به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
زمانی که نیکلاس آنلکا برای سام آلاردایس در بولتون بازی کرد، مهاجم فرانسوی محیط محل تمرین را به طرز شگفت انگیزی یادآور کلرفونتین توصیف کرد. اگرچه آلاردایس زمان لازم برای تبدیل دفتر مرکزی لیدز در نزدیکی وتربی را به تصویر آینه ای کوچک از مدرسه ملی فوتبال فرانسه ندارد، تیم قدیمی جاوی گراسیا باید منتظر اتفاق غیرمنتظره ای باشد که – طبق برنامه – او برای اولین بار در روز چهارشنبه تمرین کند.
این بازیکن 68 ساله منتقدان زیادی دارد، اما بررسی دقیق مجموعه کار غالباً چشمگیر سرمربی سابق انگلیس در میان سایر باشگاهها، بولتون، بلکبرن، ساندرلند و کریستال پالاس، نشان میدهد که پپ گواردیولا آنقدر اغراق نکرده است. به آلاردایس “نابغه” لقب گرفت.
مسلماً بیگ سام یک ذوق اکتسابی باقی می ماند، اما حتی گواردیولا که تیزبین است، از نقش آلاردایس به عنوان پیشگام در استفاده روزمره فوتبال نخبگان از تجزیه و تحلیل داده ها، علوم ورزشی و روانشناسی قدردانی می کند.
با توجه به ماهیت اضطراری انتصاب چهار بازی پیش بینی شده آلاردایس توسط لیدز، زمانی که او و گواردیولا در روز شنبه در منچسترسیتی گرد هم آیند، کاربرد روانشناسی بسیار مهم خواهد بود. فیل براون دوست صمیمی و طرفدار سابق بولتون میگوید: «مدیریت سام در درجه دوم اهمیت قرار دارد. او بهترین ها را از بازیکنان می گیرد.»
سفر به استادیوم اتحاد نشاندهنده اولین دیدار از یک چهار تیم با ظاهری قدرتمند است که شامل دیدار خانگی با نیوکاسل، دیدار از وستهم و بازی روز آخر مقابل تاتنهام در الند رود است. بیدار ماندن مطمئناً مستلزم متقاعد کردن آلاردایس جونیور فیرپو و همکارانش برای جهش از حلقه های استعاری شعله است.
وضعیت او به عنوان سرمربی سابق نیوکاسل و وستهم، به طور تصادفی دو مورد از پستهایی است که برنامههای بازی عملگرایانه، گاهی فوقالعاده مستقیم آلاردایس در بین هواداران محبوبیت بیشتری نداشت.
اگرچه تاکتیکهای او همیشه آنقدر ظریف بوده است که نمیتواند به ادعای ژوزه مورینیو اعتبار زیادی بدهد که آلاردایس «فوتبال قرن 19» بازی میکرده است، اما هواداران لیدز هرگز بیش از حد مورد توجه مردی قرار نگرفتند که تیم بولتوناش سقوط لیدز به چمپیونشیپ را با 4 گل امضا کرد. -1 برد در استادیوم ریباک در 2 می 2004.
در آن زمان چه کسی می توانست تصور کند که 19 سال پس از آن نادر در تاریخ فوتبال یورکشایر غربی، آلاردایس به عنوان سومین سرمربی رسمی لیدز در یک فصل به شدت پر دردسر صف آرایی کند؟
آلاردایس در حالی که زمین تمرین «اتاق جنگ» را ایجاد میکند که مرکز عصبی تاکتیکی باشگاههای قبلیاش را ثابت کرده است، ممکن است لازم باشد از تمام آرامش ناشی از جلسات مدیتیشن ماورایی روزانه که به او کمک کرد جایگاه ساندرلند را در لیگ برتر در سال 2016 حفظ کند، استفاده کند.
آن پیروزی مقدمه یک دوره 67 روزه و 67 روزه یک بازی در هدایت انگلیس بود. علیرغم اینکه آلاردایس هیچ قانونی را زیر پا نمیگذاشت، گیر افتادن نابخردانه او در یک روزنامه مستند کاملاً خود ویرانگر بود.
