به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
روی جی سالتمن، کارشناس برجسته دولت فدرال در زمینه رایگیری رایانهای که هشدار نادیده گرفتهاش درباره آسیبپذیری کارتهای رای پانچ نشان از فاجعه معلق چاد در فلوریدا بود که نماد بازشماری مورد مناقشه در انتخابات ریاستجمهوری سال 2000 بود، در 21 آوریل در راکویل درگذشت. او 90 ساله بود.
نوه او مکس سالتمن گفت که مرگ او در خانه سالمندان به دلیل عوارض سکته های اخیر رخ داده است.
در یک گزارش 132 صفحهای فدرال که در سال 1988 منتشر شد و در بین هزاران نفر از مقامات رایدهی محلی در سراسر کشور توزیع شد، آقای سالتمن، تحلیلگر مؤسسه ملی استاندارد و فناوری، هشدار داد که تکههای مقوای رایدهندگان قرار است با مشت بزنند. از برگه های رای خود، که به عنوان چاد شناخته می شوند، ممکن است تا حدی متصل باقی بمانند (از این رو، آویزان شوند)، یا در هنگام شمارش آرا دوباره به کارت فشار داده شوند.
هر یک از این رویدادها انتخاب رای دهنده را نامشخص می کند یا اگر به نظر می رسید که برگه رای بیش از یک نامزد را انتخاب می کند، نامعتبر می شود.
آقای سالتمن با صراحت گفت: «توصیه میشود که به استفاده از کارتهای رایگیری از پیش امتیازدهی شده پایان داده شود.»
توصیه او تا حد زیادی نادیده گرفته شد، قطعا در فلوریدا، جایی که شمارش اولیه در انتخابات 2020 باعث شد نامزد جمهوری خواه، فرماندار جورج دبلیو بوش از تگزاس، با 1784 رای از دموکرات، معاون رئیس جمهور ال گور برتری داشته باشد. آن قانون ایالتی نیازمند بازشماری شمارش بود.
ارتش وکلا و فعالان سیاسی به فلوریدا آمدند، شکایت ها و شکایت های متقابل تشکیل شد و بازشماری در شهرستان های مختلف آغاز و متوقف شد. منظره کارگران انتخاباتی که با ذره بین کارت های رای دهی را بررسی می کردند تا قصد رای دهندگان را مشخص کنند، اصطلاح چاد آویزان را رایج کرد زیرا باعث ایجاد تردید در مورد صحت شمارش می شد.
پس از پنج هفته بازشماری، دیوان عالی ایالات متحده در 12 دسامبر 2000 وارد عمل شد و در تصمیمی 5 به 4، بازشماری به دستور دادگاه ایالتی را متوقف کرد و آقای بوش با 537 رای برتری نسبت به آقای بوش داشت. گور 25 رای کالج الکترال فلوریدا و ریاست جمهوری به آقای بوش اعطا شد.
آقای سالتمن در سال 2001 به USA Today گفت: «همیشه من را متحیر کرده است که چرا گزارش من هرگز مورد پذیرش گستردهتری قرار نگرفت.
بحران شمارش شمارش که دوره گذار ریاست جمهوری را در سال 2000 فلج کرد، جلسات استماع کنگره را برانگیخت که در سال 2002 منجر به قانون کمک به آمریکا برای رأی دادن شد که استفاده از کارت های پانچ در انتخابات فدرال را غیرقانونی اعلام کرد.
در ماه گذشته، فاکس نیوز با پرداخت 787.5 میلیون دلار برای حل و فصل دعوای افترا که توسط Dominion Voting Systems ارائه شده بود، پس از اینکه شخصیتهای تلویزیونی فاکس به دروغ ادعا کردند که دستگاههای رایگیری Dominion مستعد هک هستند و در انتخابات 2020 رای را از رئیس جمهور دونالد جی تغییر داده بودند، موافقت کرد. ترامپ به جوزف آر. بایدن جونیور در پتنتهای این شرکت به گزارشهای اولیه آقای سالتمن در مورد آسیبپذیریهای کارت پانچ اشاره میکند که نشان میدهد فناوری رایگیری Dominion بر این نقصها غلبه کرده است.
در اوایل سال 1976، آقای سالتمن هشدار داد که “ما یک مشکل جدی اعتماد عمومی به رایانه ها و یک مشکل جدی اعتماد عمومی به مقامات دولتی داریم، و در زمان انتخابات آنها تمایل به ادغام دارند.”
زمانی که روسای او در آژانس فدرال نگرانی های اولیه او را نادیده گرفتند، آقای سالتمن کمک هزینه ای 150000 دلاری دریافت کرد تا به بررسی مشکلات رای گیری در سراسر کشور بپردازد.
او گزارشی پیدا کرد که اولین تجربه رای دادن با کارت پانچ دیترویت را در انتخابات مقدماتی سال 1970 مرور می کرد. “نارسایی های طراحی دستگاه رای گیری” را نشان داد که برگه های رای را باطل کرده بود زیرا رای دهندگان ناخواسته به بیش از تعداد نامزدهای تعیین شده رای داده بودند. نگرانی های مشابهی در مورد رای گیری با کارت پانچ پس از انتخابات سال 1984 برای ارزیابی دارایی در شهرستان پالم بیچ، فلوریدا، مطرح شد.
در سال 1988، گزارش پیشگویانه آقای سالتمن، “دقت، صداقت و امنیت در شمارش آرا رایانهای، ممنوعیت ماشینهای رایگیری کارت پانچ از پیش امتیازدهی شده را توصیه کرد که بحران شمارش را در فلوریدا در سال 2000 ایجاد کرد.
