کارشناسان هشدار می دهند استرالیا برای مقابله با آنفولانزای مرگبار پرندگان که میلیون ها پرنده وحشی را می کشد، آمادگی ضعیفی دارد | اخبار استرالیا

حافظان محیط زیست هشدار داده اند که استرالیا برای ورود احتمالی نوع کشنده آنفلوانزای پرندگان که میلیون ها پرنده و هزاران پستاندار را در خارج از کشور کشته است، آمادگی ضعیفی ندارد.

هنگامی که HPAI H5 (آنفلوانزای پرندگان با بیماری زایی بالا از نوع H5) در اواخر سال گذشته به آمریکای جنوبی رسید، بیش از 60000 پرنده دریایی و 3500 شیر دریایی را تنها در طی چند هفته در پرو کشت.

این بیماری در همه قاره ها به جز استرالیا و قطب جنوب گسترش یافته است و تاکنون 300 گونه پرنده وحشی را تحت تأثیر قرار داده و صدها مرگ و میر دسته جمعی را موجب شده است.

شورای گونه های مهاجم (ISC) نامه ای به موری وات، وزیر کشاورزی و تانیا پلیبرسک، وزیر محیط زیست، ارسال کرده است تا از آنها بخواهند که یک طرح واکنش ملی برای آنفولانزای مرغی در حیات وحش تهیه کنند.

کارول بوث، تحلیلگر سیاست ISC، گفت: «استرالیا به خوبی آماده پاسخگویی به عفونت آنفلوانزای پرندگان در طیور است، زیرا قبلاً 8 بار آن را ریشه کن کرده است، اما هیچ برنامه ای برای حیات وحش وجود ندارد.

این شورا از دولت می‌خواهد که یک کارگروه ملی با عضویت سازمان‌های زیست‌محیطی و امنیت زیستی از همه دولت‌ها و طیفی از کارشناسان حیات‌وحش، بیماری‌ها و حفاظت ایجاد کند.

بوث گفت در حالی که ریشه‌کنی برای شیوع بیماری در پرندگان وحشی امکان‌پذیر نیست، اقداماتی وجود دارد که دولت می‌تواند برای به حداقل رساندن اثرات آن بر حیات وحش و کمک به بهبودی انجام دهد. آنها شامل نظارت، گزارش و تحقیق برای ارزیابی اثرات، یادگیری در مورد بیماری و کمک به بهبود بودند. تنظیم دسترسی انسان به کلنی های پرندگان برای جلوگیری از مزاحمت؛ حذف و دفع پرندگان مرده؛ نجات و مرگ حیات وحش؛ واکسیناسیون کلنی های پرورش یافته در اسارت از گونه های در معرض تهدید و ایجاد پاسخ های محلی برای کلنی های پرندگان خاص.

خطر ورود ویروس به استرالیا کم در نظر گرفته شده است زیرا هیچ گونه اردکی – یکی از عوامل اصلی انتقال ویروس – به استرالیا مهاجرت نمی کند.

اما کارشناسان هشدار داده اند که خطر ورود ویروس در حال افزایش است و به احتمال زیاد این امر از طریق پرندگان مهاجر ساحلی که میزبان ویروس نیز هستند رخ می دهد.

هر بهار 8 میلیون پرنده ساحلی در امتداد مسیر پرواز آسیای شرقی/استرالیا به استرالیا پرواز می کنند.

بوث گفت استرالیا میلیون ها دلار برای آماده شدن برای ورود بیماری های دامی مانند تب برفکی در گاو، تب آفریقایی خوکی در خوک ها و آنفولانزای مرغی در طیور سرمایه گذاری کرده است.

او گفت که سطح مشابهی از آمادگی برای بیماری های عمده حیات وحش وجود نداشته است و این یک شکاف بزرگ در امنیت زیستی استرالیا است.

“وضعیت در گونه های بومی پیچیده تر است. بر خلاف دام، حیوانات بومی را نمی توان معدوم کرد یا مهار کرد و عواقب آن به طور بالقوه وخیم تر است.

Leanne Renwick، افسر ارشد تحقیقات فنی پارک‌های طبیعی جزیره فیلیپ است که رژه پنگوئن‌ها را در جزیره فیلیپ مدیریت می‌کند و همچنین کار حفاظتی و تحقیقاتی را انجام می‌دهد.

او گفت که این سازمان شیوع سریع آنفلوانزای مرغی در سطح جهان را رصد کرده و در حال بررسی یک طرح واکنش محلی بوده است.

او گفت: «ما در اینجا گونه های مختلف زیادی داریم، به ویژه کلنی های پرندگان دریایی بزرگ و تالاب های رامسر. ما قطعاً نگران تأثیر احتمالی آن در استرالیا و اینجا در جزیره فیلیپ هستیم.»

موری وات، وزیر کشاورزی، گفت: “هر پیشنهادی که ما آماده نیستیم، بدون اساس است.”

او گفت که اداره او “وضعیت جهانی HPAI، به ویژه افزایش موارد و مرگ و میر پرندگان در خارج از کشور از سال 2020 را به دقت زیر نظر داشته است، و این را در چارچوب آمادگی استرالیا در نظر گرفته است.”

او گفت که دولت در اقداماتی برای افزایش آمادگی استرالیا و قابلیت‌های هشدار اولیه سرمایه‌گذاری کرده است، از جمله ارزیابی عملکرد برنامه نظارت کلی پرندگان وحشی استرالیا، و انجام یک ارزیابی ریسک متمرکز بر گونه‌های HPAI که در خارج از کشور در گردش هستند.