همچنین بر جنبهی گستاختر و گاه متکبرانه شخصیتی تأکید میکرد که به اندازه هر تاکتیکی به او کمک میکرد تا دشمنان زیادی بهعنوان تحسینکنندگان پیدا کند و بهطور نابخشودنی، آلاردایس روی هاجسون را در مقابل خبرنگاران مخفی مسخره میکرد و سرمربی سابق انگلیس را دوبله میکرد. “وای”.
طنز خاصی وجود دارد که موفقیت هاجسون 75 ساله در هدایت کریستال پالاس از آب های سقوط در این بهار ممکن است به مجاب کردن مدیران الند رود برای استخدام یک کهنه کار دیگر کمک کند.
این مدیران حداقل می توانند مطمئن باشند که اعتماد کالای مدیریتی کم عرضه نخواهد بود. لیدز از زمانی که کاخ هاجسون در ماه گذشته 5 گل را پشت سر گذاشت، با سرعتی نگران کننده به بیرون درز گل ها پرداخته است، بنابراین احتمالاً بد نیست که آلاردایس تعمیرات محافظ عقب را موضوع تخصصی خود می داند. تنها لکه واقعی در رکورد چشمگیر اجتناب از سقوط به وست بروم در سال 2021 رسید.
او در آوریل 2016 گفت: “آموزش دفاع به بازیکنان حوزه تخصص من است.”
آلاردایس که قبلاً با آنگوس کینیر، مدیر اجرایی لیدز در وستهام کار می کرد، گمان می رود قبل از اینکه گراسیا در فوریه جانشین جسی مارش شود، برای کار در جاده الند لابی کرده است.
در آن زمان، اگرچه ویکتور اورتا، که دوران مدیریتش در فوتبال در روز سه شنبه به پایان رسید، همچنان معطوف بازی فشاری بود که مارسلو بیلسا در لیدز معرفی کرد. با توجه به اینکه اورتا مارش را بهعنوان وارث ایدئولوژیک بیلسا میدانست، شکاف فلسفی بین آن زوج و آلاردایس بیش از حد یک جهش کوانتومی به نظر میرسید.
با این حال، اندکی بیش از دو ماه بعد، مالک لیدز، آندره آ رادریزانی، اورتا را اخراج کرد و برای طراحی رقص مجموعهای، به قدرت آلاردایس اعتماد کرد. تنها مشکل این است که تقریباً مطمئناً ساعات بسیار کمی در روز وجود دارد که مردی که اخیراً میزبانی پادکست «بدون تیپی تاپی فوتبال» را با تعطیلات در دبی مورد علاقهاش جایگزین کرده است، بتواند به درستی تمرینهای توپ مرده لیدز را کامل کند.
شاید به طور قابل توجهی، بهار 2016 درگیر مبارزه آلاردایس با دشمن قدیمی خود رافائل بنیتز بود که ساندرلند و نیوکاسل برای زنده ماندن با هم رقابت کردند. او یک بار اجازه داد که به صورت خصوصی امتیاز بسیار بالایی به بنیتز داده است، اما مشکوک بود که اسپانیایی بازیهای کافی برای تغییر اوضاع پس از اخراج استیو مککلارن نداشته است.
او معتقد بود که همه چیز به این بستگی دارد که آیا شعار تاکتیکی بنیتز در چهارمین یا پنجمین بازی او در 10 مسابقه اولیه آغاز می شود یا خیر. آلاردایس به طرز عجیبی مصمم بود که در یکی از آن نقاط، یک کرنر برگردانده شود و مطمئناً، پس از اینکه نیوکاسل یک امتیاز از چهار بازی ابتدایی اسپانیایی به دست آورد، آنها 12 امتیاز از شش بازی بعدی را به دست آوردند.
برای بنیتز، بازی شماره 5 یک حوضه آبخیز بود، اما آلاردایس باید به سرعت به زمین بخورد. آیا یک مربی بسیار قطبی که از بسیاری جهات نقطه مقابل همه چیزهایی است که بیلسا هنوز مورد احترام بود، می تواند از میراث آرژانتینی یورکشایر غربی محافظت کند؟ آیا سام بزرگ ممکن است غیر محتمل ترین پایان های خوش را تداعی کند؟
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.