او همچنین استفاده از سیستمهای رایانهای را توصیه کرد که از بررسی صحت رایدهندگان قبل از خروج از رایگیری جلوگیری میکند و باعث نمیشود که بلافاصله پسانداز کاغذ چاپی برای مقامات انتخاباتی برای بازشماری مجدد بررسی شود.
آقای سالتمن نوشت: “نقایص سیستم رای گیری کارت پانچ از پیش امتیازدهی شده اساسی است و با تغییرات مهندسی یا مدیریتی قابل رفع نیست.” او افزود که “بررسی دستی کارت های رای گیری از پیش امتیازدهی شده برای تعیین قصد رای دهنده بسیار ذهنی است.”
او ادامه داد: «به عنوان مثال، شمارندههای دستی مجبورند تعیین کنند که آیا یک نقطه خراش روی چاد قصد ثبت رأی را نشان میدهد یا خیر».
ماکس سالتمن گفت که پدربزرگش ابراز نگرانی کرده بود که تقریباً تمام سیستمهای رایگیری الکترونیکی در ایالات متحده، علیرغم هشدارهایش در مورد آسیبپذیریهای سیستمعاملهای پیچیده، همچنان به سیستمهای عامل پیچیده متکی هستند.
چارلز استوارت سوم، استاد علوم سیاسی MIT که با آقای سالتمن مشورت کرده است، از طریق ایمیل گفت: «روی از اینکه چگونه رایانهها میتوانند به بهبود مدیریت انتخابات کمک کنند، با خودکار کردن شمارش آرا، که تمرینی بسیار خستهکننده و مستعد خطا است، قدردانی کرد. با دست انجام می شود اما او نشان داد که این ماشینها گاهی خراب میشوند و احمقانه بود که سیستمهایی را طراحی نکنیم که این واقعیت را در نظر بگیرند.»
روی گیلبرت سالتمن در 15 ژوئیه 1932 در منهتن از رالف هنری سالتمن، پسری از مهاجران روسیه و ژوزفین (استرن) سالتمن، که در دوران نوزادی از بوداپست مهاجرت کرده بود، به دنیا آمد. پدرش مدیر تولید در صنعت پوشاک و بعداً در یک کارخانه لوازم الکتریکی بود. مادرش خانه دار بود.
روی که در برانکس و سانی ساید، کوئینز بزرگ شد، از دبیرستان فنی بروکلین فارغ التحصیل شد.
او در سال 1953 مدرک مهندسی برق را از موسسه پلی تکنیک Rensselaer در تروی، نیویورک دریافت کرد. در سال 1955، او مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی از MIT دریافت کرد و در آنجا بر روی سیستم های هدایت ناوتیلوس، اولین زیردریایی هسته ای کار کرد. او همچنین در رشته مهندسی در دانشگاه کلمبیا تحصیل کرد و در سال 1976 مدرک کارشناسی ارشد مدیریت دولتی از دانشگاه آمریکایی واشنگتن دریافت کرد.
در سال 1969، پس از مشاغلی در شرکت Sperry Gyroscope و IBM، به مؤسسه ملی استاندارد و فناوری وزارت بازرگانی پیوست و در آنجا روی سیاستگذاری نرمافزار کار کرد و در هیئت نامهای جغرافیایی ایالات متحده خدمت کرد، آژانسی که مسئول حفظ استفاده یکنواخت بود. نام های جغرافیایی در داخل دولت فدرال
ازدواج اول او با لنور ساک به طلاق ختم شد. در سال 1992 با جوآن اتینگر افروس ازدواج کرد. او در سال 2008 درگذشت.
علاوه بر نوه اش مکس، پسرانش دیوید و استیون و دختری به نام ایو از ازدواجش با دکتر ساک به یادگار مانده است. فرزندان ناتنی او، دیوید، پیتر و سارا. دو نوه دیگر؛ و شش نوه
پس از بازنشستگی در سال 1996، آقای سالتمن مشاور انتخابات شد.
توجه دیرهنگام به گزارش های او پس از انتخابات سال 2000، تا حدی در نتیجه شهادت وی در کمیته علوم مجلس نمایندگان در می 2001، او را بر آن داشت تا کتابی قطعی به نام «تاریخ و سیاست فناوری رأی گیری» (2006) بنویسد. ).
وی همچنین در مورد مسائل انتخاباتی صحبت کرد. در نامه ای به واشنگتن پست در سال 2005، او هشدار داد که الزام گرجستان مبنی بر داشتن کارت شناسایی عکس دار، با هزینه 20 دلار در هر پنج سال، ممکن است ممنوعیت قانون اساسی برای مالیات بر رأی گیری را نقض کند.
همانطور که سو هالپرن در نیویورکر در سال 2020 نوشت، بسیاری از مشکلات احتمالی در مورد ماشینهای رایگیری الکترونیکی که آقای سالتمن شناسایی کرد، باقی میماند: «مجموعههایی که نمیتوانند حسابرسی شوند، زیرا دستگاههای رأیگیری ردیابی کاغذ، اشکالات نرمافزاری و سختافزاری را ارائه نمیدهند. آسیبپذیریهای امنیتی، اتصال ضعیف بین ماشینهای رایگیری و رایانههای جدولبندی مرکزی، تضاد منافع بین فروشندگان سیستمهای کامپیوتری، و مقامات انتخاباتی که فاقد تخصص کامپیوتری هستند.
آقای سالتمن اغلب میگفت که هیچ حاشیهای از خطا در رأیگیری وجود ندارد، که مشارکت مدنی و اعتماد به سیستم انتخاباتی برای یک دموکراسی بسیار حیاتی است و نمیتواند زمینهای برای تردید باقی بگذارد.
او اغلب می گفت: «انتخابات مانند پرتاب یک موشک فضایی است. “این باید برای اولین بار کار کند.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.