استرالیا نسبت به خطر “معدن بیش از حد” در مسابقه برای تامین مواد معدنی مورد نیاز برای انرژی پاک هشدار داد | معدن

بر اساس گزارشی جدید، استرالیا در تلاش پرمخاطره برای شکستن کنترل چین بر مواد معدنی حیاتی برای فناوری انرژی پاک، خطر استخراج بیش از حد را دارد و در عین حال جایگزین هایی مانند بهبود بازیافت باتری را نادیده می گیرد.

انتشار تحقیقات Jubilee Australia که مفروضات تقاضای مواد معدنی را زیر سوال می برد و در مورد ایجاد آسیب های غیرضروری زیست محیطی هشدار می دهد، در حالی صورت می گیرد که دولت فدرال راهبردی را برای رسیدگی به تسلط چین بر مواد معدنی که برای یک کشور حیاتی است، آماده می کند.

جوبیلی گفت استرالیا ممکن است به دلیل عجله برای استفاده از «پیش‌بینی‌های حیرت‌انگیز»، بیشتر از حد لازم، مواد معدنی حیاتی را کشف کند.

لوک فلچر، نویسنده اصلی این گزارش، گفت: «با توجه به اینکه به دنبال بهره برداری از یک منبع دیگر هستیم، بسیار مهم است که رویکردی هوشمندتر و کارآمدتر اتخاذ کنیم.

در حالی که راهبرد دولت برای تبدیل استرالیا به یک ابرقدرت انرژی‌های تجدیدپذیر، انتقال از اقتصاد صادراتی مبتنی بر سوخت‌های فسیلی را به طور معتبر سرعت می‌بخشد، استخراج این مواد معدنی کلیدی در حال انتقال آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی قابل‌توجهی را به دنبال خواهد داشت، اگر آن را به درستی مدیریت نکنیم. ”

مواد معدنی حیاتی – مانند لیتیوم و مس – و زیر مجموعه خاک‌های کمیاب آن در همه چیز از باتری خودروهای الکتریکی و توربین‌های بادی گرفته تا گوشی‌های هوشمند، آهنرباهای پرقدرت و فناوری دفاعی استفاده می‌شوند.

چین تولیدکننده بزرگ بسیاری از این مواد معدنی است و اغلب بر فرآیندهای پالایش مورد نیاز برای مفید کردن آنها تسلط دارد. استخراج خاک‌های کمیاب، به‌ویژه، می‌تواند حجم زیادی از مواد سمی تولید کند و فرآوری آن پیچیده است و چین را در مقایسه با سایر کشورها پیشتاز می‌کند.

در حالی که استرالیا دارای ذخایر بزرگی از اکثر مواد معدنی است، به طور سنتی آنها را برای فرآوری به خارج از ساحل می فرستد.

ماه گذشته، وزیر منابع، مادلین کینگ، به حضار داروین که شامل متحدان کلیدی و شرکای تجاری بود، گفت که موقعیت چین در بازار یک چالش استراتژیک برای استرالیا است.

او گفت: «با همکاری، شرکای همفکر می‌توانند زنجیره‌های تأمین جدید، متنوع، انعطاف‌پذیر و پایدار را به‌عنوان بخشی از یک محافظت جهانی در برابر تمرکز ایجاد کنند».

موضع دولت نشان دهنده چراغ سبزی به بخش معدن برای پیگیری پروژه هایی است که مواد معدنی تولید می کنند که به فناوری های کم آلاینده مانند خودروهای الکتریکی، باتری ها و پنل های خورشیدی و همچنین کاربردهای دفاعی می پردازند.

همچنین کمک های مالی دولتی برای شرکت هایی که توانایی های فرآوری و تولید مواد معدنی را توسعه می دهند، وجود دارد.

Jubilee این سوال را مطرح می کند که آیا استرالیا می تواند خود را از بحران آب و هوایی خارج کند؟

این گزارش می‌گوید: «یکی از راه‌حل‌های بحران کربن اغلب، از جمله در تبلیغات توسط خود شرکت‌های معدنی، با عبارتی ساده نشان داده می‌شود که این امر مستلزم استخراج مقادیر قابل توجهی از مواد معدنی جدید است.»

جوبیلی گفت که پیش بینی های تقاضا باید مورد آزمایش قرار گیرد و استخراج معدن می تواند از طریق منابع جایگزین تامین مواد معدنی کاهش یابد.

به عنوان مثال، باتری‌های لیتیوم یونی تا 90 درصد قابل بازیافت هستند، اما طبق گفته Jubilee فقط در استرالیا با نرخ کمتر از 10 درصد بازیافت می‌شوند.

این گزارش افزایش حمایت ها را برای جوامع بومی توصیه می کند، با توجه به اینکه استخراج مواد معدنی اغلب تأثیرات قابل توجهی بر جوامع واقع در نزدیکی ذخایر دارد.

راد کمپبل، مدیر تحقیقات مؤسسه استرالیا، گفت که سیاست‌گذاری بر اساس مدل‌های اقتصادی با نقص‌ها و فرضیات نامشخص انجام می‌شود.

کمپبل گفت: «زمان آن فرا رسیده است که تفکر انتقادی در مورد سیاست‌های به اصطلاح «معدنی‌های حیاتی» اعمال شود.

“با تفکر روشن تر و بحث منطقی در مورد استفاده و استخراج مواد معدنی برق رسانی، می توان از آسیب، نابرابری و ناکارآمدی رونق معدنی قبلی جلوگیری کرد.”