قبرستان‌های تونس پر می‌شود و صدها پناهجوی مرده در سواحل سرازیر می‌شوند | تونس

مقامات تونس در حال بررسی ساخت گورستان‌های جدید هستند، زیرا این کشور فضای کافی برای دفن ده‌ها پناهجو را که هر روز در سواحل آن غوطه‌ور می‌شوند، کم می‌کند.

بر اساس گزارش سازمان ملل، سه ماه اول سال 2023 برای افرادی که قصد عبور از دریای مدیترانه مرکزی را داشتند از سال 2017 تا کنون مرگبارترین ماه بوده است و تعداد فزاینده قایق های حامل پناهجویان در دریا غرق شده اند.

اجساد، از جمله اجساد کودکان و زنان باردار، اغلب در سواحل تونس پیدا می شوند و در آنجا جمع آوری و دفن می شوند.

به گفته هلال احمر تونس، سال گذشته بیش از 800 جسد تنها در منطقه اسفاکس پیدا شد و بیش از 300 جسد از ابتدای سال 2023 پیدا شده است. در نتیجه، مراسم تشییع جنازه تقریباً هر روز برگزار می شود تا فشار بر روی آنها کاهش یابد. بیمارستان‌ها، سردخانه‌های محلی از ظرفیت خود فراتر رفته‌اند و فضای دفن در بسیاری از گورستان‌های شهرداری برای دفن پناهجویان، به‌ویژه از کشورهای جنوب صحرای آفریقا، رو به اتمام است.

در بیانیه فرمانداری سفکس که نشست اضطراری با مقامات بهداشتی برگزار کرده است، آمده است: «به دلیل هجوم تعداد زیادی از قربانیان، بیش از 170 جسد از ظرفیت پذیرش بخش پزشکی قانونی بیمارستان دانشگاه حبیب بورغیبه فراتر رفته است». برای یافتن “راه حل های ریشه ای” برای مشکل. اینها شامل «تخصیص سریع گورستان برای مهاجران و تهیه کامیون‌های یخچال‌دار برای حمل اجساد اغلب در حال تجزیه» است.

از ژانویه، بیش از 35000 نفر، تقریبا چهار برابر بیشتر از سال 2022، به خط ساحلی ایتالیا رسیده اند، با افزایش شدید قایق های پناهجویان در ماه گذشته که تلاش می کردند به جزیره کوچک ایتالیایی لامپدوزا، یکی از جنوبی ترین مناطق اروپا برسند. بر اساس داده های آژانس پناهندگان سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، نزدیک به 20000 مهاجر در سال جاری از تونس و حدود 15500 مهاجر از لیبی خارج شده اند. با این حال، خروج بیشتر به معنای مرگ و میر بیشتر است و مقامات ایتالیایی و مالتی متهم به تاخیر در تلاش‌های نجات هستند.

فیلیپو فوری، محقق وابسته در Mecmi، یک گروه تحقیقاتی که به دنبال بررسی مرگ و میر در طول مهاجرت است، گفت: «سیستم تونس برای دریافت و مدیریت اجساد برای چنین وضعیتی آماده نبود.

بخش‌های پزشکی قانونی در حال فروریختن هستند، گورستان‌ها در حال فروریختن هستند. اجساد مهاجران در بلاتکلیفی معلق است.»

فوری گفت: «بازرسان تونسی که اجساد پناهجویان جنوب صحرا را کالبدشکافی می‌کنند، برای تعیین علل مرگ و نه هویت قربانی کار می‌کنند.» «هیچ اجباری برای مقامات برای شناسایی جسد وجود ندارد. علاوه بر این، اگر هیچ عضوی از خانواده وجود نداشته باشد که ناپدید شدن را گزارش کند، شناسایی برای مقامات “بی ربط” می شود.

سیلویا دی میو، انسان شناس دانشگاه جنوا و عضو Mem.Med – Memoria Mediterranea، پروژه ای با سرمایه مشترک اتحادیه اروپا که هدف آن شناسایی افراد مفقود شده در دریای مدیترانه است، گفت که تعداد افراد بیشتری در تلاش برای عبور از دریا جان باختند. شناسایی و یا حتی پیدا خواهد شد.

