تاجگذاری چارلز سوم برای همه ادیان باز است

خاخام نیکی لیس مراسم تاجگذاری پادشاه چارلز سوم را تماشا نخواهد کرد. او کاری را انجام خواهد داد که از نظر او مهمتر است: دعا برای پادشاه در روز سبت یهودی.

روز شنبه، او به خاخام های سراسر بریتانیا در خواندن دعایی به زبان انگلیسی و عبری خواهد پیوست که در آن از پادشاه جدید به نام “خدای واحدی که همه ما را آفرید” سپاسگزاری می کند.

لیس، خاخام کنیسه هایگیت در شمال لندن، گفت که یهودیان بریتانیا از قول چارلز برای ترویج همزیستی همه ادیان و سابقه او در حمایت از جامعه چند دینی در طول دوره طولانی شاگردی خود به عنوان وارث تاج و تخت، قدردانی می کنند.

لیس گفت: «وقتی او می‌گوید می‌خواهد مدافع ادیان باشد، این به معنای جهان است، زیرا تاریخ ما همیشه به این سادگی نبوده و ما همیشه آزادانه زندگی نکرده‌ایم؛ ما نتوانسته‌ایم دین خود را ادا کنیم. آسوشیتدپرس “اما دانستن اینکه شاه چارلز اینگونه رفتار می کند و اینگونه صحبت می کند بسیار آرامش بخش است.”

در زمانی که مذهب به تنش ها در سراسر جهان دامن می زند – از ملی گرایان هندو در هند گرفته تا شهرک نشینان یهودی در کرانه باختری و مسیحیان بنیادگرا در ایالات متحده – چارلز در تلاش است تا بر اختلافات بین گروه های مذهبی که جامعه متنوع و فزاینده بریتانیا را تشکیل می دهند، پل بزند. .

دستیابی به این هدف برای تلاش های پادشاه جدید برای نشان دادن اینکه سلطنت، یک نهاد 1000 ساله با ریشه های مسیحی، هنوز هم می تواند نماینده مردم بریتانیای مدرن و چندفرهنگی باشد، حیاتی است.

استاندار عالی

اما چارلز، فرماندار عالی کلیسای انگلستان، با کشوری بسیار متفاوت از کشوری که تاجگذاری مادرش را در سال 1953 جشن گرفت، روبرو است.

هفتاد سال پیش، بیش از 80 درصد از مردم انگلیس مسیحی بودند و مهاجرت دسته جمعی که چهره ملت را تغییر می داد، تازه شروع شده بود. بر اساس آخرین آمار سرشماری، این رقم اکنون به کمتر از نصف رسیده است، به طوری که 37 درصد گفته اند که دین ندارند، 6.5 درصد خود را مسلمان و 1.7 درصد هندو می دانند. این تغییر در لندن، جایی که بیش از یک چهارم جمعیت آن دارای اعتقادات غیر مسیحی هستند، آشکارتر است.

چارلز مدتها قبل از اینکه سپتامبر گذشته به پادشاهی برسد، این تغییر را تشخیص داد.

مدافع ایمان

در دهه 1990، چارلز پیشنهاد کرد که مایل است به عنوان “مدافع ایمان” شناخته شود، تغییری کوچک اما بسیار نمادین از عنوان سنتی پادشاه “مدافع ایمان” به معنای مسیحیت. این یک تمایز مهم برای مردی است که به قدرت شفابخش یوگا اعتقاد دارد و زمانی اسلام را “یکی از بزرگترین خزانه های خرد انباشته و دانش معنوی موجود در دسترس بشریت” نامید.

تعهد پادشاه به تنوع در مراسم تاجگذاری او، زمانی که رهبران مذهبی که نماینده سنت های بودایی، هندو، یهودی، مسلمان و سیک هستند برای اولین بار نقش فعالی در این مراسم ایفا خواهند کرد، به نمایش گذاشته خواهد شد.

چارلز در سپتامبر به رهبران مذهبی گفت: «من همیشه بریتانیا را به عنوان «جامعه جوامع» می‌دانستم.

“این به من منجر شد تا بفهمم که حاکم وظیفه دیگری دارد – کمتر به طور رسمی شناخته شده است، اما باید با جدیت انجام شود. این وظیفه حفاظت از تنوع کشورمان است، از جمله با محافظت از فضای خود ایمان و عمل به آن از طریق ادیان، فرهنگ‌ها، سنت‌ها و باورهایی که قلب و ذهن ما ما را به عنوان یک فرد به آن سوق می‌دهد.»

این کار آسانی نیست در کشوری که گاهی اوقات اختلافات مذهبی و فرهنگی به جوش می آید.

