رقابت های سیاسی ترکیه در مکان های غیرمنتظره ای رخ می دهد

اونور جان واروغلو گفت: در یک دنیای ایده آل، ما می توانیم به دولت ترکیه اعتماد کنیم. اما ما باید مطمئن شویم که آرای شمارش شده در لیتوانی به آنکارا ختم می شود.

“اگر ما تماشا نکنیم هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد.”

این جوان 27 ساله بخشی از تیمی از داوطلبان مستقل است که بر رای اتباع ترک در لیتوانی، پیش از انتخابات سراسری ترکیه در 14 مه نظارت می کنند.

او در نزدیک به هشت انتخابات داوطلب شده است، اما این انتخابات در کشور کوچک بالتیک خاص است، زیرا این اولین بار است که برگه های رای در اینجا تنظیم می شود. پیش از این، آنها باید برای رای دادن به مرز ترکیه می رفتند.

واروغلو که در جریان اعتراضات پارک گزی در سال 2013 دستگیر شد، گفت که حفاظت از یکپارچگی انتخابات ترکیه حیاتی است، زیرا معتقد است آزادی های دموکراتیک در کشورش از بین رفته است.

او به یورونیوز گفت: «ما کاملاً از رأی خود محافظت می کنیم. در ترکیه اعتراض کردن بسیار دشوار است و ما دیدیم که خاورمیانه پس از جنبش های بهار عربی چگونه سقوط کرد.

ما امیدی به یک جنبش اجتماعی بزرگ نداریم. تنها شانس ما برای تغییر در صندوق های رای است.»

ترک‌ها برای اولین بار در لیتوانی فرصت رای دادن پیدا کردند، زیرا تعداد آنها در سال‌های اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است و اکنون نزدیک به 2000 نفر در این کشور هستند.

اما با ورود بیشتر مردم ترکیه به کشور بالتیک، رقابت های سیاسی آنها نیز آغاز شد.

بنا بر گزارش ها، در ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، مساجد و مراکز فرهنگی اختصاص داده شده برای حامیان اردوغان و نیروهای مخالف مختلف مانند کردها و گولنیست ها، گروهی سیاسی که زمانی با رئیس جمهور ترکیه متحد شده بودند، وجود دارد.

واروغلو می‌گوید: «این تنش‌های سیاسی در واقع بیشتر در خارج از کشور انجام می‌شود، زیرا مردم آزادتر هستند تا نظرات خود را بیان کنند و فعالیت‌های خود را انجام دهند. در ترکیه، اگر حرفی بیش از حد سیاسی بزنید یا انجام دهید، ممکن است در زندان بمانید.»

اردوغان به طور فزاینده‌ای مخالفت‌ها را سرکوب کرده و قوانین بحث‌برانگیزی را وضع کرده است که «توهین به رئیس‌جمهور» و «اطلاعات نادرست» در شبکه‌های اجتماعی را جرم انگاری می‌کند.

واروغلو ادامه داد که این رقابت های سیاسی را می توان در خانواده جستجو کرد. مهم نیست که به اروپا بیایی. اگر شما از یک پیشینه ملی گرا، اسلام گرا یا یک مهاجر بیشتر طرفدار اروپا هستید، این ارزش ها را با خود می آورید.»

سیاست ترکیه مانند فوتبال است، شما با تیم خود به دنیا آمده اید و هر چه باشد از آن حمایت خواهید کرد.

چرا ترک ها در لیتوانی هستند؟

در طول دهه گذشته، اقتصاد ترکیه با رشد شدید تورم و سقوط یک واحد پولی، میلیون‌ها ترک را به لبه پرتگاه سوق داده است.

در سپتامبر 2021، یک دلار آمریکا 8 لیر ترکیه ارزش داشت. امروز 19.5 است.

این بادهای معکوس اقتصادی عمیقاً تأثیر گذاشته است که ترک‌هایی که مهاجرت می‌کنند و به کجا می‌روند.

تنها افرادی که در ترکیه می مانند کسانی هستند که از رژیم سود می برند. اگر مایل به ثبت نام در دستور کار آنها و حمایت از حزب هستید، آینده درخشانی خواهید داشت. اگر نمی‌خواهید ارزش‌های خود را فدای یک شغل خوب کنید، باید آن را ترک کنید.»

مسلم است که این تنها راه برای داشتن آینده ای روشن است.»

مهاجران ترک در لیتوانی در مقایسه با جوامع تثبیت شده ترک در سایر بخش های اروپا، تمایل دارند جوان تر، تحصیلات دانشگاهی و حمایت بیشتری از مخالفان باشند. با این حال، بسیاری هنوز از اردوغان حمایت می کنند.