دی میو گفت: «کشتی های غرق شده و مرگ و میر ارواح متعددی وجود دارد که در سطح ملی گزارش نشده است. «بر اساس گزارش‌هایی که از خانواده‌های مهاجران دریافت می‌کنیم، می‌دانیم که بسیاری از مرگ‌ها ناشناخته مانده‌اند. آنها کشتی‌های غرق‌شده‌ای هستند که اجسادشان به خشکی نمی‌رسد یا در دریا پیدا نمی‌شوند.»

او گفت که اراده ای برای نام بردن از این افراد وجود ندارد “زیرا این امر مستلزم پذیرفتن مسئولیت و به رسمیت شناختن جنایات مختلف است”.

او افزود: «خاطره این مرگ‌ها از نظر سیاسی بسیار ناخوشایند است.

برای مقابله با وضعیت اضطراری، برخی از شهرداری‌های تونس اجازه دفن مهاجران در گورستان‌های محلی خود را داده‌اند. در یکی از گورستان‌ها در شهر ساحلی سفکس، واقع در 170 مایلی (270 کیلومتری) جنوب شرقی تونس، مقامات قبلاً منطقه‌ای را برای دفن مهاجران صحرای جنوب با سنگ قبرهای خالی و بی‌نام در نظر گرفته‌اند. بدن.

یکی از فعالان جامعه مدنی که به بازیابی اجساد کمک می کند، گفت: «یکی از مشکلات اصلی در بازیابی مهاجرانی که در سواحل تونس گیر افتاده اند، شناسایی قربانیان است. با توجه به اینکه اکثر اجساد بدون اسناد و در حالت تجزیه پیشرفته یافت می شوند، کاری بسیار پیچیده است که نشان می دهد برای چندین روز در آب بوده اند.

ایتالیا و مالت، دو کشور عضو اتحادیه اروپا که بر اساس قوانین بین‌المللی موظف به مداخله برای نجات پناهجویان در مدیترانه مرکزی هستند، متهم به عدم پاسخگویی فوری به تماس‌های مضطرب مختلف قایق‌های در حال غرق شدن هستند.

از سال 2017، گارد ساحلی لیبی در توافقی با ایتالیا در حال گشت زنی در دریای مدیترانه است که این اختیار را به آن می دهد تا مردم را به لیبی بازگرداند، کشوری که آژانس های امدادی می گویند آنها از شکنجه و آزار رنج می برند. با این حال، از آنجایی که تونس از لیبی به عنوان مرکز اصلی خروج مهاجران پیشی گرفته است، وزرای خارجه اتحادیه اروپا درباره چگونگی واکنش به بی ثباتی فزاینده در کشوری که دروازه مهاجرت آفریقایی به اروپا است، بحث کرده اند.

اگرچه کشورهای اتحادیه اروپا نسبت به حمایت از رئیس جمهور قیس سعید، که پارلمان تونس را تعطیل کرده، قانون اساسی جدیدی را که به او قدرت اجرایی گسترده می دهد، و مخالفان سیاسی و همچنین مهاجران آفریقایی را سرکوب کرده است، محتاط بودند، روز جمعه کمیسر اتحادیه اروپا در امور داخلی، یلوا جوهانسون “تمایل به ایجاد یک مشارکت عملیاتی قوی تر در مبارزه با قاچاق” با تونس را ابراز کرد.

مهاجران سیاه پوست ساکن تونس از 21 فوریه، زمانی که سعید یک سخنرانی نژادپرستانه ایراد کرد که مدعی شد مهاجرت غیرقانونی از سایر مناطق آفریقا بخشی از یک توطئه بین المللی برای تغییر شخصیت تونس است، در حاشیه زندگی می کنند.

بلافاصله پس از سخنرانی، پناهجویان اهل جنوب صحرای آفریقا از خانه های خود بیرون رانده شدند و کل محله های محل زندگی آنها مورد حمله قرار گرفت.

امدادگران ادعا می کنند که بسیاری از پناهجویان از جمله یمن و سودان بلافاصله با قایق های فلزی نامرغوب کشور را ترک کردند. آنها می گویند که بسیاری از آنها هنوز مفقود هستند.