کوچکترین گاوبازان اسپانیا، بمبرو تورو، رنگ قرمز را در حق خود برای کار می بینند

در زادگاهش ونزوئلا، اندرسون تورس هر آخر هفته را در میدان گاوبازی می گذراند – او نمی خواست هیچ یک از اجراهای پدرش را از دست بدهد.

او هنوز به خوبی غروری را که وقتی دید پدرش برای رویارویی با یک گاو نر از خانه بیرون می‌رفت احساس می‌کرد و اینکه چگونه جمعیت با هیبت نگاه می‌کردند را به خوبی به یاد می‌آورد. او عاشق شنیدن تشویق هواداران بود در حالی که پدرش اجرای خود را با یک ماشین بسیار کوچک شروع می کرد، جایی که هیچ کس دیگری نمی توانست در آن جا شود.

افراد مبتلا به آکندروپلازی، یک اختلال رشد استخوان که شایع‌ترین نوع کوتولگی را ایجاد می‌کند، مدت‌هاست که لباس آتش‌نشان یا دلقک در اسپانیا می‌پوشند تا گاوهای نر یا گاوهای جوان را در یک نمایش کمدی به نام “bombero torero” – که به معنای واقعی کلمه “گم‌باز آتش‌نشان” ترجمه می‌شود، تعقیب کنند. ‘.

این سنت یکی از محبوب‌ترین نمایش‌ها در دوره دیکتاتوری ژنرال فرانکو از اواخر دهه 1930 تا اواسط دهه 1970 بود، و اگرچه محبوبیت آن از آن زمان کاهش یافته است، اما هنوز هم جمعیت مشتاقی را در جشنواره‌های شهرهای بالا و پایین به خود جذب می‌کند. کشور.

برای اندرسون که 1.30 متر قد دارد، بزرگ شدن با این اختلال آسان نبود. اما دیدن پدرش در رینگ که او نیز مبتلا به آکندروپلازی است، او را سرشار از شادی کرد.

اندرسون به یورونیوز گفت: “در ابتدا فقط برنامه های او را تماشا می کردم، اما یک روز جرات کردم وارد میدان گاوبازی شوم. اولین باری که این کار را انجام دادم 18 ساله بودم. آن را بسیار دوست داشتم زیرا در خون من است.”

بلافاصله پس از شروع اجرا، او فرصت یک عمر را به دست آورد. رئیس شرکت “Popeye Torero” که این نمایش ها را اجرا می کند، اجرای او را در ونزوئلا دید.

همان روز بعد از ظهر او به من گفت: اندرسون، می‌خواهی به اسپانیا بیایی؟ او می گوید: من از فرصت استفاده کردم و به لطف او می توانم در این کشور زندگی کنم زیرا وضعیت ونزوئلا خوب نیست.

از زمان ورود او به اسپانیا همه چیز بسیار تغییر کرده است و حالا ونزوئلایی نگران آینده خود است.

پارلمان اسپانیا اخیراً مسابقات گاوبازی با حضور کوتوله ها را ممنوع کرده است. این مقررات که توسط کمیسیون حقوق اجتماعی ارائه شده است، استدلال می‌کند که «افراد مبتلا به کوتولگی را در میادین عمومی مورد تحقیر قرار می‌دهد».

اندرسون این قانون را درک نمی کند. “آنها می خواهند ما را از انجام کاری که دوست داریم باز دارند. ما با اجرای این نمایش احساس بسیار خوبی داریم، ما بسیار لذت می بریم.”

پایان این رویدادها به این معنی است که او دیگر 500 یورو به ازای هر اجرا دریافت نخواهد کرد – مبلغی که به او کمک می کرد تا هر ماه هزینه های زندگی را تامین کند. تنها گزینه او اکنون ادامه کار به عنوان پیشخدمت و روابط عمومی برای یک کلوپ شبانه است.

او اظهار تاسف می کند: «دلم برای اجرا در میدان گاوبازی تنگ خواهد شد، این چیزی است که بیشتر دوست دارم.

اجرای تحقیرآمیز؟

«کوچولوها» که افراد مبتلا به آکندروپلازی یکدیگر را صدا می کنند، دعواهای خود را از میدان گاوبازی بیرون آورده و به خیابان ها کشیده اند و در مقابل پارلمان اسپانیا در مادرید تظاهرات کرده اند.

با وجود این، وزارت حقوق اجتماعی از ممنوعیت استقبال می کند زیرا آنها معتقدند این نمایش بر اساس تمسخر، تحقیر و تحقیر یک وضعیت جسمانی است.

قانون تصویب شده اسپانیا را با کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد دارای معلولیت مطابقت می دهد.

خسوس مارتین، مدیر کل هیئت سلطنتی معلولان اسپانیا، می گوید: “من فردی مبتلا به کوتوله هستم و برای من این یک شغل کاملاً بی شرف و ناشایست است. ما نمی توانیم به ترویج فرهنگی مبتنی بر تمسخر کوتوله ادامه دهیم.” وزارت حقوق اجتماعی توصیه می کند.

“این برخلاف ماده 17 کنوانسیون است که در مورد حمایت از یکپارچگی افراد دارای معلولیت صحبت می کند و ماده 5 در مورد فرصت های برابر و عدم تبعیض. این نمایش یک فرد را به دلیل معلولیت در یک میدان عمومی مورد تمسخر و تحقیر قرار می دهد. “، او اضافه می کند.

چهار سازمان اصلی جامعه مدنی اسپانیایی که از حقوق افراد مبتلا به آکندروپلازی دفاع می‌کنند، اسپانیا را به دلیل آنچه که آنها رفتار تحقیرآمیز با بمب‌افکن‌ها می‌دانند به نهادهای اروپایی گزارش دادند.

“نمایش در دهکده ای در جنوب اسپانیا برگزار شد و والدین فرزندان خود را برای دیدن آن بردند. روز بعد دختری که کوتولگی داشت به مدرسه رفت، همکلاسی هایش او را در اطراف زمین بازی تعقیب کردند و آنچه را که دیده بودند بازسازی کردند و سعی کردند او را کتک بزنند.” سوزانا نووال، مدیر بخش بنیاد آکوندروپلازی آلپ.

او می افزاید: “افراد کوتوله ای شب ها بیرون می روند و برخی به آنها سکه می اندازند زیرا فکر می کنند بخشی از این نمایش ها هستند. این آنها را به سخره می گیرد و انگ این گروه را تداوم می بخشد.”

این بنیاد تخمین می زند که تقریباً 4000 نفر مبتلا به کوتولگی در اسپانیا وجود دارد که کمتر از 100 نفر از آنها در نمایش بمبرو تورو شرکت دارند.

نووال می گوید: «این گروه به قدری آسیب پذیر است که حتی اگر تعداد کمی از افراد این کار را انجام دهند، برای تضعیف حیثیت آنها کافی است.

اندرسون اظهارات او را رد می کند. او می گوید به عنوان یک هنرمند «طنز» هدفش این است که از همان دقیقه اول مردم را بخنداند.

شرکتی که او در آن کار می کند، “Popeye Torero” توسط خوان آجنجو اداره می شود. این تاجر می‌گوید که در بیش از 40 دهه گذشته هرگز چنین چیزی را در این حرفه تجربه نکرده است و از این ممنوعیت پشیمان است در حالی که سعی می‌کند اعداد را با هم جمع کند.

او می گوید: “وزارت امور اجتماعی حقوق این افراد، حق کار آزادانه آنها را زیر پا می گذارد. آنها هنرمند و گاوباز هستند. مخاطب به قد آنها نمی خندد، بلکه به کاری که انجام می دهد می خندد.”

مشکلات شغلی

آجنجو اکنون در این فکر است که سرنوشت “کوچولوها” چه خواهد شد، زیرا “کسی به آنها کار نمی دهد”. کارمندان سابق او همیشه برای استخدام سخت بوده اند و داشتن پیشنهادهای شغلی دیگر بسیار پیچیده بوده است.

دولت اسپانیا در تلاش است تا فهرستی از افراد مبتلا به کوتولگی که در این نمایش‌ها شرکت می‌کنند، تنظیم کند تا ابعاد مشکل را دریابد و برنامه‌ای طراحی کند که «به آن‌ها کمک کند تا از وضعیت ناپایدار خارج شوند».

به گفته مدیرکل هیئت سلطنتی معلولان اسپانیا، 200000 یورو برای بازآموزی حرفه ای افرادی که تحت تأثیر این ممنوعیت قرار گرفته اند، در نظر گرفته شده است.

او می‌گوید: «ما آن را سپری می‌بینیم که قرار داده‌ایم تا مردم مجبور نباشند خود را در این وضعیت نامطمئن بیابند». وقتی از او درباره آزادی «کوچولوها» در انتخاب شغلشان سؤال می‌شود، به تندی پاسخ می‌دهد: «آزادی‌ها و حقوق محدودیت‌هایی دارند. صحبت درباره آزادی در اینجا یک رویکرد انحرافی است».

اندرسون فکر نمی‌کند که تلاش دولت کافی باشد و می‌خواهد به او اجازه داده شود کاری را که دوست دارد انجام دهد.

او می گوید: “چرا نمی گذارند ما باشیم؟ ما در زندگی آنها دخالت نمی کنیم.”