چگونه تلاش های ایالات متحده برای هدایت سودان به سمت دموکراسی در جنگ به پایان رسید

همین چند هفته پیش، دیپلمات‌های آمریکایی فکر می‌کردند سودان در آستانه دستیابی به توافقی مهم است که انتقال آن از دیکتاتوری نظامی به دموکراسی تمام عیار را پیش می‌برد و به وعده‌های سر به فلک کشیده انقلاب این کشور در سال 2019 عمل می‌کند.

سودان به آزمون مهمی در هدف اصلی سیاست خارجی رئیس جمهور بایدن برای تقویت دموکراسی ها در سرتاسر جهان تبدیل شده بود، که از نظر او رهبران فاسد را تضعیف می کند و به کشورها اجازه می دهد تا با توانایی بیشتری به عنوان سنگری در برابر نفوذ چین، روسیه و دیگر قدرت های خودکامه بایستند.

اما در 23 آوریل، همان دیپلمات‌های آمریکایی که در مذاکرات در سودان شرکت داشتند، ناگهان متوجه شدند که سفارت را تعطیل کرده و با پروازهای مخفی بالگرد شبانه از خارطوم فرار می‌کنند، زیرا کشور وارد یک جنگ داخلی بالقوه می‌شود.

مقامات دولت بایدن و شرکای آنها اکنون در تلاش هستند تا دو ژنرال متخاصم را به آتش بس ضعیف و پایان دادن به خصومت ها وادار کنند، زیرا دولت های خارجی غیرنظامیان را در بحبوحه نبردهایی که حداقل 528 کشته و بیش از 330000 آواره برجای گذاشته، تخلیه می کنند. تلفات واقعی تقریباً به طور قطع بسیار بیشتر از ارقام دولت سودان است.

یک سوال فوری در قلب بحران این است که آیا ایالات متحده اشتباه محاسبه کرده است که معرفی دموکراسی در کشوری با سابقه طولانی حکومت نظامی و خطرات مذاکره با افراد قدرتمندی که از دموکراسی صحبت می‌کنند اما هرگز نتیجه نمی‌دهند چقدر دشوار است؟

منتقدان می گویند که دولت بایدن به جای قدرت بخشیدن به رهبران غیرنظامی، همکاری با دو ژنرال رقیب، ژنرال عبدالفتاح البرهان را در اولویت قرار داده است.، رئیس ارتش سودان و سپهبد محمد حمدان، یک فرمانده شبه نظامی، حتی پس از اینکه با هم در سال 2021 کودتای نظامی انجام دادند.

امگاد فرید الطائب، مشاور عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر معزول سودان، گفت که دیپلمات‌های ارشد آمریکایی «این اشتباه را مرتکب شدند که ژنرال‌ها را نادیده گرفتند، خواسته‌های غیرمنطقی آنها را پذیرفتند و با آنها به‌عنوان بازیگران طبیعی سیاسی رفتار کردند». این شهوت قدرت و توهم مشروعیت آنها را تغذیه کرد.»

و برخی از تحلیلگران می پرسند که آیا مقامات ایالات متحده رویکرد روشنی برای اجرای فشار جهانی آقای بایدن برای انعطاف پذیری دموکراتیک دارند یا خیر.

خشونت در سودان دقیقاً همان خلأ قدرتی را ایجاد می کند که دستیاران آقای بایدن امیدوار بودند از آن اجتناب کنند. مقامات فعلی و سابق آمریکا می گویند مزدوران روسی گروه واگنر از جمله بازیگرانی هستند که در حال حاضر تلاش می کنند این شکاف را پر کنند.

اگر این دعوا ادامه پیدا کند، وسوسه بزرگی در بین بازیگران خارجی وجود خواهد داشت که بگویند، “اگر این افراد تا سر حد مرگ با آن مبارزه کنند، بهتر است وارد آن شویم، زیرا ترجیح می دهیم این مرد یا این موسسه را داشته باشیم.” جفری دی. فلتمن، فرستاده سابق ایالات متحده در شاخ آفریقا که روی مذاکرات برای حکومت غیرنظامی کار می کرد، گفت.

وی افزود: «اگر به آتش بس نرسید، نه تنها بدبختی این 46 میلیون نفر را خواهید داشت، بلکه وسوسه بیشتری برای خارجی ها دارید که با مداخله مستقیم، جنگ را بیش از حد آغاز کنند.»

آقای حمدوک گفته است که جنگ داخلی در سودان درگیری‌ها در سوریه، یمن و لیبی را به یک «بازی کوچک» تبدیل می‌کند.

وزارت امور خارجه و کاخ سفید از اظهار نظر در این باره خودداری کردند.