تابستان گذشته، جوانان مسلمان و هندو در شهر لستر با هم درگیر شدند. حزب اصلی اپوزیسیون کارگر تلاش کرده است تا خود را از شر یهودستیزی خلاص کند و استراتژی ضد تروریسم دولت به دلیل تمرکز بر مسلمانان مورد انتقاد قرار گرفته است. سپس تفاوت های فرقه ای وجود دارد که هنوز کاتولیک ها و پروتستان ها را در ایرلند شمالی از هم جدا می کند.

رئیس دولت

فرهان نظامی، مدیر مرکز مطالعات اسلامی آکسفورد، گفت که چنین تنش‌هایی بر نیاز اساسی بریتانیا به داشتن یک رئیس دولتی که شخصاً برای ترویج فراگیری تلاش می‌کند، تأکید می‌کند.

چارلز به مدت 30 سال حامی این مرکز بوده است و به تلاش نظامی برای ایجاد یک مرکز آکادمیک برای مطالعه تمام جنبه های جهان اسلام، از جمله تاریخ، علم و ادبیات، و همچنین دین، شایستگی خود را بخشید. در آن سال‌ها، مرکز از یک سازه چوبی غیرقابل توصیف به مجموعه‌ای تبدیل شد که دارای کتابخانه، امکانات کنفرانس و مسجدی کامل با گنبد و مناره است.

نظامی گفت: «خیلی مهم است که ما پادشاهی داشته باشیم که پیوسته به (شمولیت) متعهد بوده است. در عصر مدرن، با همه تحرک‌ها، با تفاوت و تنوعی که وجود دارد، آنقدر مرتبط است که رئیس این کشور باید مردم را هم با الگو و هم با عمل به هم نزدیک کند.»

آن اقدامات گاهی کوچک هستند. اما آنها با افرادی مانند بالویندر شوکرا که شاه را چند ماه پیش وقتی رسماً گورو ناناک گوردوارا، عبادتگاه سیک‌ها را در لوتون، شهری با تنوع قومیتی با تقریباً 300000 نفر در شمال لندن افتتاح کرد، دید.

شوکرای 65 ساله از نواختن نان های مسطح معروف به چپاتیس برای غذای عمومی که گوردوارا برای همه میهمانان سرو می کند مکث کرد، شال گلی خود را مرتب کرد و از تصمیم چارلز برای نشستن روی زمین با سایر اعضای جماعت ابراز تحسین کرد.

شکرا با اشاره به گورو گرانت صاحب، کتاب مقدس سیک ها، گفت که “همه مردم (با هم) برابرند.” او افزود: “مهم نیست” اگر پادشاه باشی.

برخی از روزنامه های بریتانیایی پیشنهاد کرده اند که تمایل چارلز برای گنجاندن ادیان دیگر در تاجگذاری با مقاومت کلیسای انگلیس مواجه شده است و یک مفسر مذهبی محافظه کار اخیراً هشدار داده است که یک مراسم چند دینی می تواند “ریشه های پادشاهی” سلطنت را تضعیف کند.

اما جورج گراس، که پیوند بین دین و سلطنت را مطالعه می کند، این نگرانی ها را رد کرد.

تاج گذاری پادشاهان

گراس، محقق مدعو در کینگز کالج لندن، گفت که تاج گذاری پادشاهان سنتی است که به مصریان و رومیان باستان باز می گردد، بنابراین هیچ چیز ذاتاً مسیحی در مورد آن وجود ندارد. علاوه بر این، تمام عناصر مذهبی مرکزی این مراسم توسط روحانیون کلیسای انگلستان انجام خواهد شد.

نمایندگان سایر مذاهب قبلاً در دیگر رویدادهای عمومی مهم در بریتانیا، مانند مراسم روز یادبود، حضور داشته اند.

او گفت: «این چیزها در محیط‌های معاصر غیرمعمول نیستند، بنابراین من به طور دیگری به آن فکر می‌کنم: اگر نمایندگان دیگری نبودند، بسیار عجیب به نظر می‌رسید.»

تعهد چارلز به جامعه چند دینی همچنین نمادی از پیشرفتی است که در پایان دادن به شکاف در سنت مسیحی که در سال 1534 آغاز شد، زمانی که هنری هشتم از کلیسای کاتولیک جدا شد و خود را رئیس کلیسای انگلستان اعلام کرد، حاصل شد.

کاردینال وینسنت نیکولز، بلندپایه‌ترین روحانی کاتولیک در انگلستان، گفت که این انشعاب صدها سال تنش بین کاتولیک‌ها و آنگلیکن‌ها را آغاز کرد که سرانجام در دوران سلطنت ملکه محو شد. هنگامی که چارلز روز شنبه تاج گذاری می کند، نیکولز در ابی خواهد بود.

او با خوشحالی گفت: “من از امتیازات زیادی برخوردارم.”