به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
رئیس جمهور نگران این بود که یک سواری با باد در یک موتورسیکلت چه بلایی سر موهای همسرش خواهد آورد. او از منشی مطبوعاتی او، پاملا تورنور تیمینز، راهنمایی خواست. او پیشنهاد کرد که این زوج سوار کانورتیبل نشوند.
خانم تیمینز در تاریخ شفاهی سال 1964 گفت: «ما در مورد آن بحث کردیم، و من بالای حبابی را پیشنهاد کردم، و بلافاصله او گفت: «نه، این نیمه رضایت بخش است. اگر برای دیدن مردم بیرون می روی، پس آنها باید بتوانند تو را ببینند.»
رئیس جمهور مورد بحث جان اف کندی بود و موتورسیکلت مورد بحث آنها سرنوشت ساز عبور از دالاس در نوامبر 1963 بود که کندی ترور شد.
در سال 1961، در سن 23 سالگی، خانم تیمینز اولین کسی بود که عنوان منشی مطبوعاتی یک بانوی اول آمریکا را با پیوستن به کارکنان ژاکلین کندی به دست آورد. این پستی بود که او را شاهد زرق و برق و تراژدی قابل توجهی کرد.
خانم تیمینز در 25 آوریل در خانه اش در ادواردز، کولو درگذشت. او 85 سال داشت. برادر ناتنی او، O. Burtch Winters Drake، گفت که علت آن سرطان ریه بوده است.
خانم تیمینز قبل از اینکه به عنوان منشی مطبوعاتی بانوی اول انتخاب شود، مسئول پذیرش سفارت بلژیک بود و از سال 1957، منشی تیموتی ریردون، دستیار ارشد جان کندی بود. اولین زوج جدید برای عصر تلویزیون و مجلات براق ساخته شدند و خانم کندی قرار بود مانند چند بانوی اول یک آهنربا برای پوشش رسانه ای باشد.
انتخاب خانم تیمینز (که در آن زمان خانم تورنور بود) غیر متعارف بود، زیرا او تقریباً هیچ تجربه روزنامه نگاری یا سابقه کار با رسانه های خبری نداشت. با توجه به «جک و جکی: پرتره یک ازدواج آمریکایی» (1996)، توسط روزنامه نگار کریستوفر اندرسن، این آقای کندی بود که به پیر سالینجر، دبیر مطبوعاتی خود در کاخ سفید، گفت که خانم تیمینز را استخدام کند.
در هر صورت، او وارد آن شغل پرشتاب شد و ده ها تماس تلفنی داشت و روزانه 20 یا 30 نامه می نوشت. همراهی بانوی اول در سفرها و حضورهای عمومی؛ و پاسخ به سؤالات خبرنگاران در مورد اینکه خانم کندی مثلاً چه لباسی پوشیده است و چه کسی آن را طراحی کرده است.
او در آگوست 1961 به روزنامه واشنگتن ایونینگ استار گفت: “من نمی توانم چیز هیجان انگیزتری را تصور کنم.” “کل هاله بودن در اینجا فوق العاده است.”
کتاب آقای اندرسون «یک نامه خوشامدگویی پر گل» به خانم تیمینز از خانم کندی را توصیف میکند، که نوشته بود: «شما به اندازه کافی عقل و سلیقه دارید که وحشت نکنید و حرف درست را بگویید.»
رسانههای خبری در مورد خانم تیمینز در پروفایلهایی نوشتند که طبق معیارهای امروزی، مسخره و جنسیتآمیز بودند. او “یک خانم جوان خوش تیپ و زیبا”، یک “سبه خوش تیپ”، “منشی مطبوعاتی زیبا” بود.
چیزی که آن مقالات نمیگفتند، اما زندگینامهنویسان کندی گفتهاند، این بود که خانم تیمینز ممکن است در میان زنان زیادی باشد که رئیسجمهور با آنها رابطه داشته است. گفته میشود که این رابطه در اواخر دهه 1950، زمانی که خانم تیمینز در ستاد سناتور کندی بود، آغاز شد. آقای اندرسون در کتاب خود نوشت که خانم تیمینز زمانی که به عنوان منشی مطبوعاتی منصوب شد، “دوباره روشن، دوباره معشوقه” کندی بوده است.
آقای دریک از طریق ایمیل گفت که خانم تیمینز به ندرت در مورد این موضوع صحبت کرده و گفته است که این رابطه افلاطونی است.
پاملا هریسون تورنور در 20 نوامبر 1937 در منهتن از خانواده لارنس و لوئیز (گوین) تورنور به دنیا آمد. وقتی او جوان بود والدینش از هم جدا شدند و او توسط مادر و ناپدریاش، فردریک دریک، ناشر مجله بزرگ شد.
او در مدرسه بولتون در وستپورت، کانن و سپس کالج جونیور کولبی (کالج کولبی-سویر کنونی) در نیوهمپشایر تحصیل کرد. او همچنین در کالج جونیور مونت ورنون در واشنگتن تحصیل کرد و سپس برای یک دکوراتور داخلی کار کرد و سپس در سفارت بلژیک مشغول به کار شد.
هلن توماس، خبرنگار باسابقه کاخ سفید برای یونایتد پرس اینترنشنال، در مارس 1963 نوشت: به عنوان دستیار مطبوعاتی خانم کندی، «موضوعات ممنوعه پم برای بحث با مطبوعات، کلاس مهدکودک کارولین، شکار روباه بانوی اول، و کارهای غیررسمی است». با اشاره به دختر کندی ها. اما مسئولیت های او در اوت، زمانی که پسر شیرخوار کندی ها، پاتریک، درگذشت، جدی تر شد. او نقش مهمی در کنترل توجه رسانه ها داشت.
بعد ترور آمد. خانم تیمینز در تمام این کارها به خانم کندی کمک کرد، از جمله در برخورد با بهمنی از نامه ها – ده ها هزار نامه در روز.
او در تاریخ شفاهی که برای کتابخانه و موزه ریاست جمهوری کندی در بوستون ثبت شده بود، به یاد آورد: «هیچ جایی برای پردازش آن وجود نداشت. فقط در کارتنهای مقوایی عظیم، یکی روی دیگری، از کف تا سقف چیده میشد.»
او تا سال 1966 در دفتر خانم کندی به کار ادامه داد، سالی که با رابرت تیمینز، یک بانکدار سرمایه گذاری ازدواج کرد. سپس مدتی در دکوراسیون داخلی کار کرد. پس از مرگ آقای تیمینز در سال 1990، آقای دریک گفت، او سرانجام در کلرادو ساکن شد، جایی که از پیاده روی با شریک زندگی خود، استیو بوید، که در سال 2018 درگذشت، لذت برد.
علاوه بر آقای دریک، برادر ناتنی دیگری به نام ویلی دریک و یک خواهر ناتنی به نام دیدی دریک هاوارد از او به یادگار مانده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.