استرالیا پر از ستاره های فردی اما رویکرد تیمی قهرمان جام جهانی شد | جام جهانی کریکت زنان

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،

مناگر در ماه گذشته بیش از یک لحظه زودگذر جام جهانی کریکت زنان را تماشا کرده باشید، از نزدیک با Gin Wigmore’s Girl Gang – آهنگی که ورود تیم ها به زمین را در هر مسابقه همراهی می کند و در یک بازی پخش می شود، آشنا خواهید شد. حلقه به ظاهر پیوسته در بقیه زمان ها. در ظاهر یک آهنگ شاد و سرحال است. با این حال، در زمینه تیم استرالیایی، اشعار آن لحن شوم تری به خود می گیرد. ناگهان سطرهای “من قدرت پیدا کردم که آن را پاره کنم” و “ما داریم جهان را تسخیر می کنیم” استعاری به نظر نمی رسد و ایده نوعی دیکتاتوری تحت کنترل مگ لنینگ کاملاً در قلمرو امکان به نظر می رسد.

از ابتدا تا انتها در این تورنمنت، تیم لانینگ استرالیا بی رحم بوده است. هیچ کلمه ای بهتر برای نشان دادن راهی که آنها در مورد تجارت خود رفته اند وجود ندارد. رقابت برای یک مقام در یازدهم بازی بسیار شدیدتر از رقابتی است که آنها در زمین با آن روبرو بوده اند. از ستارگان تثبیت شده ای مانند لنینگ، الیز پری و آلیسا هیلی گرفته تا چهره های جدیدتر آلانا کینگ، دارسی براون و تالیا مک گراث، هیچ نقطه ضعفی برای بهره برداری وجود نداشت، نه روزنه امیدی که مخالفان بتوانند به آن بچسبند. انگلیس در شکست در فینال شجاع بود، اما در واقعیت شانس کمی برای متوقف کردن این غول‌پیکر داشت.

استرالیا مدت هاست که بازیکنان کریکت پر شوری را در تیم خود دارد. در طول تاریخ بازی زنان، هیچ زمانی نبوده است که بازیکنانی در سطح جهانی نداشته باشند. تیمی که در سال 2017 نتوانست به فینال جام جهانی برسد، سرشار از استعداد بود. بزرگترین تغییر بعد از آن تورنمنت هیچ ربطی به مهارت تک تک بازیکنان و همه چیز به نحوه عملکرد آنها به عنوان یک تیم ندارد. در سرتاسر تیم مسئولیت پذیری و مسئولیت پذیری وجود دارد – لنینگ و مربی متیو مات به کمک هر یک از بازیکنانشان در زمینه رهبری و فرهنگ تیمی پی برده اند و این به نفع همه بوده است.

دیگر تیم برنده شدن را به عنوان یک امر مسلم تلقی نمی کند – جشن های ویکت بدون توجه به مخالفت ها و مرحله مسابقات شاد و واقعی بوده است. این شادی در سایر زمینه های بازی آنها نیز وجود دارد. در مواقع نادری که شکار حذف می‌شد یا فرصتی از دست می‌رفت، بازیکنان لبخندی غمگین، عذرخواهی و عهد می‌کردند که دفعه بعد بهتر عمل کنند. هیچ سرزنش یا عصبانیت، هیچ زبان بدن منفی در این زمینه وجود نداشته است.

دارسی براون نسل بعدی در حال رشد استرالیا را رهبری می کند.
دارسی براون نسل بعدی شکوفایی استرالیا را رهبری می کند. عکس: سانکا ویداناگاما / خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ

خارج از زمین نیز آنها مانند تیمی در بالای جهان به نظر می رسند. گرچه گریس هریس نتوانست به زور وارد تیم بازی شود، اما روحیه او به وضوح بالا بوده است، و تماشای غرغر کردن او برای هم تیمی هایش روی نیمکت یکی از ویژگی های هر بازی بود. یک حس با هم بودن وجود دارد که این افراد بسیار ماهر را متحد کرده و آنها را به یک تیم غیرقابل توقف تبدیل کرده است.

با اولین بازی کریکت T20 زنان در بازی‌های کشورهای مشترک المنافع در بیرمنگام در اواخر امسال و جام جهانی T20 در آفریقای جنوبی در سال آینده، فرصت‌های زیادی برای این نیروی سرسخت وجود دارد تا به سرعت خود ادامه دهد. در حالی که بسیاری از بازیکنان ارشد تیم اکنون در 30 سالگی خود هستند و چشمک دور بازنشستگی روشن تر و واضح تر می شود، عمق کریکت زنان استرالیا باعث شرمساری ثروت می شود.

از دارسی براون، که در 19 سالگی قهرمانی جهان را در کارنامه دارد، تا کسانی که در بال ها منتظر هستند – هانا دارلینگتون (20)، استلا کمپبل (19) و میتلان براون (24) با توپ، تا جورجیا وول ( 18)، فیبی لیچفیلد (18) و روث جانستون (19) با خفاش، نسل بعدی از قبل برای بازی کریکت بین‌المللی مجهز شده‌اند. اگر آنها نماینده هر کشور دیگری بودند در این مسابقات حضور داشتند.

این فقط یک گروه ویژه از بازیکنان در حال حاضر در صدر نیست، بلکه یک کارخانه استعدادهای به ظاهر بی پایان است که ستاره های آماده را بر روی یک تسمه نقاله برتر با توانایی تسلط برای دهه آینده و فراتر از آن به وجود می آورد. با توجه به طرح اولیه فرهنگ تیمی قوی، این ستاره‌های جوان وقتی زمانش برسد، جای خود را خواهند گرفت، زیرا می‌دانند که به دام گرگ‌ها پرتاب نمی‌شوند، بلکه در آغوش درخشان تیمی قرار می‌گیرند که در هر زمان برای یکدیگر بازی می‌کنند. لحظه

در حالی که فضای تقریباً روستایی هاگلی بیضی کرایست چرچ، که به آرامی مملو از نیوزلندی های مودب در فواصل زمانی دور از اجتماع بود، دنیاها از یک زمین کریکت مملو از فریاد ملبورن در روز جهانی زن در سال 2020 دور بود، حال و هوای حاصل از تیم برنده در روز یکشنبه. خیلی مشابه همانطور که متفاوت بود، به احتمال زیاد کسانی که درگیر بودند این برد را به همان اندازه گرامی خواهند داشت. این ترکیب نادری از بی‌رحمی و شادی است که این دو لحظه متفاوت را به هم پیوند می‌دهد و نشان می‌دهد که این تیم چه تیم ویژه‌ای است و تا مدت‌ها در آینده خواهد بود.

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …