معترضان سریلانکا پس از ممنوعیت شبکه های اجتماعی از مقررات منع آمد و شد سرپیچی کردند | سری لانکا

پس از آن که خاموشی شبکه های اجتماعی نتوانست یک روز دیگر از تظاهرات ضد دولتی را متوقف کند، نیروهای مسلح در سریلانکا با جمعیت معترض علیه بحران اقتصادی رو به وخامت روبرو شدند.

این کشور جنوب آسیا در دردناک ترین رکود اقتصادی خود از زمان استقلال از بریتانیا در سال 1948، با کمبود شدید مواد غذایی، سوخت و سایر لوازم ضروری – همراه با تورم بی سابقه و قطع برق فلج کننده مواجه است.

رئیس جمهور گوتابایا راجاپاکسا روز جمعه، یک روز پس از تلاش جمعیت برای یورش به خانه وی در پایتخت، کلمبو، وضعیت فوق العاده وضع کرد و منع آمد و شد در سراسر کشور تا صبح روز دوشنبه برقرار است.

ساماگی جانا بالاوگایا (SJB)، ائتلاف اصلی اپوزیسیون سریلانکا، خاموشی شبکه های اجتماعی با هدف سرکوب تشدید تظاهرات عمومی را محکوم کرد و گفت زمان استعفای دولت فرا رسیده است.

هارشا دی سیلوا، قانونگذار SJB، به خبرگزاری فرانسه گفت: «رئیس جمهور راجاپاکسا بهتر است متوجه شود که جریان حاکمیت خودکامه او را تغییر داده است.

نیروهای مسلح به تفنگ های تهاجمی برای متوقف کردن تظاهرات نمایندگان مخالف و صدها تن از هواداران آنها که تلاش می کردند به سمت میدان استقلال پایتخت راهپیمایی کنند، حرکت کردند.

این جاده در چند صد متری خانه رهبر اصلی مخالفان، ساجیث پرماداسا، مسدود شده بود و جمعیت نزدیک به دو ساعت قبل از متفرق شدن به طور مسالمت آمیز با نیروهای امنیتی درگیر شدند.

Eran Wickramaratne، یکی دیگر از قانونگذاران SLB، اعلام وضعیت اضطراری و حضور نیروها در خیابان های شهر را محکوم کرد. او گفت: «ما نمی توانیم اجازه تسلط نظامی را بدهیم. آنها باید بدانند که ما هنوز یک دموکراسی هستیم.»

به ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی دستور داده شد دسترسی به فیس‌بوک، واتس‌اپ، توییتر و چندین پلتفرم رسانه‌های اجتماعی دیگر را مسدود کنند، اما خاموشی مانع از چند تظاهرات کوچک در سایر نقاط سریلانکا نشد.

پلیس برای متفرق کردن دانشجویان دانشگاه در شهر مرکزی پرادنیا گاز اشک آور پرتاب کرد، اگرچه اعتراضات در سایر نقاط کشور بدون حادثه پایان یافت.

رسانه های خصوصی گزارش دادند که رئیس رگولاتور اینترنت سریلانکا پس از اجرایی شدن حکم ممنوعیت از سمت خود استعفا داد. خاموشی بعداً در همان روز پس از حکم کمیسیون حقوق بشر کشور مبنی بر اینکه وزارت دفاع قدرتی برای اعمال سانسور ندارد، لغو شد.

خیابان‌های کلمبو به‌جز اعتراض مخالفان و صف‌های طولانی خودروهایی که برای دریافت سوخت در صف ایستاده‌اند، تا حد زیادی خالی ماندند.

پلیس گفت که یک مرد پس از بالا رفتن از یک دکل پر فشار در نزدیکی خانه راجاپاکسا بر اثر برق گرفتگی جان خود را از دست داده است. ساکنان گفتند که او به قطع برق معترض است.

پیش از اجرای قطعی شبکه های اجتماعی، تظاهرات گسترده ای برای روز یکشنبه برنامه ریزی شده بود، اما سازمان دهندگان این تظاهرات را به بعد از لغو مقررات منع رفت و آمد در روز دوشنبه به تعویق انداختند.

تشدید اعتراضات منجر به شکاف هایی در داخل دولت شده است و نامال راجاپاکسا، برادرزاده رئیس جمهور، قطع نسبی اینترنت را محکوم می کند. نامال، وزیر ورزش کشور گفت: «من هرگز مسدود شدن شبکه های اجتماعی را نمی پذیرم.

یک حزب کوچک نیز اشاره کرده است که ممکن است ظرف یک هفته ائتلاف حاکم را ترک کند. این اقدام بقای دولت را تهدید نمی کند، اما شانس آن را برای تمدید قانونی فرمان وضعیت اضطراری کشور به خطر می اندازد.

دیپلمات های غربی در کلمبو نسبت به استفاده از قوانین اضطراری برای سرکوب مخالفت های دموکراتیک ابراز نگرانی کرده و گفته اند که از نزدیک تحولات را زیر نظر دارند.

کانون بانفوذ وکلای سریلانکا از دولت خواسته است تا وضعیت اضطراری را که به نیروهای امنیتی اجازه می دهد مظنونان را برای مدت طولانی بدون هیچ اتهامی دستگیر و بازداشت کنند، لغو کند.

تظاهرات همبستگی در آخر هفته در سایر نقاط جهان از جمله در شهر ملبورن استرالیا که محل سکونت جمعیت زیادی از سریلانکایی است، برگزار شد.

کمبود شدید ارز خارجی باعث شده تا سریلانکا برای تامین بدهی خارجی 51 میلیارد دلاری خود با مشکل مواجه شود و این بیماری همه گیر درآمد حیاتی ناشی از گردشگری و حواله های ارسالی را اژدر می کند.

این بحران همچنین باعث شده است که کشور وابسته به واردات قادر به پرداخت حتی برای اقلام ضروری نباشد. کمبود گازوئیل در روزهای اخیر خشم را در سراسر سریلانکا برانگیخته است و باعث اعتراض در پمپ های خالی شده است و شرکت های برق برای صرفه جویی در مصرف سوخت، خاموشی های 13 ساعته را اعمال کرده اند.

بسیاری از اقتصاددانان همچنین می گویند که این بحران به دلیل سوء مدیریت دولت، سال ها استقراض انباشته و کاهش نادرست مالیات ها تشدید شده است.

سریلانکا در حال مذاکره با صندوق بین المللی پول برای کمک مالی است.