جاش داسیلوا ناتینگهام فارست را شگفت زده کرد تا برنتفورد را در اواخر پیروزی به دست آورد | لیگ برتر

در حالی که هواداران برنتفورد مخالفان را با شعارهای “تو در حال رفتن به پایین” تشویق می کردند، آنهایی که از میدلندز به پایین سفر کرده بودند، در سکوت ایستاده بودند. تیم آنها برای مدت طولانی، مصمم برای چیزی که در ابتدا یک برد و سپس یک تساوی به نظر می رسید، جنگیده بود، که ممکن بود برای سرنوشت لیگ برتر آنها بسیار مهم باشد.

و سپس، در عمق هفت دقیقه وقت مصدومیت، همه چیز از بین رفت. افکار یک بار دیگر به سقوط بازگشت.

ضربه کوبنده در دو مرحله وارد شد. ابتدا ضربه ایوان تونی، اولین بازیکن برنتفورد در تقریبا یک قرن اخیر بود که توانست 20 گل در یک فصل لیگ برتر به ثمر برساند.

آن گل تساوی در دقیقه 82 به طور کامل روز هواداران میهمان را خراب نمی کرد، اما جاش داسیلوا بلافاصله قبل از سوت پایان ضربه ناک اوت را وارد کرد. بازیکن تعویضی برنتفورد قبل از اینکه ماهرانه وقت خود را بگذراند و دروازه بان کاستاریکایی را بچرخاند، توپ را از سمت راست برداشت.

هنگامی که تیم فارست او به 11 بازی بدون برد خود با پیروزی مقابل برایتون در اوایل هفته پایان داد، استیو کوپر اصرار داشت که پس از ماه‌ها بدون پیروزی، «جشن زیاد» درست نیست.

با توجه به رکورد وحشتناک خارج از خانه آنها در این فصل – با تنها شش امتیاز و هشت گل از 17 بازی – بازگشت از سفرهای خود با هر چیزی برای نشان دادن از این بازی یک دستاورد بود. در عوض آنها به طرز خطرناکی به منطقه سقوط نزدیک می شوند.

با توجه به اینکه امیدهای ضعیف اروپایی‌شان تقریباً با شش بازی پیاپی بدون برد در ماه‌های مارس و آوریل از بین رفته است، و برنتفورد کاملاً مطمئن بود که در نیمه‌های برتر، چیزی جز هیجان فوتبال لیگ برتر که مدت‌ها غایب بود، برای هوادارانش ارائه نمی‌کند. اما اکنون در این قسمت ها به طرز عجیبی عادی به نظر می رسد. شاگردان توماس فرانک هنوز در تمام فصل تنها دو بار در خانه شکست خورده اند و با این پیروزی دیرهنگام به شادی خود ادامه دادند.

در آستانه این مسابقه، ریکو هنری در مصاحبه با آبان نیوز از غریزه قاتل تیمش ناله کرده بود. او گفت: “در برابر تیم های پایین تر باید بیشتر کار کنیم.” ما تساوی هایی داشتیم که می توانستیم برنده شویم. این فقط گاهی اوقات بازی را به رختخواب می کشد.”

تقریباً در کل این مسابقه، آنها حتی با وجود تسلط خود به نزدیکی هم نزدیک نشدند. کم کاری نیمه اول آنقدر کسل کننده بود که یک مرد بدون پیراهن که از آفتاب بعدازظهر شنبه با یک نقطه اتو روی بالکن خود مشرف به جایگاه شرقی لذت می برد، به این نتیجه رسید که به اندازه کافی دیده است و به درستی به سمت دیگری رفت و پشتش را طولانی به استادیوم کرد. قبل از اینکه فارست از بن بست خارج شود. احتمالا او تصمیم گرفت چهار نفر در یک تخت ساعت بهتری بود، یا شاید ویژه BBC2 Natural World راسوها: شیطون و بی باک. هیچ یک از صفت ها برای عملکرد این دو طرف مناسب به نظر نمی رسید.

علی‌رغم اینکه بیشتر بازی‌ها در نقطه مقابل زمین با کارهای خانگی انجام می‌شد، جایی که برنتفورد حمله می‌کرد، این فارست بود که در وقت‌های اضافی نیمه اول یک برتری غیرمحتمل به دست آورد.

یک پرتاب بلند راه خود را به مورگان گیبز وایت در لبه محوطه جریمه پیدا کرد، جایی که ضربه او از روی پای دراز شده بن می مستقیماً به مسیر دانیلو رفت. این بازیکن برزیلی که تازه از اولین گل خود در اواسط هفته به فارست رسیده بود، در تولد 22 سالگی خود این هدیه را پذیرفت و از فاصله 6 یاردی دیوید رایا را شکست تا تیمش را به طور نامحتملی جلو بیاندازد.

برای مدت طولانی به نظر می رسید که دفاع انعطاف پذیر میهمانان به این معنی بود که آنها با حداقل سهمی از غنایم لندن را ترک کردند. مطمئناً عزم کافی وجود داشت که نشان داد آنها می توانند فصل آینده خود را در لیگ برتر حفظ کنند. اما مبارزه یک چیز است. امتیاز دیگری است