مقاله استراتژی کاخ سفید برای آفریقا که در ماه اوت منتشر شد، تاکید می کند که “با تایید مجدد این که دموکراسی مزایای ملموسی به همراه دارد”، ایالات متحده می تواند به محدود کردن نفوذ کشورهای “منفی” خارجی و گروه های غیردولتی کمک کند، نیاز به مداخلات پرهزینه را کاهش دهد و به آفریقایی ها کمک کند. آینده خود را تعیین کنند

برای ایالات متحده، تلاش برای جلوگیری از بازگشت احتمالی سودان به استبداد، پس از دهه‌ها که در آن این کشور عمدتاً به خاطر جنایات گسترده و پناهگاه تروریست‌ها، از جمله، برای نزدیک به پنج سال در دهه 1990، اسامه بن لادن شناخته شده بود، نقشی بعید است. . در سال 1998، رئیس جمهور بیل کلینتون حتی دستور حمله موشکی به یک کارخانه داروسازی در خارطوم را صادر کرد که به گفته او القاعده برای ساخت سلاح های شیمیایی از آن استفاده می کرد، اگرچه این اطلاعات بعداً مورد تردید قرار گرفت.

تا اینکه در اکتبر 2020، یک سال پس از انقلاب، رئیس جمهور دونالد جی. ترامپ، پس از عادی سازی روابط سودان با اسرائیل، رسما وضعیت این کشور را به عنوان کشور حامی تروریسم لغو کرد.

آقای ترامپ گفت: «امروز، مردم بزرگ سودان مسئول هستند. “دموکراسی جدید در حال ریشه دواندن است.”

آقای فلتمن و دیگر مقامات سابق و فعلی ایالات متحده می گویند که حمایت از دموکراسی همچنان باید سنگ بنای سیاست آمریکا در سودان باشد، با توجه به آرزوهایی که در اعتراضات بیان شده که منجر به برکناری رئیس جمهور عمر حسن البشیر، دیکتاتور 30 ​​ساله در سال 2019 شد. . رهبران کنگره اکنون از آقای بایدن و سازمان ملل می خواهند که فرستادگان ویژه ای به سودان منصوب کنند.

شکست‌ها در سودان به دنبال دیگر ناامیدی‌های دموکراتیک در شمال آفریقا، از جمله ضدانقلاب نظامی در کشور همسایه مصر در یک دهه پیش صورت می‌گیرد. نزدیک به 10 سال هرج و مرج سیاسی در لیبی، یکی دیگر از همسایگان سودان، پس از سرنگونی دیکتاتور آن، سرهنگ معمر القذافی. و بازگشت اخیر به حکومت استبدادی یک نفره در تونس پس از یک دهه به عنوان تنها کشوری که از بهار عربی 2011 با یک دولت دموکراتیک بیرون آمد.

سقوط آقای البشیر چهار سال پیش منجر به نمایش های شادی از سوی سودانی ها شد که امیدوار بودند دموکراسی ممکن است کشورشان را با وجود شکست هایش در سایر نقاط منطقه ریشه دواند. پس از چندین ماه حکومت حکومت نظامی سودان، رهبران نظامی و غیرنظامی سودان توافقنامه ای را برای تقسیم قدرت امضا کردند که بر اساس آن یک دولت انتقالی به ریاست آقای حمدوک، یک اقتصاددان، ایجاد شد. در این طرح انتخابات پس از سه سال پیش بینی شده بود.

با این حال، شورایی که برای کمک به مدیریت انتقال تشکیل شده بود، «کمی برگ انجیر» بود، زیرا تعداد اعضای نظامی آن بیشتر از غیرنظامی بود، سوزان دی پیج، سفیر سابق ایالات متحده در سودان جنوبی و استاد دانشگاه میشیگان. در پستی در وب سایت مدرسه اش گفت. صداهای مهم غیرنظامی کنار گذاشته شدند، مشکلی که امسال در مذاکرات ادامه خواهد داشت.

پس از کودتای نظامی در اکتبر 2021، ایالات متحده 700 میلیون دلار کمک مستقیم به دولت سودان را مسدود کرد و کاهش بدهی‌ها را به حالت تعلیق درآورد، در حالی که بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول 6 میلیارد دلار کمک فوری را متوقف کردند و قصد دارند 50 میلیارد دلار از بدهی‌های خود را ببخشند. سایر دولت ها و موسسات از جمله بانک توسعه آفریقا نیز اقدامات مشابهی انجام دادند.

ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه در آن زمان، گفت که «کل روابط ما» با دولت سودان ممکن است دوباره ارزیابی شود، مگر اینکه ارتش دولت انتقالی را احیا کند.

یک مقام ارشد سابق آمریکایی گفت، حتی در حالی که شایعات کودتا در ماه اکتبر منتشر شده بود، مقامات آمریکایی به ژنرال حمدان هشدار داده بودند که در صورت به دست گرفتن قدرت با “عواقب خاصی” روبرو خواهد شد. اما پس از کودتا، دیپلمات‌های آمریکایی تحت رهبری مولی فی، مسئول ارشد سیاست آفریقایی وزارت، تصمیم گرفتند به جای وارد شدن به رویارویی با ژنرال‌ها، با ژنرال‌ها همکاری کنند.

