به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
جیاولیا هوگت به عنوان مدیر اجرایی بورس لندن در دو سال گذشته هوای تازه ای داشته است. او که یک جامعهشناس با سابقه دانشگاهی است، طوری صحبت میکند که گویی واقعاً به نقش مبادله در اقتصاد بریتانیا اهمیت میدهد – نگرانیای که تشخیص آن اغلب در وسواس شرکت مادر به دادههای جهانی و محصولات تحلیلی دشوار است.
او کاملاً مطابق اجماع جدید است که میگوید عناصر اصلی حکومت بریتانیا و رژیم حمایت از سهامداران باید برچیده شوند تا شرکتهای بیشتری به لندن جذب شوند، همانطور که سازمان رفتار مالی این هفته پیشنهاد کرد (دیدگاه این ستون: متأسفانه، این تحلیل عملی ممکن است درست). اما او همچنین ایدههای واقعاً نوآورانهای مانند طرحی برای ایجاد یک محل معاملات سهام برای شرکتهای خصوصی بهعنوان پلهای برای فهرست کامل بازار بریتانیا تولید کرده است.
با این حال، آخرین افکار آزادانه هاگت در مورد چگونگی تقویت «اکوسیستم» بازار سرمایه، شایسته هیچ تشویقی نیست. خلاصه: مدیران مستقر در بریتانیا برای وفاداری به لندن نیاز به افزایش حقوق دارند.
خوب، تجزیه و تحلیل آنقدرها هم ساده نیست، اما رمزگشایی روحیه درخواست او برای “بحث سازنده” در مورد پاداش های اتاق هیئت مدیره دشوار نیست. هاگت استدلال میکند: «اغلب همان آژانسهای نیابتی و مدیران دارایی که با سطوح غرامت در بریتانیا مخالف هستند، از بستههای غرامت بسیار بالاتر در حوزههای قضایی مختلف، به ویژه در ایالات متحده حمایت میکنند».
این فقدان زمینه بازی برابر برای شرکتهای بریتانیایی اغلب مورد بحث قرار نمیگیرد، یا اگر مطرح میشود، خطرات منفی شرکتها، اقتصاد ما و رقابتپذیری ما بخشی از گفتگو نیست.
واضح است که او درست میگوید که آژانسهای رایگیری نیابتی منافقانی هستند که مثلاً به یک بسته 10 میلیون پوندی اتاق هیئت مدیره در بریتانیا اعتراض میکنند و در عین حال به یک شرکت معادل 30 میلیون دلاری در ایالات متحده سر تکان میدهند. اما، بیایید، این ایده که مدیران در شرکت های فهرست شده در بریتانیا باید با پول بیشتر یا مشوق های سهام بیشتر رشوه بگیرند، مزخرف است.
مدیران FTSE 100 در مقایسه با همتایان اروپایی دستمزد کمتری دریافت نمی کنند، که میدان بازی مناسب تری برای مقایسه است. در مورد استخدام، بالاترین نردبان شرکت های مظنونی بریتانیا به طور قابل ملاحظه ای بین المللی است. همه کسانی که می آیند خوش آمدید – و سال هاست که می آیند.
هاگت ممکن است به گروه بورس لندن، شرکت مادر FTSE 100، نگاه کند. موفق شد دیوید شویمر آمریکایی را به عنوان مدیر اجرایی خود استخدام کند که به مدت 20 سال در گلدمن ساکس کار می کرد، جایی که آنها دستمزد بدی به خود نمی دهند. شویمر آماده شده است تا با 4.7 میلیون پوند (2022) و 6.8 میلیون پوند (2021) در بریتانیا دست به کار شود. قبل از او یک فرانسوی به نام خاویر روله بود.
نمونه های نادری از فرار مدیران ارشد FTSE 100 به ایالات متحده وجود دارد. Laxman Narasimhan سال گذشته از شرکت Dettol به Durex Reckitt Benckiser به Starbucks تغییر مکان داد. اما در طرف دیگر دفتر کل، پیرسون سهامدارانش را متقاعد کرد که استخدام اندی برد، مدیر سابق دیزنی را در یک بسته به سبک ایالات متحده با یک جزء سهم سپر ببلعند. سر و صدا وجود داشت (جوایز میکی موس و غیره)، اما از بین رفت.
نکته این است که یک بورس اوراق بهادار سالم همچنین از شرکت های پیشرو خود می خواهد که به طور مبهم با انتظارات محلی در مورد پاداش های منصفانه مطابقت داشته باشند. همه نمی توانند در میانه اقیانوس اطلس شناور باشند و به هیچ کس پاسخگو نباشند. نسبت های پرداخت در بسیاری از شرکت های FTSE 100 در حال حاضر بسیار فراتر از آن چیزی است که 20 سال پیش قابل قبول بود.
هاگت میگوید که به دنبال مشارکت در گفتگوی «چادر بزرگ» درباره غرامت اعدام است. یکی از این موارد: دستمزد اتاق هیئت مدیره در بریتانیا در حال حاضر بسیار بالا است. و اگر دستور کار اصلاحات گسترده تر در مورد قوانین و مقررات بازار سهام به عنوان راهی برای افزایش دستمزد مدیران بریتانیا در نظر گرفته شود، جهان خارج ممکن است به این نتیجه برسد که همه چیز یک رکیک است. روی اصلاحات با جذابیت وسیع تمرکز کنید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.