الیزابت هلمز در حال تغییر نام خود به عنوان یک مادر شیرین و فداکار است. آیا کسی آن را خواهد خرید؟ | عروه مهدوی

ملیز هلمز. او یک مادر فداکار دو بچه کوچک است که چیزی جز گردش های خانوادگی به باغ وحش، راه رفتن با سگش و صحبت کردن با شوهرش با صدایی بسیار معمولی که مطلقاً هیچ شباهتی به باریتون عجیب و غریب آلتر من شیطانی او، الیزابت، ندارد، ندارد. .

الیزابت هلمز را به خاطر می آورید، نه؟ برخلاف لیز زیبا و شیرین، الیزابت کمی نقشه کش بود. سال گذشته، هولمز به چهار فقره کلاهبرداری از سرمایه‌گذاران، با وانمود کردن به اینکه استارت‌آپ آزمایش خون او، Theranos، عملکردی دارد، محکوم شد و بیش از 11 سال زندان محکوم شد. او قرار بود در 27 آوریل محکومیت خود را آغاز کند، اما در آخرین لحظه درخواست تجدید نظر داد و برای او مدت زمان بیشتری در خانه خرید. او چگونه تصمیم گرفت آخرین لحظات ارزشمند آزادی را بگذراند؟ بچه هایش را به باغ وحش می برد و برای نیویورک تایمز عکس می گرفت. پس از تقریباً هفت سال سکوت رسانه‌ای، هولمز اخیراً چندین روز با نویسنده تایمز درباره انواع توت‌ها و غذاهای مکزیکی صحبت کرده است. نتیجه یک نمایه 5000 کلمه ای است که شخصیت جدید او را به جهان معرفی می کند.

هولمز ممکن است هرگز فناوری آزمایش خون Theranos را کامل نکرده باشد، اما او همیشه در برندسازی درخشان بود. شخصیت اصلی او تقریباً اعدادی از چیزی بود که جهان فکر می کرد یک رویاپرداز فناوری باید شبیه باشد: او مانند استیو جابز یقه یقه اسکی مشکی می پوشید. او از استنفورد انصراف داد. او یک گیاهخوار بود که رژیم غذایی سختگیرانه ای با آب سبز داشت و رازدار و خوددار بود. قبل از اینکه همه چیز خراب شود، مطبوعات تصویر او را خوردند. او به عنوان “استیو جابز بعدی” مورد تحسین قرار گرفت و به عنوان “جوانترین میلیاردر زن خودساخته جهان” تجلیل شد.

اکنون که تجسم قبلی او شکست خورده است، تماشای چرخش هلمز بسیار جذاب است. او می خواهد توضیح دهد که شخصیت مدیر عامل او یک عمل بود: «یک شخصیت [she] ایجاد شد» تا به عنوان یک زن در فناوری جدی گرفته شود. صدای عمیق معروف او بخشی از آن عمل بود: او و شوهرش اکنون درباره آن می خندند. حالا هولمز می‌خواهد فراموش کنیم که او قبلاً چه کسی بوده است و «لیز» را بشناسیم: گل ظریفی که، طبق نمایه تایمز، «نمی‌تواند فیلم‌های درجه‌بندی R را درک کند». او یک مادر دو فرزند است که فداکارانه “داوطلب برای خط تلفن بحران تجاوز جنسی” بوده است. او الگوی اطاعت و اهل خانه داری است: آنقدر که وقتی امی چوزیک، روزنامه نگاری که او را نمایان می کند، کفشش را با سگ لخت می کند، لیز او را تعقیب می کند تا آن را پاک کند.

یکی تصور می کند که هولمز امیدوار است تبدیل او به لیز تصویر او را بهبود بخشد و شاید حکم زندان او را کوتاه کند. پس خواهد شد؟ آیا افراد مناسب مسخ او را خواهند خرید؟ من نمی دانم. چیزی که من می دانم این است که Chozick بلافاصله به خاطر این نمایه در زندان توییتر قرار گرفت، که باعث موج خشم آنلاین شد. مردم او را متهم کردند که به اندازه کافی از هولمز انتقاد نمی کند و به نظر می رسد با نام تجاری “من فقط یک مادر دوست داشتنی هستم” پذیرفته شده است. با توجه به Chozick که تا حدودی ناعادلانه است، روشن می شود که هولمز یک دستکاری ماهر است که دقیقاً می داند چگونه مردم را مجذوب خود کند. چگونه می‌توانم از کسی بپرسم که از کودک 11 روزه‌اش روی مبل سفیدی در فاصله دو فوتی خود شیر می‌دهد که آیا واقعاً مرا فریب می‌دهد؟» چوزیک در یک نقطه می پرسد. هولمز به طرز هشداردهنده‌ای در جنگ‌افزار کردن زنان سفیدپوست مهارت دارد.

در حالی که فکر نمی‌کنم نمایه Chozick به هیچ وجه یک قطعه پف‌کننده باشد، خشم آن را درک می‌کنم. از این گذشته، به بسیاری از مادرانی که با زندان روبه‌رو هستند، عکس‌های رستگاری در یک روزنامه بزرگ دریافت نمی‌شوند، اینطور نیست؟ و اتفاقاً مادران زیادی در زندان های آمریکا هستند: وضعیت مادر و جنایتکار هولمز غیرعادی نیست. از سال 1980 تعداد زنان زندانی در ایالات متحده بیش از 525 درصد افزایش یافته است – نرخ رشدی که دو برابر بیشتر از مردان است. بر اساس یک نظرسنجی در سال 2016، حدود 58 درصد از زنان در زندان های ایالتی و فدرال مادران کودکان زیر 18 سال هستند. تعداد بسیار کمی از این زنان مطبوعات در خانه شان را می زنند و سعی می کنند جنایات آنها را بفهمند و آنها را انسانی کنند. تعداد بسیار کمی از این زنان شانس اول در زندگی دارند، چه رسد به شانس دوم.