرفه‌ای خود به دست بیاورد، انطباق با کاری که انجام داده را برای هر اسکی‌باز آینده دشوارتر می‌کند.

با این حال، چنین موفقیتی می‌تواند باعث شود که فکر کنیم همه اینها آسان است. واضح است که اینطور نیست.

بسیاری از ورزش های المپیک نیاز به اعتماد به نفس برای ارائه عملکردهای کلاچ بدون خطا دارند. به همین دلیل است که وقتی یک ناتان چن یا سیمون بایلز به سمت یخ یا پرتو می رود، بسیار عصبی تماشا می کنیم. چن سه قهرمانی جهان را در کارنامه دارد، اما در برنامه کوتاه المپیک 2018 عملکرد ضعیفی داشت و با وجود یک اسکیت آزاد درخشان، شانس او ​​را برای حضور در سکو از بین برد. چه کسی چن را در پکن تماشا کرد بدون اینکه نگران این باشد که یک لغزش اسکیت حرفه او را در چشم افرادی که نمی‌دانند چه کارهای دیگری انجام داده است مشخص می‌کند؟

در مقایسه، ستارگان ورزش های تیمی آمریکایی آزادی عمل بسیار بیشتری دارند. یک رهگیری همیشه می تواند با یک پاس تاچ داون دنبال شود. بهترین بسکتبالیست ها هنوز هم تقریباً نیمی از ضربات خود را از دست می دهند. عظمت بیسبال را می توان با 50 راند خانگی در 162 بازی تعریف کرد.

در المپیک، لحظاتی را به یاد می آوریم و ذهن ما اغلب به سمت موارد منفی می رود. زمین خوردن دن یانسن در المپیک 1988، درست پس از اطلاع از مرگ خواهرش، ممکن است بیشتر از مدال طلایی که در سال 1994 کسب کرد، در ذهن جمعی باقی بماند. در سال 1996، اما اولی یک نتیجه تکان دهنده پس از یک انفجار رسانه ای توسط ریباک بود که او را به عنوان نیمی از “دان و دیو”، دو مورد علاقه طلای 1992 نشان داد.

ورزشکاران ستاره سزاوار تبلیغات هستند. قبل از اینکه آنها را در المپیک ببینیم، نام و داستان آنها را می سازد. حتی ممکن است موفقیت‌هایشان را در مراحلی که اکثر ناظران معمولی نمی‌بینند، با تأخیر به رسمیت بشناسند.

اما این ورزشکاران نیز مستحق حمایت هستند – اول اینکه به آنها کمک کنیم در محیط‌های پر فشار آرام و مطمئن بمانند، و دوم اینکه وقتی تلاش‌هایشان به هر دلیلی که می‌توانیم یا نمی‌یابیم، با شکست مواجه می‌شوند، همدلی کنند.