هیچ عشقی بین سبزها و حزب کارگر از بین نمی رود، زیرا بن بست بر سر لایحه مسکن به پایان می رسد | مسکن

سایمون بیرمنگام، رهبر سنای ائتلاف، بحث تند مسکن را به‌عنوان «دشمن عاشقان» میان حزب کارگر و سبزها توصیف کرد.

حقیقت این است که مدت زیادی است که هیچ عشقی بین این زوج گم نشده است.

از آنجایی که دولت آلبانی و سبزها بر سر صندوق بازسازی ملی و مکانیسم حفاظتی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی به توافق رسیدند، لایحه صندوق آتی استرالیا مسکن، یتیم مورد علاقه دستور کار قانونگذاری بوده است.

در ماه مارس، سخنگوی مسکن سبزها، مکس چندلر-ماتر، حمایت حزبش را به دست آورد تا از این لایحه به شکل فعلی آن حمایت نکند و رای گیری را حداقل تا هفته بودجه در ماه می به تاخیر انداخت.

ایده این بود که حزب کارگر را به میز مذاکره بازگرداند، جایی که سبزها خواستار توقف اجاره ملی و 5 میلیارد دلار هزینه مستقیم در سال برای مسکن به جای مدل صندوق آینده 10 میلیارد دلاری بودند، با پرداخت سالانه تا 500 دلار. متر

این فقط یک موقعیت آغازین بود، اما حزب کارگر به همان اندازه که در مورد آب و هوا از حزب کوچک و 11 رای سنا آن سخت می‌گرفت، در مورد مسکن مهر نمی‌خورد.

نخست‌وزیر، آنتونی آلبانیز، سبزها را با گفتن به خبرنگاران برانگیخت که حزب کارگر «خوشحال است که» بحثی درباره مسدود کردن صندوق ۱۰ میلیارد دلاری و ۳۰ هزار خانه اجتماعی جدید و مقرون‌به‌صرفه «از الان تا انتخابات بعدی» داشته باشد.

اما از منظر دولت، این سبزها بودند که به تعویق انداخته بودند تا برای خود زمان بیشتری برای تبلیغات در مورد موضوع مسکن بخرند، زیرا احزاب فرعی به رای اجاره‌نشینانی که از افزایش دورقمی اجاره‌بها در پایتخت‌ها خسته شده‌اند، محاکمه می‌کنند.

دولت آلبانی روند بازنگری حقوق اجاره‌کنندگان را در کابینه ملی آغاز کرد، که می‌تواند در نیمه دوم سال به ترمز دستی – اگر نگوییم توقف – بر اجاره تبدیل شود.

این کشور متعهد شد ۲ میلیارد دلار بیشتر برای مسکن اجتماعی و مقرون به صرفه تامین مالی کند. در بودجه، حداکثر نرخ کمک به اجاره را 15 درصد افزایش داد.

در حالی که این اقدامات نتوانست حمایت سبزها را جلب کند، آنها حمایت از جاهای دیگر را در تلاش برای منزوی کردن حزب کوچک جمع آوری کردند.

هفته گذشته دولت حمایت شبکه ژاکی لامبی و هر هشت وزیر مسکن ایالتی و منطقه ای را به دست آورد.

این هفته، جولی کالینز، وزیر مسکن، سرانجام موافقت کرد که حداکثر پرداخت 500 میلیون دلاری از سال 2029 را نمایه کند، و در نهایت سناتور مستقل دیوید پوکاک را در آخرین تلاش روز پنجشنبه برای به رای گذاشتن این لایحه به دست آورد.

اما علیرغم اینکه اکثر اردک های خود را پشت سر هم قرار دادند، پیشنهاد دولت شکست خورد، با ائتلاف، سبزها، یک ملت و رالف بابت از حزب استرالیای متحد، گیوتین را برای رأی گیری اجباری در ساعت 1 بعد از ظهر پنجشنبه رد کردند.

سبزها، که برای مدت طولانی متهم به کامل کردن دشمن خوب در برابر سیاست‌هایی از جمله طرح کاهش آلودگی کربن توسط دولت راد بودند، در موقعیت طاقت‌فرسایی قرار دارند.

غار، و آنها نشان می دهد که تقریبا هیچ لایحه دولتی وجود ندارد که آنها در نهایت تصویب نکنند، و قدرت مذاکره آنها را با وجود داشتن 11 رای قابل توجه سنا کاهش می دهد.

دست نگه دارید و می توان آنها را متهم کرد که چنان سازش ناپذیر هستند که به افرادی که می خواهند به آنها کمک کنند آسیب می رسانند.

سناتور ژاکی لامبی در آن منطقه بود که درخواستی پرشور از سبزها کرد: “لطفا، برای شما افرادی که اینجا هستید، که فکر می کنید وجدان اجتماعی دارید؟ آیا واقعاً می خواهید به بازی با زندگی مردم ادامه دهید؟ شما واقعا؟”

حقیقت غم انگیز این است که شاید مسئله مسکن بزرگترین نقطه گیر بین سبزها و کارگر باشد، زیرا آنها موضوعی را پیدا کرده اند که بر اساس آن پایگاه هایشان از آنها می خواهند که به مبارزه در گوشه و کنار خود ادامه دهند.

بدون توافق در مورد آب و هوا، همه ما محکوم به گرمای جهانی هستیم. اما در مورد مسکن، سبزها می‌توانند با اجاره‌کنندگان عصبانی بازی کنند و حزب کارگر می‌توانند با رای‌دهندگان متوسط ​​که سبزها را بیش از حد افراطی می‌دانند، بازی کنند.

البته دولت کارهای بیشتری می تواند انجام دهد. حتی اگر با مدل صندوق آینده مرتبط شود و آن را به یک انتخابات دیگر ببرد، همیشه می‌تواند 500 میلیون دلار در سال به طور مستقیم برای مسکن در این مدت هزینه کند.

کالینز به پادکست سیاست استرالیا آبان نیوز گفت که مسئله بودجه موقت در حال “پرش به جلو” است و دولت می‌خواهد ابتدا از صندوق آینده عبور کند. بررسی مالی استرالیا به طرز شومی پیشنهاد کرد که این لایحه می تواند یک محرک انحلال مضاعف باشد.

روز چهارشنبه، جیم چالمرز، خزانه‌دار، در مورد طرح B در صورت کاهش صورتحساب سؤال شد و پاسخ داد که دولت «سه قسمت را برای طرح A در نظر گرفته است»، با اشاره به اقدامات دیگری از جمله مشوق‌های مالیاتی ساخت به اجاره.

در مورد صندوق آینده، او گفت که این “باید باور” این است که پارلمان می تواند آن را در زمانی که “نرخ خالی فوق العاده پایین خالی است” مسدود کند. [and] اجاره های فوق العاده بالا».

به اندازه کافی منصفانه است که هر دو طرف تا آنجا که می توانند تلاش کنند، اما در یک نقطه خاص، اینطور به نظر می رسد که حزب کارگر و سبزها در حال بحث کردن یک موضوع هستند: “آنچه را که ما می گوییم انجام دهید وگرنه مسکن به آن می رسد.”