این مقام آمریکایی از مشخص کردن تحریم‌های پیشنهادی علیه ژنرال حمدان خودداری کرد، اما گفت که این تحریم‌ها عمدتاً دارایی‌های شخصی او را هدف قرار می‌دهند که بیشتر آن در امارات متحده عربی نگهداری می‌شود – صندوق جنگی که کارشناسان می‌گویند برای ایجاد نیروی نظامی حیاتی است که در سال 2018 به راه انداخته شده است. جنگ فعلی

فشار برای مجازات ژنرال ها از سوی اعضای ارشد کنگره وارد شد. سناتور کریس کونز، از دموکرات‌های دلاور در کمیته فرعی کمیته روابط خارجی سنا در امور آفریقا، در مقاله فارین پالیسی در فوریه 2022 نوشت که دولت بایدن باید «مجموعه تحریم‌های جامعی را علیه رهبران کودتا و شبکه‌های آنها اعمال کند». ” برای تضعیف قدرت آنها.

یکی از مقامات ارشد وزارت امور خارجه در جریان سفر به شرق آفریقا با آنتونی جی. بلینکن وزیر امور خارجه در نوامبر 2021 با خبرنگاران گفت که ژنرال ها نشان داده اند که مایلند دوباره قدرت را با غیرنظامیان به اشتراک بگذارند. این مقام که برای صحبت در مورد مذاکرات اصرار داشت نامش فاش نشود، گفت که قطع کمک ممکن است برای تحت فشار قرار دادن ژنرال ها کافی نباشد، و بنابراین دولت از جمله موارد دیگر، از احساس آنها نسبت به میراث شخصی شریف استفاده کرده است.

کامرون هادسون، که به عنوان رئیس دفتر فرستادگان ویژه ریاست جمهوری آمریکا در سودان خدمت می کرد، این رویکرد را اشتباه خواند.

«آنها به آنچه این ژنرال ها به آنها گفته اند بیش از حد ایمان دارند. آقای هادسون گفت، از زمانی که با حکومت غیرنظامی موافقت کردند، این افراد آنچه را که ما می خواهیم بشنویم به ما می گویند. در وزارت امور خارجه اطمینان کامل وجود داشت که ما در آستانه دستیابی به یک توافق مهم هستیم.»

آقای هادسون گفت که تمایل واشنگتن برای چانه زنی با ژنرال ها پس از کودتا تاثیری در مشروعیت بخشیدن به آنها داشت.

او افزود که ایالات متحده قبل از کودتا نیز آقای حمدوک را شکست داد، زمانی که اینرسی بوروکراتیک پرداخت کمک های اقتصادی را که تا حدی نشان دادن مزایای حکومت غیرنظامی بود کند کرد.

این باعث شد که آقای حمدوک بسیار آسیب پذیر شود.

کودتا باعث شد که آقای فلتمن احساس خیانت کند. او گفت که ژنرال ها شخصا ساعاتی قبل از دستگیری آقای حمدوک به او اطمینان داده بودند که قدرت را به دست نخواهند گرفت.

اما حتی اگر ایالات متحده آنها را تحریم کرده بود، “من مطمئن نیستم که تفاوت زیادی ایجاد کند.” دو ژنرال این را یک نبرد وجودی می دانند. اگر در یک نبرد وجودی هستید، شاید تحریم‌ها شما را آزار می‌دهد، اما آن‌ها را از تعقیب یکدیگر باز نمی‌دارد.»

اولین پیشرفت پس از کودتا در دسامبر 2022 رخ داد، زمانی که سازمان ملل متحد، اتحادیه آفریقا و یک بلوک منطقه ای توافقی را برای انتقال سودان به حاکمیت غیرنظامی در عرض چند ماه میانجی گری کردند.

اما هنوز مسائل عظیمی باید حل می‌شد، به ویژه اینکه نیروهای پشتیبانی سریع ژنرال حمدان با چه سرعتی با ارتش عادی ادغام می‌شوند و چه کسی به یک رئیس غیرنظامی دولت گزارش می‌دهد. کار پل زدن این اختلافات عمدتاً بر عهده قدرت های خارجی مسلط در سودان: ایالات متحده، بریتانیا، عربستان سعودی و امارات متحده عربی بود.

اگرچه عربستان سعودی و امارات پادشاهی مستبدی هستند، اما ادعا می کنند که خواهان دموکراسی در سودان هستند.

اما با پیشرفت مذاکرات، شکاف بین دو ژنرال بیشتر شد. نیروهای کمکی نظامی از هر دو اردوگاه شروع به ورود به خارطوم کردند.

در اواخر ماه مارس، دیپلمات‌های آمریکایی و بریتانیایی پیشنهادهایی را به ژنرال‌ها ارائه کردند که هدف آنها از بین بردن بزرگترین اختلافات آنها بود. در عوض، به نظر می رسید این طرح تنش ها را تشدید می کرد. هفته‌ها بعد، در 12 آوریل، نیروهای ژنرال حمدان کنترل یک پایگاه هوایی را در 200 مایلی شمال خارطوم به دست گرفتند، در اولین نشانه عمومی که سال‌های دیپلماسی با جنگ به اوج خود رسیده است.

سه روز بعد جنگ شروع شد.