تعداد بیشتری از پناهجویان از بازداشت آزاد شده اند در این حرکت “کاملاً” به دلیل انتخابات | مهاجرت و پناهندگی استرالیا

حسین لطیفی پناهجوی ایرانی پس از 9 سال بازداشت از هتل ملبورن پارک به همراه 9 نفر دیگر آزاد شد.

لطیفی روز جمعه در سی و سومین سالگرد تولدش آزاد شد. این اولین بار در تقریباً یک دهه بود که او توانست بیرون از دیوارهای یک بازداشتگاه جشن بگیرد.

او می گوید: “من با نیروی مرزی استرالیا صحبت کردم و گفتم کیک من کجاست؟”

هنگامی که لطیفی اولین گام های خود را در خارج از بازداشت برداشت، احساس کرد که وزنه سنگینی برداشته شده است.

لطیفی می‌گوید: «وقتی در بازداشت بودم، احساس می‌کردم ذهنم در حال انفجار است. اما وقتی پاهای شما در خارج از بازداشت است، احساس آزادی می کنید. مثل اینکه دوباره متولد شده ای.»

دو هفته پیش، حدود 50 پناهجو و پناهجوی که برای معالجه پزشکی به استرالیا آورده شده بودند، در استرالیا در بازداشت بودند – از جمله 18 نفر در هتل پارک.

گمان می رود که 30 پناهجو و پناهجوی مدواک اکنون در بازداشتگاه خشکی بمانند.

وکلای مدافع تخمین می‌زنند که حدود 20 نفر روز جمعه از بازداشتگاه‌های ملبورن، سیدنی و بریزبن آزاد شدند، اما دستیابی به اطلاعات دقیق در مورد تعداد افرادی که هنوز تحت قوانین مدواک در بازداشت هستند دشوار بوده است.

لطیفی می گوید که انتشارات اخیر «مطمئناً به دلیل انتخابات فدرال آتی است». او می گوید: «امیدوارم دوستانم به زودی آزاد شوند.

لطیفی اولین بار در سال 2013 زمانی که 24 ساله بود پس از ورود به استرالیا با قایق بازداشت شد. او شش سال را در نائورو گذراند تا اینکه در سال 2020 برای معالجه به استرالیا منتقل شد.

برخی از سخت‌ترین سال‌های لطیفی در نائورو بود، جایی که او در یک چادر خفه‌کننده مملو از سایر پناهندگان و پناهجویان می‌خوابید.

«تهویه هوا وجود نداشت. آنقدر گرم بود که احساس می‌کردم در حال آب شدن هستیم.»

در چند سال گذشته در هتل پارک آتش‌سوزی، شیوع کووید-19 و ظاهراً حشرات در شام رخ داده است.

اما بازداشت بزرگ تنیس، نواک جوکوویچ، در اوایل سال جاری بود که بیشترین توجه رسانه ها را به خود جلب کرد.

لطیفی می‌گوید که دوران بازداشت او را سخت کرده است، اما لحظاتی وجود داشت که احساس می‌کرد از بلاتکلیفی در مقابلش غرق شده بود.

من سه تیغ قورت دادم، بازویم صدمه دید و در سال 2019 هفت بخیه زدم. در سال 2016 پنج بخیه زدم زیرا وضعیت بسیار بد بود. باور نکردنی است،» او می گوید. “شما می گویید، من تمام کردم. بعد از ارتکاب جرم صفر، همچنان شما را بازداشتی خطاب می کنند. از نظر روحی روی شما تأثیر می گذارد.»

خواهر بریجید آرتور، هماهنگ‌کننده پروژه پروژه پناهجویان بریجیدین، می‌گوید زمانی که پناهندگان آزاد می‌شوند، همچنان با بلاتکلیفی روبرو هستند. آنها ویزای پل موقت، مقدار کمی پول و اقامت دو هفته ای دریافت می کنند.

او می‌گوید که بدون کمک همه‌جانبه دولت، این وظیفه جامعه بزرگ‌تر است که وارد عمل شده و از آنها حمایت کند.

آرتور می‌گوید: «ما بین 40 تا 50 نفر را اسکان داده‌ایم و یک سازمان غیرانتفاعی کوچک هستیم که به کمک‌های مالی متکی است. آنها باید بتوانند به خدمات دسترسی داشته باشند [such as Centrelink] که در دسترس استرالیایی ها هستند.»

آزادی های سرسام آور باعث شده است که پناهجویان این سوال را مطرح کنند که چرا برخی آزاد می شوند و برخی دیگر پشت سر گذاشته می شوند.

هیچ قافیه یا دلیلی در مورد اینکه چه کسی آزاد می شود وجود ندارد. آرتور می‌گوید: «شما نمی‌توانید هیچ الگویی را ایجاد کنید. ما هرگز بازداشت طولانی مدت را لغو نخواهیم کرد. خیلی ظالمانه بوده اما شگفت انگیز است که بسیاری از آنها چقدر انعطاف پذیر هستند.»

وزیر امور داخله، کارن اندروز، روز جمعه گفت که “استرالیا برخی از قوی ترین ترتیبات حفاظت از مرزها را در جهان دارد”.

او گفت: “توافق این دولت برای اسکان مجدد پناهندگان در نیوزیلند یک بار دیگر نشان می دهد که اگر به طور غیرقانونی با قایق به استرالیا بیایید، راهی برای اسکان در استرالیا وجود ندارد.”

وزارت امور داخله در پاسخ به سوالی درباره آزادی لطیفی گفت: “در مورد موارد فردی اظهار نظر نمی کند”.

یک سخنگوی گفت: «افرادی که از بازداشت مهاجرت آزاد می شوند، از طریق برنامه خدمات پشتیبانی حل وضعیت، از جمله حمایت از کارگر موردی، اسکان و کمک مالی، حمایت انتقالی می شوند.

این وزارتخانه گفت: “ویزای پل خروج نهایی” به پناهجویان این امکان را می دهد که در جامعه اقامت کنند “در حالی که برنامه هایی برای ترک استرالیا دارند”.

برای لطیفی، حتی چیزهای کوچکی مانند پیاده روی و نوشیدن قهوه نیز شفابخش است.

“تو آزادی. دیگر خبری از امنیت نیست… و وقتی با مادرم تماس می‌گیرم، گریه می‌کند.» او می‌گوید.

بسیاری از مردم به من گفته اند که باید به خودم افتخار کنم [for surviving] و من به آنها گفتم که هستم. من نمی خواهم در گذشته خود زندگی کنم. من باید زندگی جدیدم را شروع کنم – رویای من.

لطیفی امیدوار است که در نیوزلند اسکان داده شود، اما می تواند از توافق پناهندگان استرالیا-NZ حذف شود زیرا قبلاً با مسیر اسکان مجدد ایالات متحده درگیر بوده است.