Salernitana جشن قهرمانی ناپولی را خراب کرد و به همسایگان پر سر و صدا درس می دهد | سری آ

Yفکر می کنید که بخشدار شهری به خرافات ناپل ممکن است کمی بیشتر نگران سرنوشت وسوسه انگیز باشد. گذاشتن یک قرص نان وارونه روی میز شام به معنای دعوت از بدشانسی برای خود در جنوب ایتالیا است، با این حال کلودیو پالومبا هیچ ابایی نداشت که تقویم فوتبال را روی سرش برگرداند تا تیم میزبان بتواند سری آ را در یک بازی بیشتر قهرمان کند. زمان مناسب.

ناپولی ابتدا قرار بود شنبه میزبان سالرنیتانا باشد. با هفده امتیاز اختلاف در بالای جدول، با هفت بازی مانده به پایان، آنها می دانستند که اگر لاتزیو رده دومی روز بعد نتواند اینترناسیونال را در سن سیرو شکست دهد، یک برد می تواند اسکودتو را تضمین کند.

این تا زمانی بود که پالومبا مداخله کرد و روی لیگ و وزیر کشور ایتالیا فشار آورد تا بازی ناپولی به بعد از ظهر یکشنبه به تعویق بیفتد. او به نگرانی های ایمنی عمومی اشاره کرد و استدلال کرد که جشن اولین قهرمانی تیم در 33 سال گذشته بسیار آسان تر خواهد بود اگر به جای پراکنده شدن در سراسر شهر، در اطراف استادیوم خانگی آنها متمرکز شود.

لیگ ملحق شد و تنها در روز پنجشنبه تایید کرد که بازی ناپولی به روز یکشنبه در ساعت 3 بعد از ظهر – اندکی پس از پایان اینترلاتزیو – به تعویق افتاد. در مصاحبه ای با La Gazzetta dello Sport در روز جمعه، رئیس Salernitana، Daniele Iervolino، پیشنهاد کرد که اعتراضات تیمش نادیده گرفته شده است.

من واقعاً ناامید هستم. ایروولینو گفت: قطعیت تقویم برای یکپارچگی صنعتی مانند صنعت ما اساسی است. “این یک سابقه بسیار جدی است زیرا به کسانی که بیشترین فشار را وارد می کنند پاداش می دهد … این تصمیم ما را از چندین نقطه نظر مختلف جریمه می کند، مانند زمان کاهش یافته ای که باید برای بازی بعدی خود، مقابل فیورنتینا آماده کنیم.” نیازهای ما در نظر گرفته نشد.»

شاید این تنها حسی نبود که تیم او نادیده گرفته شده بود. توجه رسانه های ورزشی ملی تماماً معطوف اینترلاتزیو – ششم در مقابل دوم – دو رقیب مستقیم در نبرد برای مکان های لیگ قهرمانان بود. همچنین قرار بود این بازی باشد که تصمیم می‌گیرد ناپولی حالا یا بعدا جشن بگیرد. مسابقه خود آنها رسمی فرض می شد.

لاتزیو تمام تلاش خود را کرد تا همه چیز را جالب کند و مدعی برتری نیمه اول در میلان شد. فرانچسکو آسربی درگیر شد و توپ را به هم تیمی سابقش، فیلیپه اندرسون، در لبه محوطه داد، برزیلی قبل از سوراخ کردن گوشه پایین، یک و دو را با لوئیس آلبرتو عوض کرد. آسربی که در تابستان به صورت قرضی از لاتزیو به اینتر ملحق شد، تقریباً بازی را به طور کامل واگذار کرد، زمانی که او دوباره مالکیت توپ را در نیمه دوم از دست داد، اما این بار ضربه چیرو ایموبیله توسط آندره اونانا دفع شد.

با این حال، اینتر تا دقیقه 78 عقب بود. با نیروی اراده آنها به سطح برگشتند، رابین گوسنز آنقدر مصمم بود که یک توپ آزاد را بدست آورد که هم تیمی خود، هاکان چالهان اوغلو را پاک کرد و او را به سمت مسیر روملو لوکاکو هدایت کرد. این بازیکن بلژیکی نیکولو کاساله را مهار کرد و یک پاس عالی انجام داد تا با حرکت زاویه دار لائوتارو مارتینز روبرو شود که بین دو مدافع به پایان رسید.

تساوی در اینجا به خوبی برای ناپولی مناسب بود – اما نه برای تیم اینتر که آخر هفته را با هفت امتیاز کمتر از لاتزیو و دو امتیاز خارج از چهار تیم برتر آغاز کرد. 5 دقیقه بعد، لوکاکو یک سانتر از گوشه سمت راست محوطه را برای گوسنز بلند کرد تا در تیرک عقب به خانه بنشیند. بازی با نتیجه 3-1 به نراتزوری تمام شد، بازی کمی تقارن پیدا کرد زیرا ماتیاس وسینو، بازیکن سابق اینتر، لیز خورد و توپ را برای دومین بار به لائوتارو هدیه داد.

اکنون صحنه برای تاجگذاری ناپولی آماده شده بود. 60000 هوادار در داخل استادیوم دیگو آرماندو مارادونا و ده ها هزار هوادار دیگر در بیرون حضور داشتند و در انتظار جشنی بودند که در راه است. پس از تایید تغییر تاریخ این بازی، مقامات محلی قوانینی را برای محدود کردن ترافیک در بخش‌هایی از شهر در روز یکشنبه صادر کردند تا جشن‌ها در یک منطقه قابل کنترل‌تر برگزار شود.

با این حال سالرنیتانا از بازی کردن خودداری می کرد. پائولو سوزا تیمش را در یک بلوک کم به بیرون فرستاده بود و مدافعان هر کجا که می رفت روی خویچا کوارتسلیا دو برابر می شدند. ممو اوچوا یک جفت مهار مهم نیمه اول انجام داد و ضربه سر ویکتور اوسیمن و ضربه والی آندره فرانک زامبو آنگویسا را ​​از بیرون محوطه جریمه مهار کرد، اما او دقیقاً تحت محاصره نبود.

هیچ کس که به اجراهای اخیر سالرنیتانا توجه کرده است، نباید غافلگیر می شد. آنها نه تنها یک رقیب محلی هستند – ورزشگاه خانگی آنها به سختی 40 مایلی از ساحل فاصله دارد – بلکه آنها در هشت بازی بدون شکست به اینجا رسیدند که شامل تساوی با هر دو باشگاه میلان بود. از زمان انتصاب سوزا به عنوان مدیر در فوریه، آنها پیشرفت مستمری را نشان داده اند.

Salernitana هرگز قرار نبود غلت بزند. با این حال، مقاومت آنها درست بعد از یک ساعت شکسته شد، زمانی که ماتیاس اولیورا از کرنر جاکومو راسپادوری به خانه برگشت. دود آبی از شعله های آتش در سکوها بلند شد و مارادونا را به وزووی فوتبالی تبدیل کرد.

شاید تیم های زیادی در این لحظه تسلیم شده باشند. سالرنیتانا این کار را نکرد. در دقیقه 84، بولای دیا، ویکتور اوسیمن را با مهره ای به زمین زد و از سمت راست به داخل ضربه زد، با عبور از کواراتسخلیا، یک ضربه درخشان و خمشی به گوشه دور دروازه زد.

یک استادیوم و یک شهر در سکوت فرو رفته بودند. همه این کارها برای برپایی یک مهمانی عالی است، فقط برای همسایه شما که بیاید و دوشاخه را بکشد. اینکه گل باید توسط دیا به ثمر برسد – مردی که چند سال پیش از فوتبال خارج شده بود و به عنوان برقکار کار می کرد – عبور از کنار دو ستاره این فصل تماشایی ناپولی، یادآور اهمیت فروتنی ماندن بود. .

ناپولی سعی کرد این لحظه را نجات دهد. اوچوا سیوهای بیشتری را از کواراتسلیا و جیووانی سیمئونه انجام داد و هفت دقیقه وقت اضافه به پایان رسید. اما هیچ برنده دیرهنگامی وجود نداشت. این بازی با نتیجه 1-1 به پایان رسید، به این معنی که ناپولی هنوز یک امتیاز از لحاظ ریاضی قهرمانی فاصله داشت.

در دراز مدت اهمیتی نخواهد داشت. اوسیمن در تمام وقت با ناامیدی دستانش را بیرون انداخت، اما هواداران همچنان کف زدند. جشن های رسمی به حالت تعلیق درآمدند، اما در یکشنبه شب تعداد زیادی بودند که برای جشن، پرچم ها و آواز خواندن جمع شدند. اگر لاتزیو نتواند در خانه مقابل ساسولو پیروز شود، اسکودتو می تواند به زودی روز چهارشنبه متعلق به ناپولی باشد.

در غیر این صورت، آنها می توانند به سادگی با اجتناب از شکست در اودینزه در روز پنجشنبه، آن را برای خود ادعا کنند. هیچ‌یک از این سناریوها ممکن است به اندازه بستن قرارداد در مقابل هواداران خود به نظر ارزشمند نباشد، اما هیچکس نمی‌تواند شک کند که ناپل با ماه‌های جشن آینده جبران خواهد کرد.

اهداف Salernitana ساده تر است. آنها خوشحال خواهند شد اگر بتوانند سومین فصل متوالی را در لیگ برتر کسب کنند. سوزا – که روز یکشنبه به دلیل مخالفت در وقت‌های مصدومیت اخراج شد – از وارد شدن به بحث درباره شایستگی برنامه‌ریزی قبلی خودداری کرد، اما به خود اجازه داد یک “نکته کلی” داشته باشد و گفت: “امسال فوتبال ایتالیا در سطح عالی است، همانطور که ما می‌توانیم. عملکرد باشگاه های ما در اروپا را ببینید. افرادی که تصمیم می گیرند باید همان سطح را تضمین کنند.»

او احساسات ایروولینو را تکرار می‌کرد، هر دو مرد احساس می‌کردند که باشگاهشان بدیهی است. در زمین، بازیکنان آنها به همه یادآوری کردند که چرا انجام این کار خطرناک است.