اعتراضات در ایران: دگرگونی یک جنبش در برابر سرکوب

در ایران هنوز باد شورش می وزد. به گفته فرهاد خسروخاور، جامعه شناس و مدیر مطالعات دانشکده مطالعات عالی علوم اجتماعی پاریس (EHESS)، خشم مردم همچنان قابل مشاهده است اما شکل آن تغییر کرده است.

او گفت: «این خود را به شکلی پراکنده و فردی نشان می دهد.

«دیگر با تظاهرات در خیابان همراه نیست».

در مواجهه با سرکوب وحشیانه رژیم ایران، مقاومت مجبور به سازگاری شد.

این محقق فرانسوی-ایرانی که معتقد است تهران در سرکوب مقاومت با مشکل مواجه است، ادامه داد: “تظاهرات خیابانی به تدریج خفه شده است. اما بعد فمینیستی جنبش ادامه دارد. زنان از پوشیدن حجاب در خیابان خودداری می کنند.”

امروز انقلاب در جامعه ایران وارد مرحله جدیدی می شود. رژیم رئیس جمهور ابراهیم رئیسی به شکل دیگری از سرکوب متوسل شده است: بستن بانک ها و فروشگاه هایی که پذیرای زنان بی حجاب هستند و نصب دوربین های نظارتی.

محمود امیری مقدم، مدیر سازمان غیردولتی حقوق بشر ایران، به یورونیوز گفت: «اما همه این اقدامات ناکارآمد بوده است. او افزود که این سرکوب نتوانسته “وضعیت را به وضعیت قبل از مرگ زن جوان کرد (مهسا امینی) بازگرداند.”

یک موضوع بین المللی ثانویه

این بحران جامعه بین‌المللی را طوفانی کرده است: «در ماه‌های اخیر، رهبران کشورهای اتحادیه اروپا و همچنین ایالات متحده، مسئولین نقض حقوق بشر در ایران را تحریم کرده‌اند. اینها فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرماندهان پلیس هستند. کورنلیوس ادبهر، متخصص ایران در کارنگی اروپا توضیح داد: افسران منطقه.

دارایی های آنها در اتحادیه اروپا مسدود شده و ورود آنها به اتحادیه اروپا ممنوع است.

اما برای برخی، اقدامات اتخاذ شده توسط جامعه بین المللی ناکافی است. آزاده کیان، جامعه شناس فرانسوی-ایرانی از دانشگاه پاریس گفت: «این تحریم ها بسیار ترسو هستند، شاید دلیل اصلی آن این باشد که در حال حاضر هیچ جایگزینی برای اکثریت معترضان پذیرفته نشده است».

آیا تغییر رژیم امکان پذیر است؟

کیان، کارشناس مسائل ایران و نویسنده کتاب زنان و قدرت در اسلام، ادامه می دهد: «نمی توان انتظار داشت که رژیم یک شبه سرنگون شود.

او ادامه داد: “گروه های مخالف سیاسی زیادی تشکیل شده اند. آنها به زمان نیاز دارند تا مواضع یکدیگر را بشنوند و شاید به سمت ائتلافی بروند تا در نهایت رژیم را سرنگون کنند.”

خسروخاور تصریح کرد: جوانان ایرانی در سراسر جهان نیز موضع گرفته اند: «میلیون ها نفر در کانادا، آمریکا و اروپا بسیج شده اند. تشکیل اپوزیسیون در دیاسپورای ایرانی نیروی محرکه ای برای تغییر رژیم است.

او ادامه داد: «این به آنها مشروعیت می‌دهد که می‌تواند والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را متقاعد کند که به جنبش بپیوندند.

اگر انقلاب رژیم را سرنگون نکند، تأثیر سیاسی آن می تواند در بلندمدت بزرگ باشد. وی در پایان گفت: «این جنبش زمینه را برای مشارکت بیشتر جامعه مدنی ایران در آینده فراهم کرده است».

کورنلیوس آدبهر، محقق، گفت: «این تمام نشده است. محمود امیری مقدم، مدیر سازمان غیردولتی حقوق بشر ایران، اطمینان داد که قیام های دیگر ممکن است “به محض اینکه فرصتی پیش بیاید” رخ دهد. «شمارش معکوس از روزی که مهسا را ​​کشتند شروع شد.

به گفته امیری مقدم، «فقط زمان است» تا یک انقلاب جدید به وقوع بپیوندد.