بیشتر ترک‌های آلمان پس از جنگ جهانی دوم به عنوان کارگر مهمان رفتند. هیچ برنامه‌ای برای ادغام آنها وجود نداشت، بنابراین آنها جوامع خود را ساختند و در یک فانتزی ترکی گیر کرده‌اند.”

اما نسل‌های جدیدتر مهاجران در مکان‌هایی مانند لیتوانی چنین نیستند. آنها بازتر و اروپایی تر هستند.»

در انتخابات 2018، 87 درصد (2.63 میلیون) از رای دهندگان ترک ثبت نام شده در خارج از کشور ساکن 19 کشور عضو اتحادیه اروپا، بریتانیا، نروژ یا سوئیس بودند. تقریبا نیمی از کل رای دهندگان مهاجر در سال 2018 (47 درصد) در آلمان زندگی می کردند که در انتخابات ریاست جمهوری گذشته به شدت از اردوغان حمایت کرد.

یکی از این جوانان ترک که در انتخابات نقش محوری خواهد داشت مروه یلماز است.

این دختر 20 ساله که روز یکشنبه در سفارت ترکیه رای داد، در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در یکی از معتبرترین دانشگاه های لیتوانی است.

برای یلماز، رای نمی تواند مهمتر باشد. او نه تنها اولین بار بود که رای می‌داد، بلکه تنها اردوغان و حزب عدالت و توسعه او را که از سال 2001 بر ترکیه حکومت می‌کردند، می‌شناخت.

و او تنها نیست. پنج میلیون جوان این بار برای اولین بار در انتخابات ترکیه رای خواهند داد و حمایت آنها برای تعیین اینکه چه کسی برنده خواهد شد بسیار مهم است.

کمال قلیچداراوغلو، رقیب اردوغان و رهبر یک بلوک اپوزیسیون، با ویدئوهای برهنه شده خود در رسانه های اجتماعی، بسیاری از رای دهندگان جوان مشتاق تغییر را به خود جذب کرده است. اما اردوغان از حمایت قوی به ویژه در میان رای دهندگان مذهبی محافظه کار برخوردار است.

یلماز گفت: «برای من، بسیار واضح است که چه کسی باید رهبر بعدی باشد. او [Kılıçdaroğlu] تنها کسی است که می توانیم به او کمک کنیم تا کشورمان را از وضعیت وحشتناکی که اکنون در آن قرار دارد، نجات دهیم.»

ما خواهان تغییر برای آینده ای بهتر هستیم.»

دیکتاتورها بازنشسته نمی شوند

اردوغان با بزرگترین تهدید برای حکومت دو دهه ای خود مواجه است.

حمایت او با شکست مواجه شد و منتقدان او را به هدایت کشور به سمت استبداد، خراب کردن اقتصاد و برخورد نادرست در واکنش به زلزله ویرانگر فوریه که بیش از 50000 نفر را کشت، متهم کردند.

این مرد 69 ساله در دفاع از خود، زلزله را یک عمل خدایی خواند و اظهار داشت که آمادگی برای چنین بلای طبیعی فاجعه باری در این مقیاس غیرممکن است.

نظرسنجی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که یک مسابقه گردن و گردن بین اردوغان و رقیبش وجود داشته باشد و رای آتی به عنوان یک نبرد لرزه‌ای بر سر سرنوشت ترکیه مطرح شود.

نگرانی های گسترده ای وجود دارد که اردوغان نتواند عادلانه بازی کند، در حالی که هواداران او تهدید کرده اند که در صورت شکست، رای را رد خواهند کرد.

واروغلو گفت: ما نسبت به تقلب در انتخابات ناامنی زیادی داریم. ما در گذشته تجربیات بدی داشتیم، اما در آن زمان به خوبی سازماندهی نشده بودیم.

پس از رفراندوم سال 2017 در مورد اینکه آیا باید دموکراسی ترکیه را بازنگری کرد یا نه و یک ریاست اجرایی برای اردوغان ایجاد کرد – که او پیروز شد – پس از اینکه قوانین در آخرین لحظه تغییر کرد و اجازه داد 2.5 میلیون برگه رای بدون مهر در رای گیری گنجانده شود، مخالفان گریه کردند.

با این حال، واروغلو در مورد آنچه در خطر بود مطمئن تر بود.

هر نامزد دو آینده بسیار متفاوت را برای ترکیه نوید می دهد. یکی از آنها وعده محدودیت های بیشتر بر حقوق بشر، ناسیونالیسم وحشی تر و سرمایه داری است. دیگری نویدبخش بهبود حقوق بشر و بازگشت به هنجارهای اروپایی است.

این ترکیه است، هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد.