چسب پوستی برای درمان آلرژی به بادام زمینی؟ مطالعه در کودکان نوپا نویدبخش است

واشنگتن — یک پچ آزمایشی پوستی برای درمان کودکان نوپا که به شدت به بادام زمینی حساسیت دارند، نوید می دهد – بدن آنها را برای مقابله با گاز گرفتن تصادفی آموزش می دهد.

حساسیت به بادام زمینی یکی از شایع ترین و خطرناک ترین آلرژی های غذایی است. والدین نوزادان آلرژیک دائماً مراقب قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن هستند که می تواند جشن تولد و تاریخ بازی را به ویزیت اورژانس تبدیل کند.

هیچ درمانی وجود ندارد. تنها درمان برای کودکان 4 سال به بالا است که می توانند پودر بادام زمینی مخصوص را برای محافظت در برابر واکنش شدید مصرف کنند.

این پچ که Viaskin نام دارد، به دنبال ارائه چنین درمانی از طریق پوست است. محققان روز چهارشنبه گزارش دادند که در یک آزمایش بزرگ با نوجوانان 1 تا 3 ساله، به افرادی که نمی‌توانستند حتی بخش کوچکی از بادام زمینی را تحمل کنند، کمک کرد تا در نهایت با خیال راحت چند عدد از آن را بخورند.

دکتر متیو گرین هاوت، متخصص آلرژی در بیمارستان کودکان کلرادو که به رهبری مطالعه کمک کرد، گفت: اگر آزمایش‌های اضافی انجام شود، “این یک نیاز بزرگ برآورده نشده را پر خواهد کرد.”

حدود 2 درصد از کودکان ایالات متحده به بادام زمینی حساسیت دارند، برخی از آنها بسیار شدیدتر از مقدار ناچیز آن می توانند واکنش های تهدید کننده زندگی ایجاد کنند. سیستم ایمنی آنها نسبت به غذاهای حاوی بادام زمینی بیش از حد واکنش نشان می دهد و باعث ایجاد یک آبشار التهابی می شود که باعث کهیر، خس خس سینه یا بدتر می شود. برخی از جوانان بیشتر از آلرژی رشد می کنند، اما بیشتر آنها باید تا آخر عمر از بادام زمینی اجتناب کنند و داروی نجات همراه داشته باشند تا در صورت مصرف تصادفی مقداری از آن، از واکنش شدید جلوگیری کنند.

در سال 2020، سازمان غذا و دارو اولین درمانی را برای القای تحمل به بادام زمینی تأیید کرد – یک “ایمونوتراپی خوراکی” به نام پالفورزیا که کودکان 4 تا 17 ساله روزانه مصرف می کنند تا محافظت را حفظ کنند. پالفورزیا شرکت ایمونوتراپیوتیکس نیز در حال آزمایش در کودکان نوپا است.

DBV Technologies فرانسه، ایمونوتراپی مبتنی بر پوست را به عنوان روشی جایگزین برای حساسیت زدایی بدن نسبت به آلرژن ها دنبال می کند.

پچ Viaskin با مقدار کمی پروتئین بادام زمینی پوشیده شده است که جذب پوست می شود. یک وصله روزانه بین تیغه های شانه پوشیده می شود، جایی که کودکان نوپا نمی توانند آن را بکشند.

در مطالعه جدید، ابتدا 362 کودک نوپا مبتلا به آلرژی به بادام زمینی مورد آزمایش قرار گرفتند تا ببینند چقدر دوز پروتئین بادام زمینی را می توانند تحمل کنند. سپس به طور تصادفی به آنها اختصاص داده شد تا هر روز از پچ Viaskin یا یک پچ ساختگی مشابه استفاده کنند.

محققان به این نتیجه رسیدند که پس از یک سال درمان، آنها دوباره مورد آزمایش قرار گرفتند و حدود دو سوم از کودکان نوپا که از پچ واقعی استفاده کردند، توانستند با خیال راحت بادام زمینی بیشتری بخورند، معادل سه تا چهار.

این در مقایسه با حدود یک سوم از جوانانی است که از تکه های ساختگی استفاده می کنند. گرین هاوت گفت که احتمالاً شامل کودکانی می شود که از آلرژی بیشتر شده اند.

در مورد ایمنی، چهار گیرنده Viaskin واکنش آلرژیکی به نام آنافیلاکسی را تجربه کردند که به نظر می‌رسید مربوط به پچ باشد. سه نفر برای آرام کردن واکنش تحت درمان با اپی نفرین قرار گرفتند و یک نفر از مطالعه خارج شد.

برخی از جوانان نیز به طور تصادفی در طول این مطالعه غذاهای حاوی بادام زمینی خوردند و محققان گفتند که واکنش های آلرژیک در میان مصرف کنندگان Viaskin نسبت به افرادی که از چسب های ساختگی استفاده می کردند کمتر بود. شایع ترین عارضه جانبی، تحریک پوست در محل چسب بود.

این یافته ها در مجله New England Journal of Medicine منتشر شد.

دکتر آلکیس توگیاس از مؤسسه ملی بهداشت، که در این مطالعه شرکت نداشت، در مقاله ای نوشت: نتایج «خبر بسیار خوبی برای کودکان نوپا و خانواده های آنها به عنوان گام بعدی به سوی آینده با درمان های بیشتر برای آلرژی های غذایی است». سرمقاله همراه

توگیاس هشدار داد که برای مقایسه درمان‌های خوراکی و پوستی خیلی زود است، اما به داده‌هایی اشاره کرد که نشان می‌دهد هر کدام ممکن است مزایا و معایب متفاوتی داشته باشند – که این احتمال را افزایش می‌دهد که درمان خوراکی ممکن است قوی‌تر باشد اما عوارض جانبی بیشتری نیز ایجاد کند.

DBV Technologies چندین سال تلاش کرده است تا پچ بادام زمینی را به بازار عرضه کند. ماه گذشته این شرکت اعلام کرد که FDA داده‌های ایمنی بیشتری برای کودکان نوپا می‌خواهد، و یک مطالعه جداگانه در حال پیگیری درمان طولانی‌تر است. مطالعه بر روی کودکان 4 تا 7 ساله نیز در حال انجام است.

___

بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.